کد خبر: ۳۸۴۶
۲۸ / ۱۲ / ۱۳۹۲
سفرکرده‌های سال 92
صدای ایران- در سال 1392 تعدادی از هنرمندان، سیاستمداران و اهالی علم و ادب ایرانی دنیا را ترک گفتند و به دیار باقی شتافتند. در این سال همچنین آیت الله سید جلال الدین طاهری و همچنین آیت الله طاهری خرم آبادی دعوت حق را بدرود گفتند. در ادامه با مروری تصویری، یاد این عزیزان از دست رفته را گرامی می داریم.

13 فروردین 1392؛ غروب عسل بدیعی
عسل بدیعی در اولین فیلم خود با نام بودن یا نبودن در نقش دختری ایفای نقش می‌کند که با کمک قلبی که از یک پسر جوان دچار مرگ مغزی به او پیوند زده می‌شود از مرگ نجات می‌یابد. حضور موفقش در این فیلم به حدی تاثیرگذار بود که تمامی اهالی سینما معتقد بودند که یک ستاره جدید در سینما ظهور کرده است.

فیلم بعدی اش، دست‌های آلوده به کارگردانی سیروس الوند بود که در آن، در کنار ستاره‌های مشهور سینمای ایران یعنی هدیه تهرانی، امین حیایی و ابوالفضل پورعرب ایفای نقش می‌کرد. همچنین وی در یکی از آخرین کارهای خود در تله فیلمی با نام به سلامت بانو در نقش زنی به ایفای نقش پرداخت که دچار بیماری غیرقابل درمانی شده و تنها سه هفته بیشتر از عمرش باقی نمانده است.

وی در تاریخ ۱۱ فروردین ۱۳۹۲ به حالت کما رفت و پس از انتقال به بیمارستان لقمان در روز ۱۲ فروردین دچار مرگ مغزی شد، در گزارش‌های اولیه خبرگزاری‌ها در مورد علت مرگ به مواردی همچون مسمومیت شدید دارویی، ایست قلبی و مشکلات تنفسی اشاره شده بود.

در واکنش به این اخبار رضا داوودنژاد همسر خواهر عسل بدیعی، مسمومیت دارویی را شایعه دانست و مشکل قلبی ناشی از دشواری تنفسی و در نهایت مرگ مغزی را سبب مرگ وی اعلام کرد.

در نهایت در روز ۱۳ فروردین پزشک وی علت مرگ مغزی را پارگی عروق مغزی و به دنبال آن خونریزی مغزی و ایست تنفسی عنوان کرد. دکتر سهرابی اعلام کرد که پس از بررسی‌های پزشکی، مشخص شده ضایعه نخاعی در پشت گردن باعث مرگ مغزی وی گردیده است.

طبق موافقت خانواده وی و هم چنین میل باطنی وی و در خواستش برای اهدای اعضایش همهٔ اعضای داخلی از جمله کلیه، کبد، قلب و ریهٔ وی اهدا خواهد شد. بنابر گفته رضا داودنژاد ریه، قلب، دو کلیه و کبد وی در طی روزهای ۱۴ و ۱۵ فروردین به بیماران نیازمند پیوند زده شد.

پیکر عسل بدیعی هجده فروردین از روبه‌روی تالار وحدت به سمت بهشت زهرا تشییع شد و در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد.


















30 فروردین 1392؛ غروب سعدی افشار

 سعدی افشار تنها بازمانده نسل سیاه باز نمایش ایران در حالی که نمایش «فیس‌پوک» را در سینماتئاتر فردوسی روی صحنه داشت؛ جمعه 30 فروردین حوالی ساعت 12 ظهر در منزل شخصی‌اش درگذشت.

سعدالله زحمت‌خواه معروف به «سعدی افشار» در 13سالگی با دوده‌ی لوله‌ی بخاری خودش را سیاه کرد و اولین تجربه‌ی سیاه‌بازی‌اش را داشت. او بعدها در یک عروسی در خیابان سیروس با چوب‌پنبه‌ی سوخته خودش را سیاه کرد و به صحنه رفت.

او به عنوان بازمانده‌ی سیاه‌بازی ایران و پیشکسوت تئاتر «تخت حوضی» شناخته می‌شد که این اواخر با بیماری پوکی استخوان دست به گریبان بود و از دو سال پیش هم با شکستن کمرش، مشکلاتش بیش‌تر شد.












12 خرداد 1392؛ غروب آیت الله سید جلال الدین طاهری
آیت الله سید جلال الدین طاهری متولد سال ۱۳۰۵ در یکی از محله‌های قدیمی شهر اصفهان به نام حسین آباد در قسمت جنوبی اصفهان در مجاورت محله سیچان و پاچنار بود.

وی دانش آموخته دیپلمه رشته علوم انسانی به سال ۱۳۲۳ و دانش آموخته انجمن ایران و فرانسه بود و به زبانهای عربی و فرانسه تسلط کامل داشت.

آیت الله طاهری از مبارزین سرسخت دوران محمدرضا پهلوی در دوران قبل از انقلاب بود. ایشان اولین امام جمعه شهر اصفهان بود و از قبل از انقلاب نیز به اصرار امام خمینی اقدام به برگزاری نماز جمعه در مسجد اعظم حسین آباد کرد. آیت الله طاهری امام جمعه و نماینده ولی فقیه در اصفهان و نماینده استان اصفهان در مجلس خبرگان قانون اساسی و همچنین مجلس خبرگان رهبری بود.

وی در سال ۱۳۸۱ با انتشار نامه‌ای سرگشاده، از امامت جمعه اصفهان استعفا داد.

حسن روحانی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری در گرماگرم مبارزات انتخاباتی برای تشییع پیکر او در اصفهان حضور یافت.












27 خرداد 1392؛ غروب جلیل شهناز
جلیل شهناز، در سال ۱۳۰۰ در اصفهان به دنیا آمد. تقریباً همه اعضای خانواده وی با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته‌های مختلف هنر از جمله تار، سه‌تار، سنتور و کمانچه به مقام استادی رسیدند.

این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح، جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمد رضا شجریان -شاهزیدی-طباطبائی -محمد اصفهانی همکاری داشت.

وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. در سال ۱۳۸۷، محمدرضا شجریان، گروهی که با آن کار می‌کرد را به افتخار جلیل شهناز، گروه شهناز نام گذاشت.

جلیل شهناز پس از یک دوره بیماری صبح روز دوشنبه ٢٧ خرداد ١٣٩٢ در بیمارستان آراد درگذشت. محمدرضا شجریان پس از درگذشت جلیل شهناز گفت: "استاد جلیل شهناز در من شور و عشق آفرید و من با صدای تار شهناز بدین جا رسیدم و کلمۀ استاد فقط لایق شهناز و استاد جلیل شهناز را بسان حافظ که تکرار ناشدنی‌ست و با احترام به تمام نوازندگان تار پس از استاد شهناز باید دفتر تار ایران بسته شود."














16 شهریور 1392؛ غروب آیت الله طاهری خرم آبادی
آیةالله طاهری خرم آبادی که در سال 1317 در خرم آباد متولد شد در سال ۱۳۵۶ به عضویت رسمی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم درآمد و تا زمان وفات در حوزه علمیه قم مشغول تدریس بود.

 عضویت‌ در مجلس‌ خبرگان‌ قانون‌ اساسی‌ به‌ نمایندگی‌ از مردم‌ لرستان‌، عضویت‌ در جامعه‌ مدرسین‌ حوزه‌ علمیه‌ قم‌، نمایندگی‌ امام‌ در امور حج‌ و زائران‌ بیت‌الله‌ الحرام‌، نمایندگی‌ حضرت‌ امام‌ در سپاه‌ پاسداران‌ انقلاب‌ اسلامی‌ در سال‌ 1360، نمایندگی‌ امام‌ در پاکستان‌، عضویت‌ در مجلس‌ خبرگان‌ رهبری‌ و عضویت‌ در هیأت‌ رئیسة‌ آن‌، امامت‌ جمعه‌ موقت‌ تهران‌ با حکم‌ مقام‌ معظم‌ رهبری‌ و... از جمله مسئولیت‌های این استاد برجسته حوزه علمیه قم بود.

ایشان پس از مدتی بیماری، صبح روز شنبه ۱۶ شهريور ۱۳۹۲ در بیمارستان شهید بهشتی قم از دنیا رفت.













مراسم ختم آیت الله طاهری خرم آبادی؛ 24 شهریور در تهران


















14 آبان 1392؛ غروب حبیب الله عسگر اولادی
حبیب الله عسگراولادی مسلمان متولد ۱۳۱۱ خورشیدی، سیاستمدار ایرانی بود. وی یکی از نامزدهای دومین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران و چهارمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران و وزیر بازرگانی در دولت موقت مهدوی کنی و دولت اول میرحسین موسوی بوده است.

 عسگراولادی از موسسین و اعضای حزب موتلفه اسلامی بود.  وی پس از انقلاب اسلامی، مسئولیت‌هایی همچون نمایندگی ولی فقیه در کمیته امداد امام خمینی را برعهده داشت و تا پیش از وفاتش رئیس شورای مرکزی کمیته امداد و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بود.

دبیرکل جبهه پیروان از اوایل شهریور ماه به دلیلی نارسایی قلبی در بیمارستان بستری شد و پس از دوماه و نیم تحمل بیماری 14 آبان دارفانی را وداع گفت.









مراسم ختم حبیب الله عسگر اولادی؛ 17 آبان در تهران
























6 دی 1392؛ غروب علی اکبر پرورش
سید علی اکبر پرورش زاده ۱۳۲۱ در  اصفهان، از پیشکسوتان انقلاب اسلامی و وزیر آموزش پرورش در دولت‌های محمد جواد باهنر، دولت موقت محمد رضا مهدوی کنی و دولت میرحسین موسوی بود.

وی پس از چند سال رنج بیماری، در روز جمعه ۶ دی ماه ۱۳۹۲ در بیمارستان شهید صدوقی اصفهان درگذشت.












17 بهمن 1392؛ غروب حسن یوسف زمانی

حسین یوسف زمانی یکم شهریور 1312 در شهر سنندج متولد شد. وی فارغ التحصیل مدرسه موزیک نظام و کنسرواتور عالی موسیقی بوده و طی پنجاه سال فعالیت درحوزه موسیقی با ارکسترهای رادیو، تلویزیون، فرهنگ‌وهنر، سمفونیک، اپرای تهران و... همکاری داشته و در دانشگاه های موسیقی به تدریس پرداخته است.

یوسف زمانی را باید در شمار آهنگسازان برجستهٔ ایران به شمار آورد. او در طول مدت فعالیتش ۱۱۰ آهنگ فارسی و ۹۰ آهنگ کردی ساخت برای خوانندگان ساخت.

برخی از ساخته‌‌های وی توسط خوانندگانی چون نادر گلچین، محمد رضا شجریان، عهدیه، سراج، شهرام ناظری، سیما بینا و شهره حقیری خوانده شده است.

از کارهای مشترک وی با نادر گلچین می‌توان به تصانیف «دریا تو بگو» و «از پشت ‌آتش» اشاره کرد. تصانیفی چون دولت عشق، اشک مهتاب و مبتلا از جمله معروفترین کارهای مشترک میان حسن یوسف‌‌زمانی و شجریان به شمار می روند. آلبوم نجوا با صدای شهرام ناظری و آلبوم طریقت عشق با صدای حسام الدین سراج نیز از جمله کارهای مشترک این هنرمندان است.

حسن یوسف زمانی، آهنگساز و  رهبر ارکستر کرد، بعدازظهر دهم دی ماه 1392، بعد از یک دوره بیماری طولانی چشم از جهان فرو بست.
























17 بهمن 1392؛ غروب بهمن فرزانه
بهمن فرزانه، مترجم آثاری مانند «صد سال تنهایی» پس از یک دوره طولانی بیماری ظهر ظهر پنجشنبه 17 بهمن در بیمارستان طالقانی در تهران و در سن 75 سالگی درگذشت.

خوانندگان ایرانی، آشنایی با ادبیات آمریکای لاتین، اسپانیولی زبان و آثار مطرح نویسندگان بزرگی همچون گابریل گارسیا مارکز را مدیون ترجمه‌های خواندنی بهمن فرزانه هستند. این مترجم 75 ساله در کنار نگارش آثاری داستانی، کتاب‌هایی را از گابریل گارسیا مارکز، آلبا دسس پدس، گراتزیا کوزیما دلدا، لوئیچی پیراندلو، آنا کریستی، اینیاتسیو سیلونه، رولد دال، گابریل دانونزیو، واسکو پراتولینی، ایروینگ استون، جین استون و… به فارسی برگردانده ‌است که «صد سال تنهایی» نوشته مارکز معروف‌ترین آنهاست.













نظر شما