رهامی:قدری از ماهیت اصلاحطلبی دورافتادهایم
درصورتیکه بنا باشد مردم از بین جریانهای موجود سیاسی یک امید نسبی داشته باشند به اصلاحطلبان بیش از اصولگرایان تمایل دارند ولی بههرحال امید مردم، با توجه به انتظاراتی که داشتند، رو به کاهش است.
محسن رهامی، فعال سیاسی اصلاحطلب، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها و عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان درباره ناامیدی مردم از اصلاحطلبان گفت: البته امید داشتن و یا ناامیدی از یک جریان سیاسی، مانند اصلاحات یا اصولگرایان، امری نسبی است. بدین معنا درصورتیکه بنا باشد مردم از بین جریانهای موجود سیاسی یک امید نسبی داشته باشند به اصلاحطلبان بیش از اصولگرایان تمایل دارند ولی بههرحال امید مردم، با توجه به انتظاراتی که داشتند، رو به کاهش است.
به گزارش صدای ایران وی در ادامه ابراز کرد: دلیل آنهم برآورده نشدن وعدهها بر اساس انتظارات است، بهخصوص که در مورد حوزه اقتصادی، بازار کار و امور عینی و ملموستر مردم گشایش چندانی ملاحظه نمیکنند. البته در امور کلان مانند مسئله برجام و توافقات 1+5 و رفع خطر حمله نظامی، مردم متوجه تأثیر آنها هستند، اما توده مردم نسبت به زندگی یومیه (اشتغال فرزندانشان، تعطیلی کارخانهها، تولیدیها، پرداخت حقوقهای عقبمانده و امثال آنها) حساسترند و تصور میکنند که کارها بر اساس رفع این نوع نیازها پیش نمیرود.
به نقل از رویداد 24، این فعال سیاسی در این رابطه یادآور شد: مردم تا حدی هم در خصوص سکوت مجلس در رابطه با مشکلات مردم و نارضایتیها و بعضی از مسائل قضایی ناراحت هستند، زیرا نمایندگان، بعضاً از کنار این مسائل بهآرامی عبور میکنند و حساسیت کمتری نشان میدهند. در سفرهایی که اخیراً به چند استان، ازجمله استانهای بوشهر، اصفهان و خراسان داشتهام، مشاهده کردم که عزل و نصبها مسئولین و کیفیت انتخاب مدیران در تهران، حتی حوزه شهرداری تهران را به جد پیگیری میکنند و بسیاری از مردم حساسیت بالایی نسبت انتخاب مدیران، نشان میدهند که مثلاً تا چه اندازه به معیارهای صلاحیت و تخصص محوری در این امور از طرف اصلاحطلبان توجه میشود و انتصاباتی که به ژن خوب معروف شده و بعضاً روابط فامیلی ملاک قرارگرفته، تأثیر بسیار منفی در بدنه جامعه گذاشته و در بسیاری از جاها مطرح میکردند که اصلاحطلبان گوی سبقت را در این رابطه از اصولگرایان ربودهاند و جلو زدهاند.
عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها در همین خصوص تصریح کرد: برخی جاها مطرح شد که اصلاحطلبان که شعار میدادند ملاک باید صلاحیت و توانایی باشد، باید افرادی با کارآمدی بیشتر برای شورای شهر تهران و مدیران میانی معرفی میکردند.... تمام اینها مسائلی است که با شفافیت و گردش آزاد اطلاعات و دنیایی که امروز به دنیای انفجار اطلاعات معروف است، هیچکدام مخفی نمیماند.
این عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان در ادامه یادآور شد: تمام موارد فوق سبب شده که توده مردم تصور کنند جریانهای سیاسی موجود پیش از آنکه به فکر مردم باشند بیشتر در اندیشه گرفتن پست برای خانوادهها و دوستان خود هستند که از این حیث خیلی تفاوت ماهوی با اصولگرایان ندارند.
رهامی دراینباره تصریح کرد: درصورتیکه تمام این موارد هم صحیح نباشد، اما برخی درست از آب درآمده است و با توجه به اینکه در ماه یکی دو بار در جهت توسعه «بنیاد بینالمللی صلح» و توسعه دفاتر آن به استانها سفر میکنم در بسیاری از موارد پاسخ قابل قبولی ندارم و بر این تصور هستم که اصلاحطلبان باید پیش از نقد اصولگرایان و حکومت، خود را نقد و بازخوانی کنند.
وی در ادامه اظهار داشت: آنچه در اصلاحات مطرح کردیم، اصلاحات تدریجی و قانونمند در امور جامعه و برگشت به قانون و توسعه و تعمیق عدالت و از بین بردن تبعیضهای قومیتی، جنسیتی و استانی بود که بهجای توجه عمیق به این موارد به سمت پست گرفتن، تصرف کرسیهای مجلس و شورای شهر و تقسیم غنائم بسنده شده است؛ بنابراین به نظر میرسد که قدری از ماهیت اصلاحطلبی دورافتادهایم و مردم کاملاً متوجه این مسئله شدهاند.
رهامی تاکید کرد: خصوصاً نارضایتی عمومی در دیماه که بخشی از آن ناشی از عملکرد حکومت و نارضایتی ناشی از تبعیضها و بیعدالتی ربط پیدا میکرد و گرچه پسازآن دستهایی پیدا شد که نارضایتی عمومی را به جریانهای دیگری گره زد، اما انتظار داشتند که اصلاحطلبان حمایتشان کنند و آن مقدار از خواستههای مردم که بهحق بود، موردتوجه اصلاحطلبان قرار بگیرد، ولی این طیف سیاسی هم در شرایطی قرارگرفته بود که فکر میکرد هر نوع حمایتی، ممکن است مقابله با نظام تلقی شود، و تا حدی سکوت را انتخاب کرد.
این فعال سیاسی اضافه کرد: به نظر میرسد اصلاحطلبان نوعاً بین جلب رضایت عمومی مردم و جلب رضایت مسئولان و مدیران ارشد نظام، دومی را ترجیح دادهاند. مردم نسبت به فساد افسارگسیخته و نهادینهشده در نظام اداری کشور شدیداً ناراضی هستند و در این رابطه متأسفانه از سوی اصلاحطلبانی که اکثریت خوبی در مجلس و شورای شهر دارند تاکنون آنطور که انتظار میرفت برخورد جدی و متناسبی صورت نگرفته است. حتی در مورد بازداشتیهای اخیر، بهغیراز یک یا دو نفر از نمایندهها صدایی از بقیه درنیامد. تمام این مسائل نشان میدهد که اصلاحطلبان برای باقی ماندن در حکومت و به دست آوردن کرسیهای نمایندگی و شورای شهر، بعضاً مماشات به خرج میدهند که این امر متأسفانه دولت را هم در برگرفته است زیرا حسن روحانی در حال فاصله گرفتن از شعارهای روز اول خود است. حتی جایگاه قوه قضائیه که بهتدریج باید عدالت را اجرا کند رو به افول است.
عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها توضیح داد: تمام موارد فوق سبب میشود که بهنوعی سرخوردگی در فضای سیاسی کشور پیش آید و این نسبت به اصلاحطلبان چون مردم بیشتر به آنها دلبسته بودند، برجسته تراست. مردم انتظار ندارند که کسی بهعنوان داشتن رابطه قومی و خویشاوندی و امثال آنها پست بگیرد، ولی بعضاً مطرح میشود که روابط محفلی و خویشاوندی، بیش از داشتن تخصص و صلاحیت فردی شخص، در بعضی از انتصابات مؤثر واقع میشود، درهرصورت در مورد پستهایی که در اختیار اصلاحطلبان قرارگرفته است، با عنایت به حمایت بسیار بالای توده مردم از لیستهای انتخاباتی آنها، حساسیت مردم بسیار بالاست، انتظار عمومی هم این است که هر نوع تصمیمگیری در عزل و نصبها بر اساس مسابقه صلاحیتها و منافع کلان مردم صورت گیرد.
به گزارش صدای ایران وی در ادامه ابراز کرد: دلیل آنهم برآورده نشدن وعدهها بر اساس انتظارات است، بهخصوص که در مورد حوزه اقتصادی، بازار کار و امور عینی و ملموستر مردم گشایش چندانی ملاحظه نمیکنند. البته در امور کلان مانند مسئله برجام و توافقات 1+5 و رفع خطر حمله نظامی، مردم متوجه تأثیر آنها هستند، اما توده مردم نسبت به زندگی یومیه (اشتغال فرزندانشان، تعطیلی کارخانهها، تولیدیها، پرداخت حقوقهای عقبمانده و امثال آنها) حساسترند و تصور میکنند که کارها بر اساس رفع این نوع نیازها پیش نمیرود.
به نقل از رویداد 24، این فعال سیاسی در این رابطه یادآور شد: مردم تا حدی هم در خصوص سکوت مجلس در رابطه با مشکلات مردم و نارضایتیها و بعضی از مسائل قضایی ناراحت هستند، زیرا نمایندگان، بعضاً از کنار این مسائل بهآرامی عبور میکنند و حساسیت کمتری نشان میدهند. در سفرهایی که اخیراً به چند استان، ازجمله استانهای بوشهر، اصفهان و خراسان داشتهام، مشاهده کردم که عزل و نصبها مسئولین و کیفیت انتخاب مدیران در تهران، حتی حوزه شهرداری تهران را به جد پیگیری میکنند و بسیاری از مردم حساسیت بالایی نسبت انتخاب مدیران، نشان میدهند که مثلاً تا چه اندازه به معیارهای صلاحیت و تخصص محوری در این امور از طرف اصلاحطلبان توجه میشود و انتصاباتی که به ژن خوب معروف شده و بعضاً روابط فامیلی ملاک قرارگرفته، تأثیر بسیار منفی در بدنه جامعه گذاشته و در بسیاری از جاها مطرح میکردند که اصلاحطلبان گوی سبقت را در این رابطه از اصولگرایان ربودهاند و جلو زدهاند.
عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها در همین خصوص تصریح کرد: برخی جاها مطرح شد که اصلاحطلبان که شعار میدادند ملاک باید صلاحیت و توانایی باشد، باید افرادی با کارآمدی بیشتر برای شورای شهر تهران و مدیران میانی معرفی میکردند.... تمام اینها مسائلی است که با شفافیت و گردش آزاد اطلاعات و دنیایی که امروز به دنیای انفجار اطلاعات معروف است، هیچکدام مخفی نمیماند.
این عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان در ادامه یادآور شد: تمام موارد فوق سبب شده که توده مردم تصور کنند جریانهای سیاسی موجود پیش از آنکه به فکر مردم باشند بیشتر در اندیشه گرفتن پست برای خانوادهها و دوستان خود هستند که از این حیث خیلی تفاوت ماهوی با اصولگرایان ندارند.
رهامی دراینباره تصریح کرد: درصورتیکه تمام این موارد هم صحیح نباشد، اما برخی درست از آب درآمده است و با توجه به اینکه در ماه یکی دو بار در جهت توسعه «بنیاد بینالمللی صلح» و توسعه دفاتر آن به استانها سفر میکنم در بسیاری از موارد پاسخ قابل قبولی ندارم و بر این تصور هستم که اصلاحطلبان باید پیش از نقد اصولگرایان و حکومت، خود را نقد و بازخوانی کنند.
وی در ادامه اظهار داشت: آنچه در اصلاحات مطرح کردیم، اصلاحات تدریجی و قانونمند در امور جامعه و برگشت به قانون و توسعه و تعمیق عدالت و از بین بردن تبعیضهای قومیتی، جنسیتی و استانی بود که بهجای توجه عمیق به این موارد به سمت پست گرفتن، تصرف کرسیهای مجلس و شورای شهر و تقسیم غنائم بسنده شده است؛ بنابراین به نظر میرسد که قدری از ماهیت اصلاحطلبی دورافتادهایم و مردم کاملاً متوجه این مسئله شدهاند.
رهامی تاکید کرد: خصوصاً نارضایتی عمومی در دیماه که بخشی از آن ناشی از عملکرد حکومت و نارضایتی ناشی از تبعیضها و بیعدالتی ربط پیدا میکرد و گرچه پسازآن دستهایی پیدا شد که نارضایتی عمومی را به جریانهای دیگری گره زد، اما انتظار داشتند که اصلاحطلبان حمایتشان کنند و آن مقدار از خواستههای مردم که بهحق بود، موردتوجه اصلاحطلبان قرار بگیرد، ولی این طیف سیاسی هم در شرایطی قرارگرفته بود که فکر میکرد هر نوع حمایتی، ممکن است مقابله با نظام تلقی شود، و تا حدی سکوت را انتخاب کرد.
این فعال سیاسی اضافه کرد: به نظر میرسد اصلاحطلبان نوعاً بین جلب رضایت عمومی مردم و جلب رضایت مسئولان و مدیران ارشد نظام، دومی را ترجیح دادهاند. مردم نسبت به فساد افسارگسیخته و نهادینهشده در نظام اداری کشور شدیداً ناراضی هستند و در این رابطه متأسفانه از سوی اصلاحطلبانی که اکثریت خوبی در مجلس و شورای شهر دارند تاکنون آنطور که انتظار میرفت برخورد جدی و متناسبی صورت نگرفته است. حتی در مورد بازداشتیهای اخیر، بهغیراز یک یا دو نفر از نمایندهها صدایی از بقیه درنیامد. تمام این مسائل نشان میدهد که اصلاحطلبان برای باقی ماندن در حکومت و به دست آوردن کرسیهای نمایندگی و شورای شهر، بعضاً مماشات به خرج میدهند که این امر متأسفانه دولت را هم در برگرفته است زیرا حسن روحانی در حال فاصله گرفتن از شعارهای روز اول خود است. حتی جایگاه قوه قضائیه که بهتدریج باید عدالت را اجرا کند رو به افول است.
عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها توضیح داد: تمام موارد فوق سبب میشود که بهنوعی سرخوردگی در فضای سیاسی کشور پیش آید و این نسبت به اصلاحطلبان چون مردم بیشتر به آنها دلبسته بودند، برجسته تراست. مردم انتظار ندارند که کسی بهعنوان داشتن رابطه قومی و خویشاوندی و امثال آنها پست بگیرد، ولی بعضاً مطرح میشود که روابط محفلی و خویشاوندی، بیش از داشتن تخصص و صلاحیت فردی شخص، در بعضی از انتصابات مؤثر واقع میشود، درهرصورت در مورد پستهایی که در اختیار اصلاحطلبان قرارگرفته است، با عنایت به حمایت بسیار بالای توده مردم از لیستهای انتخاباتی آنها، حساسیت مردم بسیار بالاست، انتظار عمومی هم این است که هر نوع تصمیمگیری در عزل و نصبها بر اساس مسابقه صلاحیتها و منافع کلان مردم صورت گیرد.
خبرهای مرتبط
نظر شما