رهامی: انقلاب شد چون شاه دست به اصلاحات نزد

عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها، و رئیس بنیاد بین المللی صلح با تاکید بر شنیدن صدای اعتراضات مردم هشدار داد: «این انتقادات باید از طریق روزنامه‌ها، مطبوعات، گویندگان، خطبا و تمام کسانی که به نحوی پایگاهی دارند در قالب نامه و بیانیه بیان شود تا خدایی نکرده اعتراضات و انتقادات به جایی نرسد که وضعیت کشور دیگر غیرقابل برگشت باشد.»

به گزارش صدای ایران محسن رهامی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به اظهارات اخیر حسن روحانی مبنی بر اینکه «رژیم گذشته چون صدای نقد را نشنید همه چیز را از دست داد و باید صدای اعتراض مردم را شنید» گفت: «این اظهارات کاملاً درست است؛ حضرت امام، رهبران انقلاب و سیاستمداران و بزرگانی چون مرحوم مهندس بازرگان و آیت الله طالقانی ابتدا تلاش داشتند در چارچوب قانون اساسی مشروطه، اعتراض کنند و اشکالات را به رژیم شاه بگویند. آنان تلاش داشتند در چارچوب همان قانون اشکالات را رفع کنند.»

او تصریح کرد: «در واقع ملت ایران در ابتدا آنچنان درصدد انقلاب و تغییر رژیم نبودند. این مساله بارها در دادگاه‌هایی که برای مبارزین تشکیل می‌شد اعلام شده بود. مثلاً در دادگاهی که برای مهندس بازرگان تشکیل شده بود، ایشان تاکید می‌کردند که ما می‌خواهیم در چارچوب همین قانون اساسی فعالیت کنیم، بر اصلاح امور اصرار داریم و نمی‌خواهیم به کشور آسیبی وارد و انقلابی واقع شود؛ اما متاسفانه به علت تمرکز قدرت در شاه و غروری که او، بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، وخصوصا بعد از بهبود اوضاع اقتصادی در دهه 50 پیدا کرده بود، حاضر نشد صدای اعتراض مردم را بشنود و دست به اصلاحات بزند.»

چه بسا اگر رژیم گذشته دست به اصلاح امور می‌زد، نوبت به انقلاب نمی رسید

رهامی با اظهار اینکه « نداشتن گوش شنوا و عدم انجام اصلاحات بنیادین و عدم اجرای تمام عیار قانون اساسی مشروطه توسط حکومت ، مردم را به این ضرورت رسانید که هیچ راهی برای اصلاح امور ، جز واژگونی رژیم وجود ندارد و اگر خود رژیم دست به اصلاح امور می‌زد دیگر مردم نیازی به انقلاب بزرگ نمی‌دیدند» گفت: «انقلاب که فقط منفعت به دنبال ندارد و در کنار آن خساراتی نیز به کشور وار می‌کند؛ چه بسا اگر در کشور انقلاب نمی‌شد، جنگ تحمیلی هم به وجود نمی‌آمد و این همه خسارات جانی و مالی و خیل عظیم شهدا را نداشتیم، و کشور ابن همه سرمایه را از دست نمی داد. همه این خسارت‌ها ناشی از این بود که حکومت پهلوی در دهه 50 حاضر به شنیدن اعتراضات و انتقادات نشد و مردم مجبور به انقلاب شدند.»

این فعال سیاسی اصلاح طلب با بیان این مقدمه اظهار کرد: «این حرف در حال حاضر هم صدق می‌کند؛ مسئولان کشور از صدر تا ذیل باید انتقادهای مردم را گوش کنند، انتقادات را بپذیرند و خود را مصون از خطا ندانند. در نهج البلاغه امیرالمؤمنین تاکید می‌کند و می‌فرمایند اگر در کار و مدیریت من اشکالی به نظر می‌رسد فکر نکنید چون من خلیفه رسول الله و امیر المؤمنین هستم، مصون از خطایم؛ به من تذکر و مشورت دهید و با من مثل پادشاهان صحبت نکنید. ایشان حتی با خوارج هم تا زمانی که دست به شمشیر نبرده بودند برخورد حذفی نداشتند. امیرالمؤمنین به مردم اجازه می‌دادند در مسجد به ایشان اعتراض کنند. مردم اعتراضات خیلی تندی نسبت به امیرالمؤمنین داشتند و حتی بعضی از افراد تندرو، ایشان را متهم می‌کردند که از دین خدا خارج شده! اما حضرت همه آنها را تحمل می‌کرد و توضیحات لازم را با حوصله و استدلال برای مردم می‌داد. این رفتار امیرالمؤمنین به عنوان یک مبنا و روش برای حکومت‌های اسلامی است که اعتراضات را گوش کنند که راه اصلاح جامعه از اینجا می‌گذرد.»

هشدار به مسئولان در صورت نشنیدن اعتراض مردم

رهامی با تاکید بر شنیدن صدای اعتراضات مردم هشدار داد: «این انتقادات باید از طریق روزنامه‌ها، مطبوعات، گویندگان، خطبا و تمام کسانی که به نحوی پایگاهی دارند در قالب نامه، بیانیه و غیره بیان شود تا خدایی نکرده اعتراضات و انتقادات به جایی نرسد که وضعیت کشور دیگر غیرقابل برگشت باشد.»

او اظهار کرد: «امروز مد شده است که همه مسئولان از صدر تا ذیل سخنرانی می‌کنند و می گویند باید انتقاد شود و اعتراض مردم را شنید اما هیچ کس خود را مخاطب اعتراضات و انتقادات مردم نمی‌بیند. مردم که کاری دستشان نیست و در حد توان خود از همیشه از دولت‌ها حمایت کرده‌اند؛ چه زمان جنگ و بعد از آن در دوره‌های مختلف پشتیبان بودند.»

لزوم ایجاد امنیت برای مردم بعد از بیان انتقاد و اعتراض

رهامی در ادامه بر لزوم ایجاد امینت بعد از بیان انتقاد و اعتراض تاکید کرد و گفت: «همه مسئولان می گویند باید انتقاد شود اما به منتقدان تضمین داده نمی‌شود که اگر انتقاد کنند با آنان برخوردی صورت نمی‌گیرد. ما باید برای منتقدان امنیت فراهم کنیم. در حالی که چنین کاری نکردیم. در این چهل سال بعد از انقلاب روزنامه‌ها را به دلیل انتقادی که داشتند با اتهاماتی چون نشر اکاذیب و تبلیغ علیه نظام و امثال این اتهامات، تعطیل کردند که این اتفاق به فضای انتقاد و اصلاح جامعه بسیار آسیب زده است.»

او تصریح کرد: «باید فضای انتقاد فراهم شود، اگر رسانه‌ای هم خلاف بگوید باید مکلف شود پاسخ و توضیح دستگاه مربوطه را چاپ کند و یا حداکثر عذرخواهی کنند. اما متاسفانه ما از اول انقلاب تاکنون شاهد تعطیلی فله‌ای مطبوعات بودیم. این‌ها نشان می‌دهد که مسئولان ما نسبت به انتقاد کم تحمل هستند و اولین کاری که می‌کنند پاک کردن صورت مساله است. راه برطرف کردن انتقادات بستن روزنامه‌ها، مسدود کردن فضای مجازی یا جلوگیری از سخنرانی نیست. راه حل مشکلات، اصلاح امور در جهت خواست مردم است.»

اظهار امیدواری برای فراهم شدن زمینه اصلاح امور در دهه فجر

او با بیان اینکه «اگر یک بررسی صورت گیرد می‌بینیم که عمر متوسط روزنامه‌های اصلاح طلب عمر بسیار کوتاهی است» گفت: «به دلیل عدم وجود امنیت بعد از انتقاد روزنامه‌ها مجبورند دست به عصا راه بروند یا به مسائل پیش پا افتاده بپردازند. این‌ها باعث شده روزنامه‌ها نتوانند به مسائل اصلی بپردازند و اگر هم نقدی دارند به مدیران رده چندم وارد می‌کنند یا آنقدر کلی گویی می‌کنند که هیچ فایده‌ای برای اصلاح جامعه ندارد. این امر باعث تعمیق و نهادینه شدن فساد شده، به نحوی که تدریجا در بدنه ارکان و اجزاء حکومت رخنه کند و ما شاهد اختلاس‌های کلان باشیم. بخش عمده‌ای از این اتفاق‌ها ناشی از عدم نظارت مطبوعات بر عملکرد مسئولان و شفاف نبودن و نبود گردش آزاد اطلاعات است.»

رهامی با بیان اینکه «امروز مدعی زیاد است و اکثر مسئولان از صدر تا ذیل سخنرانی‌هایشان شبیه سخنرانی‌های اپوزیسیون است، اما خودشان مشخص نمی‌کنند اگر از آنان انتقاد شود تحمل می‌کنند و درصدد اصلاح برمی‌آیند» اظهار امیدواری کرد نکاتی که مسئولان نظام در ایام دهه فجر در باب عدم انتقادپذیری رژیم گذشته بیان می‌کنند، آثار عملی در گردش آزاد اطلاعات و فراهم شدن زمینه‌های لازم برای اصلاح اموری که مردم به آنها اعتراض دارند، داشته باشد.