چرا جیبوتی دستمایۀ طنز شد؟

دکتر افشار سلیمانی، سفیر پیشین کشورمان در جمهوری آذربایجان در یادداشتی که منتشر کرده پیرامون دست مایه طنز قرار دادن کشور جیبوتی در شبکه های مجازی و قطع ارتباط این کشور با ایران با تأکید بر مضرات تحقیر کشورهای کوچک و "در ظاهر کم اهمیت" می گوید:

اگر بدانیم سنگاپور کمتر از نصف جزیره قشم ایران وسعت دارد اما دارای قریب به ۴۰۰ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی است، بیشتر به کم اهمیتی صرف مساحت و جمعیت کشورها پی خواهیم برد.

به گزارش خبرآنلاین دکتر افشار سلیمانی، سفیر پیشین کشورمان در جمهوری آذربایجان در یادداشتی که منتشر کرده پیرامون دست مایه طنز قرار دادن کشور جیبوتی در شبکه های مجازی و قطع ارتباط این کشور با ایران با تأکید بر مضرات تحقیر کشورهای کوچک و "در ظاهر کم اهمیت" می گوید:

احترام به ملتها به کوچکی و بزرگی آنها نیست. بلکه عملی متقابل و نشانه فرهنگ و تاریخ آنهاست و اعتبار کشورها با پارامترهای عینی سنجیده می‌شود نه صرفا براساس مساحت و تعداد جمعیت آنها، هرچند که این دو عنصر نیز به شرط برخورداری از سایر عناصر قدرت، از مولفه های اقتدار ملی محسوب می‌شود. اگر توجه کنیم که کشور سنگاپور که کمتر از نصف جزیره قشم ایران وسعت دارد اما دارای قریب به ۴۰۰ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی است و درآمد سرانه مردم آن بیش از ۶۰ هزار دلاراست، بیشتر به کم اهمیتی صرف مساحت و جمعیت کشورها پی خواهیم برد این در حالی است که درآمد سرانه درايران یک دوازدهم سنگاپور است.

همینطور اگر توجه کنیم که در مورد این رأی کشور کوچک غنا بود که در خارج كردن قطعنامه محكوميت ايران به اتهام آغاز كننده جنگ تحميلى عراق موثر افتاد، بیشتر به اهمیت برابر بودن آراء کشورهای قویتر و ضعیفتر و بزرگتر و کوچکتر در نهادهای بین المللی پی خواهیم برد .

دکتر سلیمانی می افزاید:حوادث حمله به سفارت عربستان و پيشتر حمله به سفارت انگلیس در تهران و تمسخر کشور جیبوتی حکایت از آن دارد که ايران در زمينه رسانه ها و ديپلماسي عمومي ضعيف بوده و پيشرفتي در اين دو زمينه مشاهده نمي شود اين در حالي است كه ديپلماسي و مديريت آن يك علم روز و پيشرفته مي باشد.

سخن آخراينکه هر ملت، کشور، ملت و حکومتی اگر در انتظار تکریم و احترام سایر ملل، کشورها و حکومتهاست باید از دریچه تکریم و احترام با آنها مواجه شود و با در فضای شفاف و آزاد و افزایش اعتماد متقابل با بکار گیری دیپلماسی عمومی نوين، منافع و امنیت ملی حداکثری به ارمغان آورد که چنین رویکردی همانا دردایره مثلث عزت، حکمت و مصلحت قرار دارد که صد البته باج دهی به دیگران دراین مثلث جایی ندارد.