مارتین پار درگذشت
به نقل از بی بی سی، بنیاد مارتین پار، اعلام کرده است که این عکاس روز شنبه (۶ دسامبر/ ۱۶ آذر) در خانهاش در بریستول چشم از جهان فروبست.
به گزارش صدای ایران از ایسنا،بنیاد مارتین پار در بیانیهای اعلام کرد که «جای او بسیار خالی خواهد بود» و خانواده خواستار حفظ حریم خصوصی شدهاند.
این عکاس مستند از میانه دهه ۱۹۸۰ با مجموعه «آخرین تفریحگاه» که درباره تعطیلات مردم طبقه کارگر در نیو برایتون در مرزیساید بود، به شهرت رسید.
آثار پار بهخاطر ثبت جزئیترین لحظات زندگی روزمره شناخته میشد؛ عکسهایش سرگرمکننده و آمیخته با طنز، اما همزمان بحثبرانگیز بودند.
او در سال ۲۰۲۰ به نشریه The Architectural Review گفته بود: «من عکسهای جدی میگیرم که در ظاهر شبیه سرگرمیاند. سعی میکنم هر جا به یک حقیقتِ جهانی برمیخورم آن را نشان دهم. حقیقت امری نسبی است، اما من جهان را همانطور که دیدهام ثبت میکنم.»
در طول بیش از پنج دهه، پار با نگاهی ظاهراً خونسرد اما سرشار از شوخطبعی و همدلی، آداب آرام و گاه مضحک زندگی در کشورش را ثبت کرد؛ از شهرهای ساحلی متروک گرفته تا جشنوارههای روستایی و مراکز خرید مدرن.
او بهخاطر استفاده از رنگهای اشباعشده که یادآور کارتپستالهای دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی بود، شهرت داشت.
عکسهای او در نیو برایتون قرار بود لحظهای از زمان را ثبت کنند و تصورات مردم درباره طبقات اجتماعی را به چالش بکشند.
این مجموعه بهترین و بدترین روزهای مردم در ساحل را نشان میداد؛ از گردشگرانی که میان زبالهها پیکنیک میکردند تا امکانات فرسودهای که آن دوران در این شهر ساحلی دیده میشد.
اما همان عکسهای مشهور ساحلی بسیار جنجالی شدند؛ جنجالی که او امسال پیش از اکران فیلمی درباره زندگیاش، به آن اشاره کرده بود.
پار که در آن زمان ۷۲ سال داشت، گفت: «مردم لندن و جنوبشرق اصلاً نمیدانستند شهرهای شمال چه شکلیاند. زبالهها واقعاً زیاد بود، اما آنها به چنین صحنههایی عادت نداشتند، و انگار تقصیر من بود که آنجا اینقدر بههمریخته به نظر میرسید.»
ماه گذشته، او در گفتوگویی با خبرگزاری فرانسه AFP هشدار داده بود که جهان امروز بیش از هر زمان دیگری به نوعی از طنز و کنایه نیاز دارد که در عکسهای او دیده میشود.
او گفته بود: «وضعی که همه ما در آن هستیم اسفناک است. همهمان بیش از حد ثروتمند شدهایم و در حال مصرف همه چیز در جهان هستیم، و نمیتوانیم اینطور ادامه بدهیم. این وضع پایدار نیست.»
دایان اسمیت، عکاس و سردبیر نشریه عکاسی بریتانیا، در پیامی در اینستاگرام، پار را «غولی در عکاسی پس از جنگ» توصیف کرد.
او نوشت: «مرد بامزهای بود، همیشه آماده گفتوگو، مخصوصاً اگر صبح خیلی زود زنگ میزدی. همیشه بیپرده بود و کار خودش را میکرد. بینهایت سختکوش بود و در این مسیر به دیگران هم کمک میکرد. او زندگیای واقعاً پربار داشت.»
جاناتان استیونسن که طی سالها در پروژههای هنری و طراحی با پار همکاری داشت، به بیبیسی گفت او در حالی که مشغول تماشای فوتبال بود، آرام از دنیا رفت و افزود که پار «دوستی محکم و وفادار» بود.
او ادامه داد: «ارتباط با نگاه و ذهن مارتین یک امتیاز بزرگ و همیشه الهامبخش بود. اشتیاق مارتین به زندگی روزمره، مسحورکننده و اثرگذار بود.»
