برای 93 سالگی «پائولو پازولینی»

نود و سومین سالروز تولد «پیر پائولو پازولینی»، کارگردان سرشناس سینمای ایتالیافردا است.

«پیر پائولو پازولینی» شاعر، نویسنده و کارگردان نامدار سینمای ایتالیا روز پنجم مارس 1922 در شهر بولونیا در خانواده‌ای نظامی به‌دنیا آمد.

او از فیلم‌سازان نسل دوم سینمای ایتالیا بعد از جنگ جهانی بود که در کنار فیلم‌سازی، نگارش رمان و شعر را با جدیت انجام می‌داد. به‌همین جهت در ساخته‌های سینمایی‌اش می‌توان نشانی از شعر، استعاره و اسطوره‌شناسی را پیدا کرد.

اولین حرکت پازولینی به سمت سینما با نگارش فیلم‌نامه «شب‌های کابریا» برای «فدریکو فلینی»، فیلم‌ساز افسانه‌ای ایتالیا رقم خورد.

از ویژگی‌های بارز این کارگردان، علاقه‌ی او به اقتباس سینمایی از آثار برجسته کلاسیک ادبیات جهان بود که می‌توان به «حکایت‌های کانتربوری» (1972)، «دکامرون» و «داستان‌های عشقی هزار و یک شب»(1974) اشاره کرد.

فیلم «انجیل به روایت سنت ماتیو» (1964) او را بهترین اقتباس سینمایی از زندگی عیسی مسیح می‌دانند. «پازولینی» آخرین فیلم خود را «قبل از مرگ» در سال 1975 با نام «120 روز سودوم» ساخت و در آن فساد اخلاقی فاشیسم ایتالیا را به‌تصویر کشید.

وی در روز دوم نوامبر 1975 در ساحل شهر «اوستیا» نزدیک رم به دست جوانی به‌نام «جوزپه پلوسی» کشته شد که برخی اختلاف سیاسی را علت اصلی قتل او می‌دانند.

پازولینی در بیش از یک دهه فعالیت سینمایی، جوایز سینمایی متعددی کسب کرد که از مهم‌ترین آنها می‌توان به خرس طلایی جشنواره برلین در سال 1972 برای مستند «حکایت‌های کانتربوری»، خرس نقره‌ای جشنواره برلین در سال 1971 برای فیلم «دکامرون»، جایزه‌ بزرگ جشنواره‌ی کن در سال 1974 برای «داستان‌های عشقی هزار و یک شب»، جایزه ویژه هیات‌ داوران جشنواره‌ی ونیز در سال 1964 برای «انجیل به روایت سنت ماتیو» و سه جایزه‌ی ربان نقره‌ای بهترین فیلم از انجمن روزنامه‌نگاران فیلم ایتالیا اشاره کرد.

از دیگر ساخته‌های معروف این کارگردان بزرگ سینمای ایتالیا می‌توان از «ماما روما» (1961)، «پنیر بی‌نمک»، (1962)، «خشم» (1963)،‌ «ادیپ شاه» (1967)،‌ «تئورما» (1968)،‌ «مده‌آ» (1969) و «دیوارهای صنعا» در سال 1973 اشاره کرد.