گفتگو با «اکبر گلپایگانی» به بهانه سالروز درگذشت «جلال تاج اصفهانی»

کد خبر: ۳۵۷۳۲
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۳ - ۱۹:۵۹
امروز ۱۳ آذرماه، سالگرد درگذشت «جلال تاج اصفهانی» هنرمندی ست که به پیشرفت موسیقی آوازی ایرانی کمک زیادی کرده است. استاد تاج اصفهانی بدون شک یکی از معدود خوانندگان صاحب سبک تاریخ موسیقی ایران است که آثار جاودانه‌ای را هم در زمینه آواز و هم در زمینه ترانه و تصنیف از خود به یادگار گذاشته است، به مناسبت سی و سومین سالگرد درگذشت این هنرمند ارزنده به سراغ یکی دیگر از اساتید صاحب سبک آواز ایران یعنی «اکبر گلپایگانی» رفتیم تا نظرات این هنرمند بزرگ را در مورد استاد تاج اصفهانی جویا شویم.

اکبر گلپایگانی ابتدا در مورد ویژگی‌های اخلاقی زنده یاد تاج اصفهانی گفت: «سه چیز مهم در نظر آقای تاج اصفهانی همیشه در اولیوت قرار داشت اول خدا دوم مردم و سوم خانواده. پول و ثروت و شهرت برای این هنرمند بزرگ اصلا ارزشی نداشت و اخلاقیات برای وی بسیار مهم بود. بدون شک ایشان یکی از بااخلاق‌ترین هنرمندان موسیقی ما بودند.»

ایشان درادامه می‌گویند: «تاج اصفهانی در کار خودش استاد بود و جزو چند نفری بود که در کار خودش نابغه بود. ایشان به همراه آقایان کسایی و جلیل شهناز واقعا نابغه بودند. این بزرگان حکم عتیقه را برای موسیقی ایران دارند، یعنی با گذشت زمان ارزششان بیشتر و بیشتر می‌شود. تاج اصفهانی یک اسطوره در موسیقی ایران است و مثل ایشان در تاریخ موسیقی کم هست. اقای تاج فقط خوانندگی‌اش نبود که ایشان را متمایز از بسیاری هنرمندان کرده بود بلکه عشق به خدا، عشق به مردم که باعث شده بود مردم همیشه حمایتش کنند بویژه مردم اصفهان که تعصب خاصی نسبت به این هنرمند بزرگ دارند و سوم عشق به خانواده که باعث شده بود ایشان علاوه بر هنر از نظر اخلاقی هم متمایز از بسیاری هنرمندان باشند.»

اکبر گلپایگانی در ادامه در مورد دلیل ماندگاری تاج اصفهانی صحبت کرد: «ایشان یک هنرمند صاحب سبک بودند و همیشه وقتی صحبت از آثار ایشان می‌شود می‌گویند سبک تاج. ایشان در زمینه آواز واقعا قدرتمند و صاحب سبک بودند. شما امروز را ببینید، الان دو نوع خواندن وجود دارد یکی آواز است و دیگری ترانه که هر دو برای موسیقی ما لازم است. ولی افرادی مثل بنان، فاخته‌ای، شهیدی ، ایرج و… در وهله اول آوازخوان هستند و بعد ترانه می‌خواندند. ترانه هم در جای خودش قشنگ است ولی آواز خواندن یک مساله مهمی است که هر کسی از عهده اجرای آن بر نمی‌آمد. یک آوازه خوان علاوه بر صدای خوب باید از نظر سواد موسیقی و ردیف‌شناسی در درجه بالایی قرار داشته باشد تا بتواند به ارائه آواز بپردازد. البته اینکه عده‌ای بداهه خوان هستند و عده‌ای قالبی خوان ما به این مساله کاری نداریم و برای ما آواز در درجه اول اهمیت دارد و تاج اصفهانی از جمله هنرمندانی بود که خصوصیات اصلی یک آواز خوان تمام عیار را داشت و در یک جمله می‌توان گفت ایشان یک آواز خوان قدر بودند که برای موسیقی اصیل ایران زحمات زیادی کشیده‌اند.»

این خوانده پیشکسوت در پایان به ذکر خاطره‌ای از زنده یاد تاج اصفهانی می‌پردازد و می‌گوید: «من زمانی که خیلی جوان بودم و هنوز وارد رادیو نشده بودم به همراه پدرم سفری داشتیم به اصفهان و آنجا در کنار زاینده رود بیشه‌ای وجود داشت و مردم اصفهان برای تفریح به آنجا می‌رفتند. یک نفر با صدای قوی و زیبایی در بیشه‌ها مشغول خواندن آواز بودند که پدرم به من گفت اکبر جوابش را با آواز بده. من هم شروع کردم به خواندن آواز، بعد از چند دقیقه دیدم یک آقایی امد جلو و گفت جوان من تاج اصفهانی هستم. من بسیار خوشحال شدم از اینکه این هنرمند بزرگ را می‌دیدم. به ایشان گفتم که من اسمم اکبر گلپایگانی هست و با پدرم برای تفریح به اینجا آمده‌ایم از صدای شما بسیار خوشم آمد و تحت تاثیر صدای شما جسارت کردم و یک چیزی خواندم. از یک پاکت زرد خوشه انگوری در آوردند و به من دادند و به جرات می‌گویم هنوز مزه آن انگور زیر دندان من است.»
پربیننده ترین ها
آخرین اخبار