چرا دکتر سلیمی گزینه مطلوب وزارت علوم است؟

صدای ایران؛ محسن سلگی- با یک دوگانگی مواجه هستیم که دست بر قضا این دوگانگی، خود یکی از علل ناکامی در توسعه است. در نظریه های توسعه، اجماع میان نخبگان ابزاری و فکری یکی از لوازم مهم توسعه است. مع الاسف در ایران،  نخبگان فکری و سیاسی در حوزه نظر، مسئولان را فاقد بینش سیاسی و عمق علمی می دانند و از آن سو، مسئولان اجرایی نیز دانشگاهیان صاحب نظر را متهم به بی تجربگی می کنند. برای حل مشکله فوق، حضور افرادی مانند دکتر سلیمی که همزمان پولیتولوگ (سیاست شناس) و سیاستمدار (پولیتیسین) هستند، یک الزام راهبردی است. علاوه بر ایجاد اجماع میان نخبگان فکری و اجرایی(ابزاری)، مشکل شکاف نظر و عمل نیز تا حد زیادی با حضورهایی از این قبیل به سمت بهبودی خواهد رفت.

علاوه بر لزوم حضور متخصصان علوم انسانی در تصدی وزارتخانه های تربیتی و آموزشی مانند وزارت علوم و آموزش و پرورش، می بایست از لزوم ورود کسانی به مدیریت کلان سخن گفت که از سویی دانشگاهی و استادان ممتاز باشند و از سویی دارای تجارب مدیریتی برجسته باشند. دکتر سلیمی علاوه بر سوابق علمی و دانشگاهی قابل توجه و این که از بهترین استادان علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران اند، دارای سوابق مدیریتی موفق و اجماع آفرین در سمت ریاست دانشگاه علامه طباطبایی هستند.

فقر علوم انسانی و تقلیل سیاست به مدیریت و مدیریت به مهندسی در یک زنجیره هم ارزی، مشکلات عدیده ای را برای کشور پدید آورده است.
البته نمی توان منکر مزایای نگاه مهندسی و جزگرا شد، اما نقش پیوند دهنده و کلیت بخش علوم انسانی را هم نمی توان منکر شد.
علوم انسانی و نگاه کل گرایانه موجود در آن سبب اتحاد سایر علوم و زمینه های دانشی می شود.
همچنین سبب می شود تا علاوه بر در باغ بودن، بر باغ هم برویم و بتوانیم نگاهی عقلانی و جامع داشته باشیم.
تصور کنید در یک اتاق بعد از مدتی زندگی می توان حتی در تاریکی هم جای اشیا را حدس زد و آنها را یافت. اما برای بصیرتی کلی و منظرگاهی جامع می بایست بر فراز اتاق فرارفت و بانگاهی از بالا تمامیت و کلیت اتاق را علاوه بر جزییت های آن دریافت.

نگاهی به لیست وزرای علوم بعد از انقلاب حاکی از عدم توازن تخصصی میان رشته های علوم در تصدی وزارت مزبور است.

به جز علی شریعتمداری و حسن حبیبی که سالهای 58 و 59 عهده دار وزارت علوم(در آن زمان آموزش عالی)بوده اند، شاهد آنیم که سایر وزاری وزارت مذکور متخصصان رشته هایی غیر از علوم انسانی هستند.