تجویز بی‌حساب و کتاب "رادیولوژی"
عضو انجمن پرتونگاری ایران، ضمن اشاره به روند رو به افزایش خصوصی‌سازی مراکز رادیولوژی در کشور، در عین حال از عدم دقت لازم در معاینه بیماران از سوی پزشکان و ارجاع زیاد آنها برای عکس رادیولوژی انتقاد کرد و این موضوع را به ضرر سلامت بیماران دانست.
به گزارش صدای ایران، لیلا موسوی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به روند رو به افزایش خصوصی‌سازی مراکز رادیولوژی، اظهار کرد: در حال حاضر، بیشتر مراکز در حال خصوصی شدن هستند؛ کاری که درآمدزا باشد در آن مافیا ایجاد می‌شود. رشته رادیولوژی نیز درآمدزا و در عین حال با جان مردم در ارتباط است. یک عکس اضافی، علاوه بر هزینه، دوز پرتوگیری را در بیمار بالا می‌برد. برای مثال به طور مرتب برای مردم گرافی گردن و کتف نوشته می‌شود که باعث اشعه خوردن غدد تیروئید و لنفاوی می‌شود.
بازرس انجمن پرتونگاری ایران، افزایش تجویز عکس رادیولوژی برای بیماران را در سلامت نسل آینده تاثیرگذار دانست و هشدار داد: در حال حاضر برای هرکسی، در هر سن و برای هر دردی، عکس کمر نوشته می‌شود که دستگاه تناسلی فرد را در معرض اشعه قرار می‌دهد، در حالی که ممکن است همان تخمکی که اشعه خورده باشد، بعدا جهش پیدا کند.
وی افزود: این موضوع هیچ متولی در وزارت بهداشت ندارد.بیمارستان‌ها با افتخار می‌گویند دستگاه ام آر آی پیشرفته و پرهزینه‌ای را خریدیم، در حالی که اصلا به کارشان نمی‌آید. این موضوع بدون کارشناسی و فقط برای سود بردن غول‌های تجهیزات پزشکی انجام می‌شود.
موسوی همچنین از عدم دقت لازم در معاینه بیماران از سوی پزشکان و ارجاع زیاد آنها برای عکس رادیولوژی نیز انتقاد کرد و گفت: هرکسی به پزشکان مراجعه می‌کند برایش عکس رادیولوژی می‌نویسند. معاینه کلا از بین رفته است، حتی گاهی دوبار این کار انجام می‌شود که بیمار مجبور می‌شود دوز بالایی پرتو دریافت کند.
حق اشعه کارشناسان رادیولوژی پرداخت نمی‌شود
بازرس انجمن پرتونگاری ایران در ادامه نسبت به پرداخت نشدن حق اشعه پرتوکاران نیز انتقاد کرد و گفت: در قانونی که سال 1368 تصویب شد، حق اشعه برای این گروه دیده شده است. یعنی تا 50 درصد حقوق و مزایا به کسانی که با چشمه تولیدکننده پرتو کار می‌کنند، باید تعلق گیرد. پرتوکاران هوای یونیزه تنفس می‌کنند و در تمام دنیا کار با اشعه، جزو مشاغل سخت قرار می‌گیرد. همچنین این موضوع در قانون دیده شده است که به ازای هر یک سال کار، باید شش ماه کسری کار داشته باشیم و در نهایت با 20 سال سابقه کار بازنشسته شویم، اما هیچکدام از این موارد به دلیل نداشتن بودجه، رعایت و اعمال نمی‌شود.
وی ادامه داد: بعد از اعتراض به رعایت نشدن قانون 50 درصد حقوق و مزایا، ماهانه پولی به نام تفاوت تطبیق به پرتوکاران داده می‌شود. دو سال بعد از این اتفاق، پرتوکاران متوجه شدند که تفاوت تطبیق قابل تغییر نیست. الان هفت سال است که به جای حق اشعه و به این نام، بین 50 تا 200 هزار تومان ماهانه به پرتوکاران پرداخت می‌شود. در صورتی که باید معادل 50 درصد حقوق و مزایا به پرتوکاران تعلق بگیرد.
بازرس انجمن پرتونگاری افزود: برای اعضای هیئت علمی، در تمام کشور 50 درصد حقوق و مزایای هیئت علمی حق اشعه داده می‌شود. دو دانشگاه علوم پزشکی نیز هستند که 100 درصد حقوق و مزایا را به اعضای هیئت علمی می‌دهد و حقوق آنها قابل قیاس با ما نیست. سازمان انرژی اتمی برای این حق اشعه دستور العمل دارد. هرکس حق اشعه می‌گیرد باید تا 135 ساعت کاری را در ماه پر کند. ما 25 درصد کاهش ساعت کاری داریم به خاطر سر و کار داشتن با اشعه داشته باشیم و مرخصی ما هم دوبرابر است.
موسوی همچنین به پاسخ ندادن دستگاه‌های مربوطه به اعتراض پرتوکاران نیز اشاره کرد و گفت: به محض اینکه ما درخواست حق اشعه رابه سازمان برنامه وبودجه می‌دهیم آن را حذف می‌کنند و آن را قبول ندارند. وزارت بهداشت می‌گوید ما می‌دانیم حق با شما است، این بار مالی که محاسبه شده، اشتباه بوده است. الان مدت‌ها است ما درگیر این موضوع هستیم، برای ما بودجه نیست ولی برای هیئت علمی وجود دارد که به هیچ عنوان در محیط پرتو حضور ندارند.
وی تصریح کرد: در بند "ج" ماده 135 قانون پنجم توسعه که درباره قانون انرژی‌های پاک است، حقوق کاربری که با چشمه تولید کننده پرتو کار می‌کند، در کنار کار در معادن و ... دیده شده است، اما هیچ کس تا به حال به این بند توجهی نکرده است. ما در کل کشور 25 هزار نفر هستیم و فارغ از خصوصی یا دولتی بودن مرکزی که در آن کار می‌کنیم، باید حق اشعه را دریافت کنیم، اما متاسفانه پرداخت نمی‌شود. تنها ارگانی که حق اشعه شامل کارکنان آن می‌شود، وزارت بهداشت است و کل استخدامی آن شاید به 100 نفر برسد.
موسوی در ادامه، از نبود اداره امور پرتوها در وزارت بهداشت ابراز نگرانی کرد و گفت: جایی به اسم اداره امور پرتوها در وزارت بهداشت وجود ندارد و یک کارشناس فیزیوتراپی در این رشته، کارشناسی می‌کند. در معاونت درمان هم پرستاران در این حوزه نظر کارشناسی می‌دهند، در حالیکه از کارشناسان ما به عنوان منشی یا تایپیست در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی استفاده می‌کنند.
وی در ادامه، به موضوع اشتغال کارشناسان پرتوکار نیز اشاره کرد و گفت: در مطب‌های خصوصی، پزشکان تعرفه‌های پرتونگاری را بسیار بالا می‌برند، اما یک کارشناس را با ماهی 800 هزار تومان استخدام می‌کنند، چون نظارتی بر آنها نیست. مراکز مختلف نیز کسانی را برای اینکار استخدام می‌کنند که بازنشسته شده باشند و نیازی به بیمه وحق اشعه ندارند یا اینکه جای دیگر استخدام می‌شوند. الان کارشناسان بهداشت می‌خواهند بخش حفاظت پرتویی را در بیمارستان‌ها برعهده بگیرند. در صورتی که چند سال است کارشناسی ارشد رادیوبیولوژی پذیرفته می‌شود که برای این حوزه آموزش دیده‌اند. در تمام بیمارستان‌ها نیز باید چنین پستی تعریف شده باشد ولی تمام آنها در حال حاضر بیکار هستند.
به گزارش صدای ایران، لیلا موسوی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به روند رو به افزایش خصوصی‌سازی مراکز رادیولوژی، اظهار کرد: در حال حاضر، بیشتر مراکز در حال خصوصی شدن هستند؛ کاری که درآمدزا باشد در آن مافیا ایجاد می‌شود. رشته رادیولوژی نیز درآمدزا و در عین حال با جان مردم در ارتباط است. یک عکس اضافی، علاوه بر هزینه، دوز پرتوگیری را در بیمار بالا می‌برد. برای مثال به طور مرتب برای مردم گرافی گردن و کتف نوشته می‌شود که باعث اشعه خوردن غدد تیروئید و لنفاوی می‌شود.
بازرس انجمن پرتونگاری ایران، افزایش تجویز عکس رادیولوژی برای بیماران را در سلامت نسل آینده تاثیرگذار دانست و هشدار داد: در حال حاضر برای هرکسی، در هر سن و برای هر دردی، عکس کمر نوشته می‌شود که دستگاه تناسلی فرد را در معرض اشعه قرار می‌دهد، در حالی که ممکن است همان تخمکی که اشعه خورده باشد، بعدا جهش پیدا کند.
وی افزود: این موضوع هیچ متولی در وزارت بهداشت ندارد.بیمارستان‌ها با افتخار می‌گویند دستگاه ام آر آی پیشرفته و پرهزینه‌ای را خریدیم، در حالی که اصلا به کارشان نمی‌آید. این موضوع بدون کارشناسی و فقط برای سود بردن غول‌های تجهیزات پزشکی انجام می‌شود.
موسوی همچنین از عدم دقت لازم در معاینه بیماران از سوی پزشکان و ارجاع زیاد آنها برای عکس رادیولوژی نیز انتقاد کرد و گفت: هرکسی به پزشکان مراجعه می‌کند برایش عکس رادیولوژی می‌نویسند. معاینه کلا از بین رفته است، حتی گاهی دوبار این کار انجام می‌شود که بیمار مجبور می‌شود دوز بالایی پرتو دریافت کند.
حق اشعه کارشناسان رادیولوژی پرداخت نمی‌شود
بازرس انجمن پرتونگاری ایران در ادامه نسبت به پرداخت نشدن حق اشعه پرتوکاران نیز انتقاد کرد و گفت: در قانونی که سال 1368 تصویب شد، حق اشعه برای این گروه دیده شده است. یعنی تا 50 درصد حقوق و مزایا به کسانی که با چشمه تولیدکننده پرتو کار می‌کنند، باید تعلق گیرد. پرتوکاران هوای یونیزه تنفس می‌کنند و در تمام دنیا کار با اشعه، جزو مشاغل سخت قرار می‌گیرد. همچنین این موضوع در قانون دیده شده است که به ازای هر یک سال کار، باید شش ماه کسری کار داشته باشیم و در نهایت با 20 سال سابقه کار بازنشسته شویم، اما هیچکدام از این موارد به دلیل نداشتن بودجه، رعایت و اعمال نمی‌شود.
وی ادامه داد: بعد از اعتراض به رعایت نشدن قانون 50 درصد حقوق و مزایا، ماهانه پولی به نام تفاوت تطبیق به پرتوکاران داده می‌شود. دو سال بعد از این اتفاق، پرتوکاران متوجه شدند که تفاوت تطبیق قابل تغییر نیست. الان هفت سال است که به جای حق اشعه و به این نام، بین 50 تا 200 هزار تومان ماهانه به پرتوکاران پرداخت می‌شود. در صورتی که باید معادل 50 درصد حقوق و مزایا به پرتوکاران تعلق بگیرد.
بازرس انجمن پرتونگاری افزود: برای اعضای هیئت علمی، در تمام کشور 50 درصد حقوق و مزایای هیئت علمی حق اشعه داده می‌شود. دو دانشگاه علوم پزشکی نیز هستند که 100 درصد حقوق و مزایا را به اعضای هیئت علمی می‌دهد و حقوق آنها قابل قیاس با ما نیست. سازمان انرژی اتمی برای این حق اشعه دستور العمل دارد. هرکس حق اشعه می‌گیرد باید تا 135 ساعت کاری را در ماه پر کند. ما 25 درصد کاهش ساعت کاری داریم به خاطر سر و کار داشتن با اشعه داشته باشیم و مرخصی ما هم دوبرابر است.
موسوی همچنین به پاسخ ندادن دستگاه‌های مربوطه به اعتراض پرتوکاران نیز اشاره کرد و گفت: به محض اینکه ما درخواست حق اشعه رابه سازمان برنامه وبودجه می‌دهیم آن را حذف می‌کنند و آن را قبول ندارند. وزارت بهداشت می‌گوید ما می‌دانیم حق با شما است، این بار مالی که محاسبه شده، اشتباه بوده است. الان مدت‌ها است ما درگیر این موضوع هستیم، برای ما بودجه نیست ولی برای هیئت علمی وجود دارد که به هیچ عنوان در محیط پرتو حضور ندارند.
وی تصریح کرد: در بند "ج" ماده 135 قانون پنجم توسعه که درباره قانون انرژی‌های پاک است، حقوق کاربری که با چشمه تولید کننده پرتو کار می‌کند، در کنار کار در معادن و ... دیده شده است، اما هیچ کس تا به حال به این بند توجهی نکرده است. ما در کل کشور 25 هزار نفر هستیم و فارغ از خصوصی یا دولتی بودن مرکزی که در آن کار می‌کنیم، باید حق اشعه را دریافت کنیم، اما متاسفانه پرداخت نمی‌شود. تنها ارگانی که حق اشعه شامل کارکنان آن می‌شود، وزارت بهداشت است و کل استخدامی آن شاید به 100 نفر برسد.
موسوی در ادامه، از نبود اداره امور پرتوها در وزارت بهداشت ابراز نگرانی کرد و گفت: جایی به اسم اداره امور پرتوها در وزارت بهداشت وجود ندارد و یک کارشناس فیزیوتراپی در این رشته، کارشناسی می‌کند. در معاونت درمان هم پرستاران در این حوزه نظر کارشناسی می‌دهند، در حالیکه از کارشناسان ما به عنوان منشی یا تایپیست در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی استفاده می‌کنند.
وی در ادامه، به موضوع اشتغال کارشناسان پرتوکار نیز اشاره کرد و گفت: در مطب‌های خصوصی، پزشکان تعرفه‌های پرتونگاری را بسیار بالا می‌برند، اما یک کارشناس را با ماهی 800 هزار تومان استخدام می‌کنند، چون نظارتی بر آنها نیست. مراکز مختلف نیز کسانی را برای اینکار استخدام می‌کنند که بازنشسته شده باشند و نیازی به بیمه وحق اشعه ندارند یا اینکه جای دیگر استخدام می‌شوند. الان کارشناسان بهداشت می‌خواهند بخش حفاظت پرتویی را در بیمارستان‌ها برعهده بگیرند. در صورتی که چند سال است کارشناسی ارشد رادیوبیولوژی پذیرفته می‌شود که برای این حوزه آموزش دیده‌اند. در تمام بیمارستان‌ها نیز باید چنین پستی تعریف شده باشد ولی تمام آنها در حال حاضر بیکار هستند.
گزارش خطا
آخرین اخبار