تاریخچه حضور والیبال درالمپیک

رشته والیبال در سال 2016 ، چهاردهمین دوره حضور مستمر خود در این رقابت‌ها را تجربه خواهد کرد.

صدای ایران- به گزارش باشگاه خبرنگاران ، مسابقات والیبال در المپیک همواره از اهمیت زیادی برخوردار بوده است و اغلب در زمره پر مخاطب‌ترین رشته‌های المپیک قرار دارد. رشته ای که در سال 1964 برای نخستین بار به المپیک راه پیدا کرد تا والیبالیست‌ها اولین نبرد المپیکی خود را در کشور ژاپن و شهر توکیو برگزار کنند.

در سال ۱۹۵۷ در پنجاه و چهارمین اجلاس کمیته بین المللی المپیک (IOC) در صوفیه بلغارستان مقرر شد که این رشته ورزشی نوپا و مدرن با احراز کردن شرایط مورد نظر در جمع نامزدهای حضور در المپیک قرار گیرد. در پنجاه و نهمین اجلاس کمیته بین المللی المپیک در سال ۱۹۶۱ در اجلاس آتن، این مهم به رای گذاشته شد و والیبال مجوز حضور در المپیک ۱۹۶۴ توکیو را در بخش مردان کسب نمود و در بخش زنان این درخواست رای نیاورد پس از آن در شصتمین اجلاس در سال ۱۹۶۲ در مسکو، والیبال در بخش بانوان نیز به مجموعه رشته های ورزشی حاضر در المپیک ۱۹۶۴ توکیو اضافه شد.

المپیک 2016 ریو در حالی بار دیگر میزبان برترین تیم‌های والیبال جهان است که چهاردهمین حضور مستمر والیبال در المپیک را تجربه می‌کند. والیبالی که این دوره از مسابقات المپیک یک تیم تازه وارد به نام «تیم ملی والیبال ایران» دارد.

در 13 دوره مسابقات المپیک تیم ملی والیبال اتحاد جماهیر شوروی با 3 مدال طلا، 2 مدال نقره و یک مدال برنز پر افتخارترین تیم حاضر در مسابقات است. کشوری که بعدها به روسیه تبدیل شد. روس‌هایی که با نام جدید کشورشان یک طلا، یک نقره و 2 مدال برنز را از آن خود کرده‌اند. تیم ملی آمریکا هم در ادوار مختلف مسابقات المپیک موفق شده است 3 مدال طلا کسب کند و از حیث مدال آوری در رده دوم تاریخ این مسابقات قرار دارد. برزیل، روسیه، ژاپن، هلند و صربستان به ترتیب بهترین تیم‌های جدول مدال آوری مسابقات در 13 دوره المپیک محسوب می‌شوند.

در المپیک ۱۹۶۴ که والیبال برای اولین بار در المپیک حاضر شد. ۱۰ تیم حضور یافتند که بصورت دوره ای مسابقات خود را برگزارکردند و در نهایت این شوروی بود که عنوان نخست را کسب نمودو

 

این دوره نیز همانند دوره گذشته بصورت ده تیمی و دوره ای برگزار گردید و بار دیگر شوروی بر سکو قهرمانی ایستاد.

 

این تنها قهرمانی قاره آسیا در بخش مردان می باشد. سامورایی ها که همواره به دلیل اختلاف قدی مشکلاتی در مقابله با قدرت های اروپایی داشتند. با ذوق علاقه خاص و بهبود بازی خود در ابعاد مختلف بویژه توپگیری و دریافت و حضور فوق ستارگانی نظیر کاتسوتوشی نیکودا موفق شد با غلبه بر میزبان مسابقات آلمان غربی به بزرگترین دستاورد والیبال ژاپن دست یابد.

 

تنها افتخار لهستان در ادوار المپیک در بخش مردان به المپیک ۱۹۷۶ مونترال باز میگردد. عقاب ها که تا پیش از آن توانسته بودند دو بار به مقام برنز المپیک در بخش بانوان برسند توانستند مهمترین رویداد ورزشی والیبال جهان را به رهبری سرمربی کارکشته خود هوبرت جرزی واگنر تصاحب کنند. لهستانی که تا پیش از آن موفق شده بودند به مقام قهرمانی رقابت های والیبال قهرمانی جهان در سال ۱۹۷۴ و نایب قهرمانی اروپا در ۱۹۷۵ برسند در دیدار نیمه نهایی مقابل کوبا و در فینال مقابل شوروی به برتری رسیدند و عنوان قهرمانی را تصاحب کردند از ستارگان این تیم در آن مسابقات میتوان از میروسلاو ریباچفسکی و وویجیمیش سادالسکی و توماش ویتوویچ نام برد. این تنها مدال والیبال مردان لهستان در ادوار تاریخ المپیک است.

 

از وقایع مهم این دوره می توان به اعتراض کشور چین که به عنوان یکی از خریداران عمدۀ گندم کانادا محسوب می شد به حضور تایوان در المپیک اشاره نمود،بطوریکه چین اعلام کرد: «اگر کشور تایوان در این بازیها شرکت کند، آنان بازیها را تحریم خواهند کرد!». لذا، کشور کانادا به ورزشکاران تایوان اجازۀ شرکت در بازیهای را تحت عنوان کشوری مستقل نداد. آنها این تصمیم را در آخرین روزهای قبل از افتتاح بازیها اتخاذ کردند.

 

این دوره از مسابقات در حالی آغاز شد که زیر سایه جنگ سرد و جنیگ بین بلوک شرق و غرب قرار گرفت. اتحاد جماهیر شوروی در دسامبر سال ۱۹۷۹ یک سال قبل از آغاز المپیک، افغانستان را به اشغال خود درآورده بود. تعدادی از کشورها براین باور بودند که برای نشان دادن اعتراض، تحریم المپیک مسکو از تحریم تجاری مناسب تر است؛ لذا تیم های ورزشی حدود ۴۰ کشور از شرکت در این باز ها خودداری کردند. البته جمهوری اسلامی ایران قبل از آن که کشورهای غربی چنین تصمیمی بگیرند، یعنی حدود ۶ ماه قبل چنین تصمیمی را گرفته بود. مسابقات والیبال المپیک نیز تحت الشعاع اتفاقات سیاسی قرار گرفت و با کنار کشیدن چین و تونس از مسابقات، لیبی و چکسلواکی جانشین این دو تیم شدند در این مسابقات شوروی با درخشش بازیکن کلیدی خود ویاچسلاف زایتسف پدر فوق ستاره کنونی والیبال ایتالیا موفق شد با دو ست باخته قهرمان مسابقات شود.

  

در پی تحریم بازهای المپیک مسکو از طرف تعدادی از کشورها، همانطور که پیش بینی می شد، این دوره از بازیها نیز با تحریم ۱۶ کشور مواجه شد. به غیر از جمهوری اسلامی ایران که به طور مستقل و قبل از تحریم دیگر کشورها به چنین عملی اقدام کرد، سایر کشورهای تحریم کننده نیز به تبعیت از شوروی و به حمایت از بلوک شرق, این بازی ها را به طور تلاقی جویانه ای تحریم کردند. با این حال، چین کمونیست برای اولین بار هیئت ورزشی خود را به بازی های المپیک اعزام کرد. غیبت ورزشکاران کشورهای شوروی، المان شرقی و بعضی از کشورهای بلوک شرق همچون بلغارستان در بازیهای المپیک لس آنجلس بسیار محسوس بود.

 

در رشته والیبال نیز حواشی تحریم گریبانگیر شد و برخی قدرت های مهم این رشته ورزشی یعنی روسیه، کوبا، لهستان و بلغارستان از مسابقات کنار کشیدند و کره جنوبی و چین و ایتالیا و تونس جایگزین شدند. از شگفتی های این مسابقات می توان به حضور کانادا در مرحله نیمه نهایی مسابقات و کسب مدال برنز ایتالیا در حالیکه به دلیل مسائل سیاسی جایگزین در مسابقات شده بود اشاره کرد. آمریکا به رهبری داگ بیل مرد جریان سازی تاریخ والیبال این کشور که اساس و بنیان والیبال مدرن را در این کشور پایه ریزی نمود و زمینه ساز رشد و موفقیت بیش از سی سال موفقیت برای این کشور شد، موفق شدند به کمک فوق ستاره توانای خود کارچ کیرالی برترین بازیکن قرن بیستم والیبال (در کنار لورنزو برناردی) به عنوان قهرمانی المپیک ۱۹۸۴ لس آنجلس برسند. شایان ذکر است داگ بیل هم اکنون رییس فدراسیون والیبال آمریکا بوده و تا پایان ۲۰۱۶ بازنشسته خواهد شد. پاول ساندرلند گزارشگر شناخته شده  شبکه nbc و مدیای فدراسیون جهانی fivb که گاها مسابقات حساس رویدادهای FIVB را گزاری می کند عضو این تیم بوده است.

 

بازیهای المپیک سئول را باید محل اتحاد مجدد کشورها از نظر حضور در المپیک دانست، زیرا اکثر کشورهای صاحب ورزش (به غیر ازکوبا) در آن حضور داشتند. تنها کره شمالی (که خواستار برگزاری مشترک بازی ها بود)، کوبا، اتیوپی، ماداگاسکار، سیشلز و آلبانی به عنوان اعتراض در این دوره از بازیها شرکت نکردند. آلبانی برای چهارمین دورۀ متوالی در بازهای شرکت نکرد که این در نوع خود، یک رکورد بایکوت بازی های المپیک از طرف یک کشور عضو کمیتۀ بین المللی المپیک محسوب می شود. ۲۳۷ مقام اول برای قهرمانی در این دوره از بازیهای وجود داشت و این نشانۀ گسترش بازیهای المپیک بود.طوفان کره جنوبی در رشته های مختلف ورزشی و سنت شکنی و کسب مدال توسط ورزشکاران این کشور البته با کمی چاشنی تقلب و ناداوری مرسوم در میزبانی کره ای ها هیجان خاصی به مسابقات داده بود.

 

یانکی ها در حالی به مسابقات رفتند که نسبت به دوره قبل سرمربی توانای خود را نداشتند و بجای وی مارو دانفی جایکزین شده بود، یاران کرالی موفق شدند این دوره نیز با غلبه بر شوروی در فینال در اوج جنک سرد پیروز شوند. از مهمترین اتفاقات این دوره از مسابقات می توان به شکست برزیل در مقابل کره جنوبی با نتیجه ۳-۲ اشاره نمود.

 

در این دوره از بازیها، اکثر کشورها حضور داشتند. آفریقای جنوبی پس از برچیده شدن رژیم آپارتاید در کشورش، مورد استقبال مجدد قرار گرفت. لتونی، لیتوانی و استونی که استقلال خود را باز یافته بودند، برای اولین بار پس از ۵۶ سال تیم خود را به المپیک اعزام کردند. کرواسی و اسلوونی نیز برای اولین بار با پرچم ملی جدیدشان در بازی ها شرکت کردند. شرکت کنندۀ جدید دیگر، یعنی بوسنی و هرزگوین نیز تنها ۶ ساعت قبل از مراسم افتتاح وارد شد. آلمانی ها که تا قبل از سال ۱۹۵۲ متحد بودند، بار دیگر در کنار هم رژه رفتند. هیئت ورزشی کشورهای تشکیل دهندۀ شوروی در حال فروپاشی نیز برای آخرین بار تحت عنوان تیم متحد به بازیها اعزام شد.

 

سلسائو در این دوره از رقابت ها ترکیب خوبی را راهی مسابقات کردند و گرچه برزیلی ها پیش از آن موفق شده بودند در المپیم ۱۹۸۴ و قهرمانی جهان ۱۹۸۲ به مدال نقره برسند اما می توان المپیک ۱۹۹۲ بارسلون آغاز قدرت نمایی برزیل در والیبال دنیا نامید. در این دوره از رقابت ها برزیل با تکیه بر ستاره هایی نظیر مارسلو نگرائو و مائوریسیو لیما برای کسب این مهم توانستند قدرتی نظیر آمریکا با مجموعه ستارگان خود را در مرحله نیمه نهایی از پیش رو برداشته و در فینال برابر هلند و یاران ران زوئرور با نتیجه ۳-۰ و با قاطعیت پیروز برسند. هلندی که در کنار ایتالیا و بعدتر برزیل قدرت های این رشته ورزشی را تشکیل می دادند و هلند موفق شده بود شاگردان ولاسکو مدعی درجه اول مسابقات را نقره داغ کنند.

 

در صدمین سالگرد المپیک مدرن، آتزوری ها با امید جبران ناکامی های گذشته پای به عرصه رقابت ها گذاشتند. شاگردان ولاسکو بیش از هر زمان دیگری به کسب طلای المپیک نزدیک بودند. مهره های نظیر لورنزو برناردی برترین بازیکن قرن بیستم، آندره آ جیانی، آندره آ سارتورتی، پائولو توفولی، آندره آ زورزی، ساموئل پاپی و گاردینی آمده بودند تا کلکسیون افتخارات خود را تکمیل کنند. پس از درخشش خیره کننده در مرحله مقدماتی و برتری مقابل هلند، روسیه، یوگوسلاوی وکره بدون حتی از دست دادن یک ست و پیروزی برابر آرژانتین و یوگوسلاوی پای به فینال المپیک گذاشتند و در حالیکه همه انتظار برد ایتالیا مقابل حریف نامدار خود را داشتند این هلند و یاران زوئرور و باس فن در گور بودند که در نبردی تماشایی و ماراتن گونه برابر ایتالیا با نتیجه ۳-۲ به پیروزی رسیدند و شگفتی بزرگ را مقابل رقیب قدیمی رقم زدند. برزیل در این دوره از رقابت ها ناکام بزرگ لقب گرفت و با شکست ۳-۲ مقابل صربستان در ۱/۴ نهایی شانس کسب مدال را از دست داد.

 

در اوج درگیری های جنگ داخلی یوگوسلاوی و تجزبه تدریجی این کشور، یوگوسلاوی اسیر حوادث سیاسی و انسانی دردآوری نظیر نسل کشی مسلمان های بوسنی، جنگ داخلی صربها و کروات ها و باقی مردم اسلاو بود. در اوج این تنش های سیاسی بود که شاگردان زوارن گاییچ مردی که بعدها هدایت تیم والیبال ایران را نیز برعهده گرفت و با تکیه بر ستارگانی نظیر نیکولا گربیچ سرمربی کنونی تیم ملی صربستان و پاسور خوش فکر آن تیم، ایوان میلیکوویچ پشت خط زن افسانه ای خود و سایر نفرات توانست در حالی در فینال روسیه را شکست داده و قهرمان مسابقات شود که در مرحله گروهی در رده چهارم رده بندی ایستاده بود. نسل زخم خورده و شکست خورده ایتالیایی از المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا بازهم از تصاحب طلا المپیک ناکام ماند و روسیه پس از مدت ها دوری از سطح اول المپیک توانست با بازیهای خوب و برتری مقابل تیمهای خوب آن زمان کوبا و آرژانتینی که برزیل را حذف کرده بود به فینال مسابقات برسد. شایان ذکر است اسلوبودان کوواچ سرمربی سابق والیبال ایران عضو تیم قهرمان المپیک یوگوسلاوی در این دوره بود.

 

یکی از تغییرات اساسی والیبال در این دوره ظهور پست لیبرو بود که از سال ۱۹۹۸ بصورت رسمی در مسابقات والیبال رسمی شد و المپیک ۲۰۰۰ اولین دوره ای بود که لیبرو با لباس متفاوت رونمایی شد.

 

با ورود به قرن بیست و یکم و تغییر و تحولات در کادر فنی تیم برزیل در سال ۲۰۰۱، برناردو رزنده والیبالیست اسبق تیم ملی والیبال برزیل سکان هدایت این تیم را تحویل گرفت که این امر تا امروز ادامه داشته است. رزنده همان برنامه ای را برای برزیل پیاده کرده که فرگوسن در فوتبال و باشگاه منچستریونایتد آن را حفظ کرده بود. دارا بودن شخصیتی کاریزماتیک با نکته سنجی و وسواس بر روی جزییات تاکتیکی طراحی و برنامه ریزی برنامه های بلند مدت، آماده سازی ذهنی و بدنی تیم و بالا نگه داشتن اشتهای بازیکنان از جمله مشخصه های بارز این سرمربی است.

 برزیل رویایی ۲۰۰۴ شاید یکی از بهترین تیم های تاریخ المپیک با بازی های چشم نواز بود تیمی متشکل از جیبا، دانته آمارال، آندره ناسیمنتو ، گوستاوو اندرس و پاسوری خوش فکر و توانا مثل ریکاردینیو و اعجوبه ای در دریافت و توپگیری مثل سرجینیو به همراه موجود عجیب و غریبی مثل نالبرت ذخیره طلایی سلسائو تحت هدایت مرد احساساتی و کاریزماتیک برزیلی تیمی خاص ساخته بود. برزیل دور مقدماتی را بسیار خوب آغاز کرد و با برد آسان برابر تیمهای نظیر روسیه و هلند و استرالیا و برد نفسگیر مقابل ایتالیا در جدالی تماشایی که ست پنجم تا امتیاز ۳۳-۳۱ به درازا کشید و شکست ۳-۱ برابر آمریکا به مرحله حذفی مسابقات راه یافت و در این مرحله با دو پیروزی بسیار آسان مقابل آمریکا و لهستان به فینال مسابقات راه یافتو آن سوی جدول نیز ایتالیا متحول شده با ترکیبی از نسل طلایی دهه ۹۰ و جوانان با انگیزه تیمی قابل احترام ساخته بود. 

بازیهای دیدنی آندره آ سارتورتی مرد طلایی والیبال ایتالیا در المپیک ۲۰۰۴ آتن از یادها نخواهد رفت. ایتالیا نیز در مرحله حذفی با پیروزی برابر آرژانتین و روسیه گام به فینال گذاشت اما نتوانست بازی دیدنی خود در مرحله مقدماتی برابر برزیل پرقدرت را تکرار کند و با نتیجه ۳-۱ مغلوب شد.

 

تیم ایران برای نخستین بار توانست در مسابقات انتخابی المپیک قاره آسیا در توکیو ژاپن حاضر شود. ایران که سال قبل از آن توانسته بود به مقام سوم آسیا دست یابد تیمی قابل احترام متشکل از بهنام محمودی ، امیرحسینی ، محمد ترکاشوند، امیرحسین منظمی – عباس قاسمیان و محمد منصوری و عظیم جزیده و علیرضا بهبودی و فرهاد ظریف و علیرضا نادی را راهی مسابقات نمود. تیم ایران در مقابل تیم های قدرتمندی نظیر کانادا و فرانسه و قابل قبول ظاهر شد و مقابل کره و ژاپن و الجزایر نیز به برتری رسید اما مقابل چین و استرالیا بازنده شد تا به عنوان پنجمی بسنده کند در حالیکه در روزای آخر مسابقات خبرهایی از تبانی استلیو ده روکو سرمربی سابق استرالیا در المپیک سیدنی و وقت تیم کانادا با تیم سابق خود به گوش میرسید در نهایت فرانسه و استرالیا بودند که جواز حضور در المپیک را کسب کردند.

 

جدال عباس قاسمیان و بهنام محمودی در مقابل فرانتس گرانورکا – در تصویر مقابل استفان آنتیگا با شماره ۷ مشخص است

 

برخی از علاقه مندان والیبال معتقدند که برزیل ۲۰۰۴ تیم رویایی ادوار المپیک بوده و می باشد و عده ای دیگر نیز آمریکا ۲۰۰۸ را بواسطه فرم سیستماتیک بازی و حضور سوپر ستاره های میانسال و سالخورده در اوج که بازیشان به پختگی کامل رسیده تیم رویایی ادوار المپیک می نامند. حقیقت هرچه باشد آمریکای ۲۰۰۸ دست کمی از برزیل ۲۰۰۴ نداشت. تیمی که به یکباره در سال ۲۰۰۸ با سرمربی نیوزیلندی خود مک کاچن به اوج رسید و در لیگ جهانی قهرمان شد. حضور فوق ستاره ای نظیر کلایتون استنلی در کنار پاسور خوش فکر بلند قامت لویی بال در کنار رید پریدی و ریچارد لمبورن لیبرو توانا در کنار فرم سیستماتیک بازی با آمادگی فیزیکی و توان انفجاری مناسب از امریکا تیمی کارآمد و قدرتمند ساخته بود که بازی بسیار چشم نوازی ارائه می کرد.

 از آن تیم آمریکا هم اکنون دیوید لی و ویلیام (رید) پریدی کماکان در تیم ملی حضور دارند و جان اسپراو دستیار مک کاچن نیز هم اکنون سرمربی یانکی هاست. در این دوره مطابق انتظارها آمریکا قهرمان لیگ جهانی و تیم رویایی برزیل به فینال رسیدن و در حالیکه همگان منتظر قدرتنمایی و کسب طلای مجدد برزیل به همراه موریلو اندرس فوق ستاره آن روزهای سلسائو بودند، درخشش خیره کننده یاران استنلی و بخصوص استنلی در بازی نیمه نهایی و فینال نتیجه را تغییر داد.

ایران برای دومین رهسپار انتخابی المپیک قاره آسیا در ژاپن شد، تیمی متحول شده، جوان شده که امید چندانی به صعود نداشت و صرفا برای کسب تجربه عازم رقابت ها شده بود. بعد از کنار گذاشته شدن طیف گسترده ای از بازیکنان به بهانه های مختلف اعم از عدم نتیجه گیری در بازیهای آسیایی ۲۰۰۶ دوحه، وجود برخی باندبازی در میان بازیکنان و مسائل حاشیه ای دیگر، تیم با حضور جوانان جویای نامی نظیر محمد موسوی، سعید معروف، محمد محمدکاظم، حمزه زرینی و … راهی توکیو شد و در نهایت با یک رتبه نزول نسبت به دوره قبل در رتبه ششم قرار گرفت اما همین تیم با بازیکنان مستعد خود استخوان بندی تیم سالهای آینده والیبال ایران را تشکیل داد.

شاگردان رزنده که در حسرت پکن بودند برای دستیابی به مدال مرغوب المپیک رهسپار لندن شدند. کمتر کسی تصور میکرد مدال طلا بار دیگر از چنگ برزیل دربیید. کوبا تیم مدعی سالهای ۲۰۹۹-۲۰۱۱ با تصمیمات عجیب و غریب فدراسیون این کشور و محرومیت مهره های نظیر سیمون و لئون و … قلع و قمع شده بوئ و اثری از نایب قهرمان ۲۰۱۰ جهان در المپیک نبود. ایتالیا با ضعیفترین ایتالیا چند دوره اخیر وارد رقابتها شده بودو آمریکابا خداحافظی مهره های کارآمدی نظیر لویی سطح پایینتری پیدا کرده بود. در چنین شرایط شاید کمتر کسی فکر میکرد تیمی مقابل عطش برزیل قرار گیرد. 

اما آلکنو مرد عجیب و غریب والیبال روسیه و با تفکراتی خاصی با چراغ خاموش تیمی را رهسپار مسابقات کرد که به تدریج خودش را در طول مسابقات پیدا کرد. وجود مربع میخایلوف – گرانکین – موزرسکی و تتیوخین مولد نیروی مضاعف برای روسیه شده بود که الکنو با بازی کردن و انعطاف پذیری در ترکیب تیم و استفاده از نقشه های متفاوت توانست رزنده را در فینال کیش و مات کند در حالیکه برزیل ۲ ست از روسیه جلو بود و آلکنو با تغییرات عجیب و به یادماندنی که بعدها بسیاری از مربیان را به تقلید واداشت با تغییر پست دیمیتری موزرسکی مدافع وسط بلندقامت روسیه و انتقال وی به پشت خط زن و جابجایی میخایلوف و انتقال وی به پست دریافت زمینه ساز تغییر نتیجه بازی شد. راهیابی بلغارستان بحران زده بعد از ترک اردو بلغارستان از سوی متی کازیسکی فوق ستاره والیبال بلغارستان نیز از نکات جالب مسابقات بود. برزیل با پیروزی برابر آرژانتین و ایتالیا و روسیه با پیروزی برابر لهستان و بلغارستان توانسته بودند به فینال مسابقات راه پیدا کنند. 

از نکات تاریک مسابقات عدم حضور تیم شایسته والیبال ایران با هدایت ولاسکو بود که با اندکی بدشانسی و چند تصمیم غلط مبنی بر تغییر پاسور و پشت خط زن تیم و عدم هماهنگی نفرات تیم با یاران جایگزین تیم ایران از راهیابی به المپیک بازماند. گربه سیاه والیبال ایران استرالیا به رهبری مربی زیرک آرژانتینی خود اوریاته موفق شدند در کنار صربستان جواز حضور در مسابقات را کسب کنند و تیم ایران در دو مسابقات حساس و تعیین کننده برابر چین و استرالیا به ترتیب ۳-۲ پیروز و ۳-۱ شکست خورد تا با از دست دادن امتیازات لازم از راهیابی به المپیک بازبماند.

سی و یکمین دوره بازی های المپیک از 16 مردادماه به میزبانی شهر ریودوژانیرو برزیل در حالی آغاز می شود که ورزش والیبال چهاردهیمن حضور خود در این رویداد مهم ورزشی تجربه خواهد کرد.

تیم ملی والیبال ایران نیز با کسب مقام نایب قهرمانی مسابقات انتخابی المپیک در توکیو که خردادماه امسال با حضور هشت تیم برتر آسیا و جهان برگزار شد، برای نخستین بار سهیمه حضور در بازی های المپیک به دست آورد.

ملی پوشان والیبال ایران نخستین حضور خود در مسابقات المپیک ریو را تجربه می‌کنند و در مرحله مقدماتی این رقابت‌ها با تیم‌های آرژانتین، کوبا، مصر، لهستان و روسیه هم گروه هستند. تیم ملی والیبال ایران در اولین دیدار خود هفدهم مرداد به مصاف تیم ملی ژاپن خواهد رفت.