يکشنبه ۲۵ شهريور ۱۴۰۳ - 2024 September 15
یادداشت/محمود نقدی پور

نبرد بیولوژیکی که افسار آن گسیخته و می تازد!

برخی از این تولیدات آزمایشگاهی که با هدف حملات بیولوژیکی ساخته می شوند، نسبتاً آسان منتقل می‌شوند و میزان مرگ و میر پایینی دارند
کد خبر: ۲۴۶۸۹۰
تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۵:۰۲
صدای ایران- محمود نقدی پور استاد دانشگاه و روند پژوه: «اگرچه استفاده از شیوع امراضی چون وبا و طاعون و ... یکی از فنون دفاعی در میان ملل در گذشته دور بوده، اما استفاده از اقدامات بیولوژیکی آزمایشگاهی در عصر جدید  دستاورد غرب است. سابقه ابن امر به شکل مدرن به جنگ جهانی اول برمی گردد.
 
زمانی که جنگ جهانی اول شروع شد، کشورهای اروپایی تلاش داشتند تا با استفاده از شیوع امراض دشمنان خود را از پای درآورند، لذا آلمانها درصدد برآمدند تا با شیوع سیاه‌زخم در جمعیت حیوانی مد نظر،  نیروی زمینی  دشمن خود را از پا درآورند. در ادامه این روند، آلمان یک کمپین خرابکاری بیولوژیکی در ایالات متحده، روسیه،  رومانی و فرانسه راه انداخت.در آن زمان(۱۹۱۵)، آنتون دیلگر از آلمان برای یک ماموریت خاص به ایالات متحده اعزام شد او که حامل کشت‌هایی از مشمشه، یک بیماری بدخیم اسب و قاطر بود عملاً جنگهای نوع بشر را وارد فاز جدیدی نمود.  در این راستا دیلگر آزمایشگاهی در خانه‌اش در مریلند به راه انداخت. او با کار روزانه در لنگرگاه‌ها در بالتیمور، اسب‌ها را در حالیکه برای انتقال به انگلستان منتظر بودند، به مشمشه آلوده می‌کرد.  سرانجام دیلگر به مادرید اسپانیا فرار کرد همانجاییکه او طی همه‌گیری آنفلوآنزا در سال ۱۹۱۸ درگذشت.

 در سال ۱۹۱۶، روس‌ها یک عامل آلمان با نیت مشابه را دستگیر کردند. آلمان و متحدان آن، اسب‌های سواره فرانسه و بسیاری از قاطرها و اسب‌های روسیه در جبهه شرقی را آلوده کردند. این اقدامات از حرکت و فعالیت سربازان و توپخانه ممانعت کرد.

پس از جنگ جهانی دوم و استفاده از سلاح های اتمی و شیمیایی به سبب آثار ویرانگر این گونه تسلیحات، جامعه جهانی به آنجا رسید که قوانینی برای ممنوعیت از استفاده این گونه تسلیحات وضع کند.

لذا قدرتهای غربی در ادامه اقدامات ناامن کننده جهانی خود با گسترش آزمایشگاههای  بیولوژیکی  درصدد نسل کشی های بی سر و صدایی برآمدند تا با تولید امراض و تاثیرات ژنتیکی و ... هر صدای مخالفی در جهان را سرکوب و اسباب استثمار علمی خود را توسعه بخشند و از آنجا بود که بیماری های ناشناخته ای چون ایدز، ویروس نیپا، هانتا ویروس، سارس,H1N1 پا به حیات انسانها گذاشت.

 این موضوع  آنچنان گسترش یافت که حتی در تسویه حساب های سیاسی آمریکا نیز از آن بهره گرفته شد. در سپتامبر و اکتبر ۲۰۰۱، موارد متعددی از سیاه‌زخم ناشی از حملات عمدی، شیوع یافت. نامه‌های آغشته به عفونت سیاه‌زخم به کنگره ایالات متحده و اتاق‌های رسانه‌های خبری ارسال شد.

این عوامل، خطری برای امنیت ملی هر کشوری هستند و می‌توانند به راحتی منتقل و منتشر شوند و موجب مرگ و میر بالایی شوند. ممکن است وحشت عمومی را برانگیزند و نیاز به اقدامات خاص برای آمادگی جهت حفظ بهداشت عمومی و سخت گیرانه ای هستند.

برخی از این تولیدات آزمایشگاهی که با هدف حملات بیولوژیکی ساخته می شوند، نسبتاً آسان منتقل می‌شوند و میزان مرگ و میر پایینی دارند؛ اما تهدیدهای ایمنی غذایی (برای مثال گونه‌های سالمونلا، اشرشیا کلی O157:H7، شیگلا، استافیلوکوکوس) به دنبال دارند.

 اما گونه خطرناک تری که این ایام جامعه بشری را تهدید می کند پاتوژن‌های در حال ظهوری هستند که برای انتشار جمعی برنامه ریزی و مهندسی شده‌اند. به دلیل در دسترس بودن آنها، آسانی تولید و انتشار، نرخ بالای مرگ و میر یا توانایی ایجاد، اثرات منفی شدیدی بر سلامت انسان دارند. ویروس نیپا، هانتا ویروس، سارسH1N1 (یکی از سویه‌های آنفلوآنزا)، HIV (ایدز)، و همچنین تازه ترین مورد، ویروس کرونا از این گونه اند.

امروز در حالی این متن به نگارش درمی آید که بشر از دستاوردهای خود در امنیت نمی باشد، شاید روزی که این گونه دستاوردهای آزمایشگاهی اختراع می شد تولید کنندگان آن فکر نمی کردند این گونه این موضوع جامعه جهانی را به خود مشغول کند و سازندگان آن تا این حد احساس ناامنی نمی کردند و چه بسا امروز از جان خود تا چه حد ترسان و لرزان باشند!

امروز کشورهای چون، رژیم ظالم ایالات متحده آمریکا و رژیم اشغالگر صهیونیستی و یا هر کشور دیگری که صاحب اینچنین امکانهای بیولوژیکی بصورت گسترده هستند هم نتوانند این مخلوق خود را کنترل کنند و ویروسی که برای ضربه به دشمنان خود تولید کرده بودند بلای جان خود آنها شود! ویروسی که از مدتها پیش در مورد تاثیرات مخرب آن بر چین و ایران سخن می گفتند امروز وارد اروپا، آمریکا و رژیم اشغالگر صهیونیستی شده است، در حالی که رسانه های آنها با مخفی کاری اطلاعات شفافی را به جهان مخابره نمی کنند! اما بیماری که نخست وزیران، وزرا، نمایندگان، چهره های شاخص، ورزشکاران و افراد بسیاری را نگران جان شیرین خود نموده به نظر می رسد افسار گسیخته و می تازد و معلوم نیست که سوار خود را به کجا می برد!
پ/
نظر شما