شجریان هنرمند بی‌رقیب نیم قرن اخیر

آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی گفت: آقای شجریان حدود نیم قرن است که بی‌رقیب مانده و هیچ هنرمندی از ایشان عبور نکرده است

به گزارش صدای ایران کیخسرو پورناظری، آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی در مورد موسیقی آوازی که امروز دغدغه برخی از آهنگسازان قدیمی شده و نسبت به آن ابراز نگرانی می‌کنند گفت: به نظرم پیش از این دوره هم، تعداد خوانندگان در هر نسل و دوره‌ای حتی صد سال گذشته بسیار کم بود و خوانندگان خوب اندک شمار بودند. آقای شجریان حدود نیم قرن است که بی‌رقیب مانده و هیچ هنرمندی از ایشان عبور نکرده است. البته این موضوع می‌تواند هم اتفاق خوبی باشد و هم بد. از این جهت بد؛ چراکه نباید یک نفر 50 سال دریک هنر و درسطح بالایی قرار بگیرد و کسی نتواند ازاوعبور کند، اما از جهت دیگر می‌توانیم بگوییم نبوغ و توانایی استاد شجریان به قدری است که کسی به پای ایشان نرسیده است.

پورناظری تأکید کرد: اگرهمه از آقای شجریان تقلید می‌کنند به این دلیل بوده که برای به‌دست آوردن و تجربه بیشتر در موسیقی آوازی تلاش نمی‌کنند... زمانی که هنرجویان موسیقی مرحله آموزش را می‌گذرانند به تولید اثر فکر می‌کنند در صورتی که تمامی نوازندگان باید در ابتدا پیشینه ساز را بیاموزند و از مجموع حس و حالی که به‌دست می‌آورند شیوه خود را ارائه کنند اما جای تأسف است که این وقفه در تمام کار جوانان وجود دارد؛ یا ازآقای علیزاده تقلید می‌کنند یا آقای شجریان و به‌دنبال آن نیستند که تقلید را پشت سر بگذارند و به زبان خودشان برسند و این مهم‌ترین دلیل شنیده نشدن آواز و ساز خوب است.

کیخسرو پورناظری در مورد تغییر سبک موسیقی آوازی همایون شجریان و اندکی گرایش به سمت موسیقی روز گفت: همایون از توانایی خودش استفاده می‌کند اما باید این را باور داشته باشیم که امروزه موسیقی ما تغییر پیدا کرده و دیگر کسی حوصله شنیدن آواز کامل را ندارد. البته ناگفته نماند همایون و کارهایی که اطرافیان او در موسیقی انجام داده‌اند تنها رشته اتصال جوانان، مردم و پیوند با موسیقی گذشته است. کارهای همایون را نباید یک بعدی نگاه کرد بلکه باید مجموعه کارهای مختلف و متفاوتی که خوانده است را نگاه و بررسی کنیم.

کیخسرو نزدیک به 40 سال پیش گروه موسیقی "شمس" را راه‌اندازی کرد اما این گروه به نظر می‌رسد دیگر فروغ گذشته خود را ندارد. او در اینباره گفت: بهتر است به موسیقی آن دوره اشاره کنیم که بسیار متفاوت با امروز است نه آنکه این اتفاقات را از یک گروه یا ساز انتظار داشته باشیم. آثاری که آن دوران تولید شد و مانا ماند، حس و حال‌هایی بود که هنرمند با اندیشه آرام و معنوی به‌ دست می‌آورد و برهمین اساس آثاری خلق می‌کردند که دلنشین‌تر بود و فضای آن زمان این گونه موسیقی را ایجاب می‌کرد اما متأسفانه امروزه این فضا وجود ندارد و حتی خوانندگان، نوازندگان و آهنگسازان آن دوره هم بعد آن چنین آثاری تولید نکردند، به‌طور مثال امروز دیگر آثاری به مانند کارهای زنده یاد پرویز مشکاتیان تولید وشنیده نمی‌شود و من از این بابت بسیار دلتنگ هستم.