کارگردان سریال «دردسرهای عظیم»: تلویزیون جای اشتباه نیست

تجربه سالیان برزو نیک‌نژاد در سینما و تلویزیون با نگارش فیلم‌نامه و دستیاری کارگردان، او را به مسیر تازه‌ای راهنمایی کرد تا بتواند در مقام کارگردان راهش را ادامه بدهد. ساخت سریال «دردسرها عظیم» توانست تا حد زیادی توجه مخاطبان تلویزیون را جلب کند و در این میان نیک‌نژاد نخستین تجربه سینمایی‌اش را نیز ثبت کرد و به‌دنبال آن به تصمیم مدیران تلویزیون مبنی‌بر ساخت ادامه سریال «دردسرهای عظیم» جواب مثبت داد. این مجموعه تلویزیونی یکی از سریال‌هایی بود که به فصل دوم برای ساخت رسید و نظرات متفاوتی نسبت به کیفیت ساخت آن مطرح است. بهانه گپ‌وگفت با برزو نیک‌نژاد نیز بررسی همین موضوع بود که اساسا خودش تا چه حد قائل به ادامه تجربه‌ای است که در فصل اول برای مردم رضایت‌بخش بوده؟

به‌گمان من قسمت دوم هیچ‌کاری جذاب نمی‌شود مگر به‌واسطه داشتن قصه‌ای دوست‌داشتنی و پرکشش. بسیاری از قصه‌های جذابی که تبدیل به فیلم یا سریال می‌شوند را نمی‌توان در فصل‌های بعد تکرار کرد اما مواردی را هم می‌شود نام برد که مردم بسیاری از سریال‌ها را به‌واسطه شخصیت‌هایی که برایشان جذاب بوده است در فصل‌های بعد دنبال کرده‌اند مثل شرلوک هلمز یا مواردی از این قبیل. سریال «دردسرهای عظیم» در فصل اول چند شخصیت جذاب برای مردم داشت که مورد استقبال قرارگرفت. توانایی علیرضا کاظمی‌پور در نگارش داستان‌های جذاب در تلویزیون ایران ثابت‌شده است و بعد از ساخته‌شدن فصل اول سریال فکر کردیم که می‌توان ادامه قصه را در فصل دیگری دید. هر چند که رضایت مردم از فصل اول هم میل ما را برای کار بیشتر کرد. حالا بعد از ساخته‌شدن هر دو فصل این سریال می‌توانم بگویم که از نظر من فصل دوم کیفیت به‌مراتب بالاتری نسبت به فصل پیشین دارد و شاید مردم انتظار موقعیت‌های کمدی بیشتری را داشتند اما به‌هرحال قصه، سمت‌وسوی دیگری پیدا کرد که طبعا باید به فیلم‌نامه پایبند می‌بودیم.

به نکته جالبی اشاره کردید اینکه وجود شخصیت‌های جذاب، می‌تواند این کشش را برای مخاطب ایجاد کند که ادامه قصه آنها را دنبال کنند، اما در فصل دوم «دردسرهای عظیم» قصه به شخصیت‌های اصلی فصل پیش هم خیلی نپرداخته است و موقعیت‌های کمدی که در فصل پیشین برای مردم جذاب بود در این فصل کم‌رنگ شده است و به‌نظر می‌رسد این فصل بیش از گذشته از بابت نداشتن قصه‌ای منسجم لطمه دیده است.

طبعا ما برای مردم کار می‌کنیم و آنها هستند که باید از نتیجه کار راضی باشند. بدون شک فصل اول و دوم این سریال با هم مقایسه می‌شود و معمولا هم فصل اول هر مجموعه‌ای برای مردم حال و هوای دیگری دارد. اگر در ارتباط با فصل دوم سریال «دردسرهای عظیم» مردم نقدی دارند من نقدها را می‌پذیرم و عذرخواهی می‌کنم. طبعا همه تلاشمان را کردیم و اگر کوتاهی از ما سرزده است مردم بر ما می‌بخشند. درخصوص فیلم‌نامه که به آن اشاره کردید شاید من هم دوست داشتم در برخی مواقع قصه سمت‌وسوی دیگری پیدا می‌کرد اما من آثار علیرضا کاظمی‌پور را دوست دارم و با اعتماد کافی به هم کار کردیم. اساسا سریال «دردسرهای عظیم» یک قصه ملودرام اجتماعی است که سعی کردیم شیرین بیانش کنیم و البته متن این موقعیت را داده که در برخی مواقع بیان طنز هم داشته باشیم. در این فصل بر حسب درام قصه، تلخی قصه کمی بیشتر شد و اگر نقدی به فیلم‌نامه کار براساس کم‌رنگ‌شدن موقعیت‌های کمدی است این را کاملا می‌پذیرم.

آقای هاشمی از پیش‌تولید با ما همراه بود اما شرایط فیلم‌نامه این‌طور بود که از حضور او استفاده درستی شود و به فراخور قصه وارد داستان شود.

درحال‌حاضر ترجیح می‌دهم ساخت سریال تمام شود و کتاب بخوانم و فیلم ببینم. طبعا صحبت شده اما تصمیم‌گیرنده نهایی مردم هستند و اگر مردم ادامه ساخت سریال را بخواهند ما هم اطاعت می‌کنیم. تجربه‌ای که در سینما داشتم برایم بسیار لذت‌بخش بود و به‌زودی «ناخواسته» در جشنواره مونترال حضور خواهد داشت و سینما برای من به معنی واقعی جایی است برای تجربه‌کردن و تفاوت‌های بسیاری با تلویزیون دارد که یکی از آنها برای من این است که تلویزیون به‌هیچ‌وجه جای اشتباه‌کردن نیست. حقیقت‌اش این است که معتقدم «دردسرهای عظیم» حتما اشکالاتی دارد اما کم نگذاشتیم و اینکه چقدر موفق یا ناموفق بودیدم را باید مردم قضاوت کنند.

من هیچ‌وقت با آقای مقدم رقابت نمی‌کنم چراکه اینجا بحث استاد و شاگردی مطرح است. مدت‌ها دستیارش بودم و اگر باز هم از من بخواهد دستیارش خواهم شد. من در پروسه تولید «پایتخت ١» حضور داشتم و در «پایتخت٢» هم در پیش‌تولید دچار سانحه شدم که نتوانستم در کنار دوستانم باشم. سیروس مقدم رقیب من نیست. یقین دارم آنها هم نسبت به ما چنین حسی ندارند. من همه سریال‌های مناسبتی امسال را دیدم و همه هم به یک اندازه برای کارشان زحمت کشیدند.