"کاندیداتوری کلینتون و بوش دردسرساز است"

محبوبیت‌نداشتن خانواده «بوش» و رسوایی‌های دوران ریاست‌جمهوری «بیل کلینتون» را دردسری برای «جب بوش» و «هیلاری کلینتون»، نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری ٢٠١٦ می‌داند. «جاستین هولمز»، که دوره دکترای خود را در دانشگاه «مینه‌سوتا» گذرانده و سیاست آمریکا و افکار عمومی از جمله علایقش هستند، معتقد است «هیلاری کلینتون» با اختلاف کمی از رقبای جمهوری‌خواه، برنده انتخابات خواهد شد. او در گفت‌وگو با «شرق» به ارزیابی وضعیت نامزدهای انتخابات ٢٠١٦ آمریکا، به‌ویژه هیلاری کلینتون، پرداخته است.

پرسش جالبی است و پاسخ به آن تاحدی ناواضح. در آمریکا، ما صاحب سنت قوی تسلط خانواده‌ها بر عرصه سیاسی نیستیم (در ٢٢٥ سال گذشته ما فقط شاهد چهار رئیس‌جمهوری از خانواده‌های سیاسی بودیم که دو نفر از آنها از خانواده «روزولت» و با نسبت دور خویشاوندی بودند). اگر «جب بوش» برنده شود، این موضوعی بی‌سابقه خواهد بود که یک پدر و دو پسر از یک خانواده در مقام ریاست‌جمهوری خدمت کرده باشند. برخی آمریکایی‌ها انتقاداتی را نسبت‌به «موروثی»شدن عرصه سیاسی آمریکا مطرح کرده‌اند، اما واقعیت آن است که کلینتون هیچ رقیب جدی‌ای در حزب «دموکرات» ندارد و جب بوش نیز از موقعیت مشابهی برای خود در حزب «جمهوری‌خواه» بهره می‌برد. نامزدی هر دو آنها (بوش و کلینتون) مسئله‌ساز است. دراین‌باره می‌توان به رسوایی‌های دوران ریاست‌جمهوری بیل کلینتون و همچنین موقعیت «جورج بوش» برادر جب، نزد مردم آمریکا اشاره کرد که هنوز هم به‌عنوان چهره‌ای نامحبوب شناخته می‌شود.

امکان پیروزی «رند پاول» بسیار نامحتمل است. به نظر می‌رسد بوش، روبیو یا «اسکات واکر»، سه نامزد احتمالی باشند و هر یک نقاط قوتی دارند (اگرچه اکثر نظرسنجی‌ها نشان می‌دادند آن سه نفر از نظر جلب حمایت عمومی در جایگاهی پایین‌تر از کلینتون قرار گرفته‌اند). به‌نظر می‌رسد «بوش» موفق شده است حمایت بخش‌های مختلفی از نخبگان جمهوری‌خواه را به‌سمت خود جلب کند. «واکر» محبوب خانواده ثروتمند «کوچ» است که یکی از بزرگ‌ترین شبکه‌های ارائه‌دهنده کمک مالی محافظه‌کاران را در اختیار دارند و «روبیو» نیز احتمالا از ظرفیت جذب لاتین‌تباران بیشتری به‌سوی حزب جمهوری‌خواه برخوردار خواهد بود.

نقطه قوت بانوی اول سابق آمریکا این است که حمایت اکثریت دموکرات‌ها را پشت سر خود دارد و با رقیب قدرتمندتری در درون حزبش مواجه نیست. او به‌خوبی از عهده نقش‌های مختلف در عرصه سیاسی برآمده چراکه هم سناتور بوده و هم وزیر خارجه. نقطه ضعف اساسی او این است که برخی از شهروندان آمریکایی او را فردی قابل اعتماد نمی‌دانند، اگرچه همین انتقاد نسبت به «بیل کلینتون» هم وجود داشت، اما او موفق شد برای بار دوم نیز در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شود.

شبکه‌های اجتماعی به ابزار واقعا مهمی برای این کارزارها تبدیل شده‌اند. کارزارها همواره تلاش می‌کنند از رسانه‌ها برای جلب بیشترین تعداد رای‌دهندگان استفاده کنند و دلیل استفاده آنان از سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی نیز همین است. اکثر جمهوری‌خواهان در «فیس‌بوک» حضور دارند و به‌طور متناوب از این شبکه اجتماعی استفاده می‌کنند. اما آنان به‌اندازه دموکرات‌ها از شبکه‌های اجتماعی استفاده نمی‌کنند چراکه به اندازه آنان در میان جوانان محبوبیت ندارند. اکثر طرفداران حزب جمهوری‌خواه را افراد مسن تشکیل می‌دهند و احتمالا فیس‌بوک بهترین راه برای جذب رأی آنان نیست.

از نظر خردمندی سیاسی، هر دو شباهت زیادی به یکدیگر دارند. به‌طورکلی، هیلاری نیز همچون بیل از محبوبیت خوبی برخوردار است و در کنوانسیون دموکرات‌ها در سال ٢٠١٢ میلادی سخنرانی بسیار خوبی را ایراد و پاسخ مناسبی را از مخاطبان دریافت کرد.

مایلم بگویم تأثیر چندانی نخواهد داشت. جمهوری‌خواهان سعی می‌کنند از این موضوع در تبلیغات انتخاباتی‌شان استفاده کنند، اما مطمئن نیستم این‌سخنان بازتابی در افکار عمومی آمریکایی‌ها باشد. کنگره سال‌هاست در حال بررسی پرونده بنغازی است. با این حال، تابه‌حال نتوانسته سندی را ارائه دهد که موجبات نگرانی کلینتون را به‌طورجدی فراهم کند. کسانی هستند که فکر می‌کنند این معامله بزرگی است، اما آنان اغلب جمهوری‌خواهانی هستند که هرگز به هیلاری کلینتون رأی نداده‌اند.

در این‌باره اطلاعاتی ندارم و خارج از حیطه تخصصی من است.

کلینتون تاکنون در این‌باره کمتر صحبت کرده است. او حتی در زمانی هم که وزیر خارجه بود نیز به طور علنی مشوق حمله نظامی مستقیم علیه تسلیحات هسته‌ای ایران نبود. اگرچه او در مقایسه با اوباما به‌طورکلی در عرصه سیاست خارجی موضعی سرسختانه‌تر دارد، اما من کمتر شواهدی را می‌بینم که نشان دهد او خواستار توقف مذاکرات و عدم امضای توافق‌نامه نهایی هسته‌ای میان ایران و آمریکا باشد.

به‌نظر می‌رسد حضور افرادی چون «سابان» در میان ثروتمندان یهودی حامی کارزار کلینتون، نشان از حمایت یهودی‌های آمریکا از نامزدی او دارد. آیا اسرائیل و نتانیاهو نیز از او حمایت خواهند کرد یا آنکه همچون دور قبلی انتخابات از نامزدی جمهوری‌خواه پشتیبانی می‌کنند؟

کلینتون به‌طور آشکار چندان سخنی درباره رژیم اسرائیل نگفته است. اوباما به‌طور خاص رابطه دوستانه‌ای با نتانیاهو ندارد.

در این مورد نیز او چندان به صورت علنی موضعش را بیان نکرده است. من پیش‌بینی نمی‌کنم که موضعی عمیقا متفاوت از موضع اوباما اتخاذ کند.

من رابطه مشابهی را میان کنگره و کاخ سفیدی که در آن زمام امور در دستان کلینتون باشد، پیش‌بینی می‌کنم. با توجه به نتایج انتخابات کنگره، در صورت حضور رئیس‌جمهوری دموکرات و کنگره‌ای جمهوری‌خواه باید بگویم نتیجه، آن خواهد شد که جمهوری‌خواهان حتی بیش از اوباما دوست نداشته باشند کلینتون را در جایگاه ریاست‌جمهوری تحمل کنند.

در میان دموکرات‌ها به‌هیچ‌وجه. من گمان می‌کنم در انتخابات عمومی نتایج نهایی به هم نزدیک باشد و کلینتون با کمی اختلاف رأی بیشتر در برابر نامزد حزب جمهوری‌خواه پیروز میدان باشد. به‌طورکلی، زنان و جوانان از نامزد حزب دموکرات در مقابل جمهوری‌خواه حمایت می‌کنند. تنها چالشی که در مقابل کلینتون می‌بینم آن است که اوباما در جذب جوانان نسبت به او موفق‌تر بود. یکی از کلیدهای اصلی پیروزی اوباما توانایی او در جذب رأی تعداد بیش‌تری از جوانان بود. هنوز مشخص نیست که آیا کلینتون نیز خواهد توانست چنین کاری را انجام دهد یا خیر.

بسیار دشوار است که رئیس‌جمهوری آمریکا بتواند بدون جلب حمایت از سوی کنگره آمریکا، سیاست‌گذاری‌هایش را انجام دهد. بر این باورم که اصلاح قانون مهاجرت در صورت وجود یک رئیس‌جمهوری دموکرات و کنگره جمهوری‌خواه امکان‌پذیر نخواهد بود. درصورتی‌که نامزدی از حزب جمهوری‌خواه رئیس‌جمهوری بعدی آمریکا باشد احتمالا تغییراتی روی خواهد داد. بااین‌حال، تغییرات در قالب افزایش کنترل مرزها خواهد بود و نه چیز بیش‌تری. درباره طرح «اوباماکر» نیز معتقدم کلینتون اقداماتش نزدیک به چارچوب کنونی و سیاست‌های دولت اوباما خواهد بود و کنگره قدرت چندانی برای ایجاد مانع در مسیر آن نخواهد داشت.

تصور نمی‌کنم «کری» در رقابت‌های انتخاباتی نامزد شود. بایدن نیز شاید تاحدودی تصمیم به نامزدی داشته باشد بااین‌حال، او درحال‌حاضر در نظرسنجی‌ها با کلینتون فاصله زیادی دارد. گمان نمی‌کنم او تغییر چندانی در نظر کنونی خود اعمال کند.

در این حوزه نظری ندارم.

برای پیش‌بینی‌کردن بسیار زود است، اما گمان می‌کنم هیلاری کلینتون پیروز انتخابات خواهد بود.