«مرد تمام فصول» هنر ایران از زبان رضا کیانیان
رضا کیانیان به بهانه هفتادوسومین زادروز بهمن فرمان آرا در یادداشتی در شرق نوشت:
هرکس به من می‌گوید انشاءالله صدوبیست‌سال عمر کنی! خواهش می‌کنم دعا کند تا هستم و هرچقدر عمر می‌کنم، سالم و باآبرو باشم. مثل پیرمردها شدم! ولی وقتی سنّی از آدم می‌گذرد، خواسته‌های تازه‌ای پیدا می‌کند.
وقتی پنجاه سالم شد، قرار شد «خانه‌ای روی آب» را بازی کنم و دکتر لطفی به من گفت از فردا که از خواب بیدار شدی، اگر هیچ جایی از بدنت درد نمی‌کرد، اطمینان داشته باش مُردی!
ولی من پررو‌تر از این حرف‌ها هستم. چون اگر در سن نودونه‌سالگی هم بمیرم، جوان‌مرگ شده‌ام!
اینها را نوشتم که به آقای فرمان‌آرا با اینکه ١٠سال از من بزرگ‌تر است. ایوالله بگویم! و ماشاءالله. چون هنوز که هنوز است، به‌لحاظ روحی خسته نشده. هنوز کار می‌کند و خوب هم کار می‌کند. و به دنیا‌های تازه سرک می‌کشد. تازه نمایش کارگردانی کرده است و خودش هم بازی کرد! بازی روی صحنه کار ساده‌ای نیست! و احتیاج به روحیه ریسک‌پذیری دارد. او با اینکه به‌لحاظ جسمی حال خوشی نداشت، مثل یک جوان این ریسک را پذیرفت و روی صحنه بازی کرد!
اصلا با کارکردن و ریسک‌کردن بر ناخوشی جسمی‌اش پیروز شد! و تازه به فکر فیلم بعدیش است که می‌خواهد بسازد. یک فیلم بسیار سخت. با اینکه فیلم قبلیش- دلم می‌خواد- هنوز اکران نشده. فیلمی پر از شور زندگی! پر از امید! پر از نور! پر از شادی! بعد از آن سه‌گانه که درباره مرگ بود!
در همین فیلمش مثل یک جوان برخورد کرد. ایده اولیه‌اش را به یک فیلمنامه‌نویس جوان- امید سهرابی- سپرد و فیلمنامه او را کار کرد. با یک فیلمبردار جوان- داوود امیری- کار کرد! با یک طراح جوان- کیوان مقدم- کار کرد! با یک تهیه‌کننده جوان- علی تقی‌پور- کار کرد. اینها، همه، پردلی و جسارت او را می‌رساند و روح جوان او را.
حالا در سالگرد تولدش، برایش سلامتی آرزو می‌کنم.
او روح جوانی دارد که جسمش تاب این همه جوانی را ندارد، مثل همه ما که پنجاه را از سر گذرانده‌ایم. برایش دعا می‌کنم، تا بتواند همه فیلم‌هایی را که دوست دارد، بسازد. همه نمایشنامه‌هایی را که دوست دارد، روی صحنه ببرد. تمام ترجمه‌هایی را که دارد، چاپ کند. و ما از همه آنها لذت ببریم.
منبع: روزنامه شرق
گزارش خطا
نظر شما
پربحث ترین عناوین
آخرین اخبار
