حادثه دلخراش برای دانش آموزان شهرستان سرباز / حال یک دانش آموز وخیم است
به گزارش صدای ایران از خبر گردون،واژگون شدن خودروی سوخت بر در نبود سرویس مدرسه موجب مجروحیت سرنشینان شد. حال یک دانش‌آموز وخیم است.
گفته شده تمامی سرنشینان که دانش‌آموزان یک مدرسه شبانه‌روزی بودند دچار مصدومیت و شکستگی استخوان در نواحی مختلف بدن شدند و یکی از این دانش آموزان با سطح هوشیاری پایین در بیمارستان ایرانشهر بستری شده است.
یکی از اولیای عبدالقدوس ایراندوست دانش آموزی که حال او بر اثر تصادف وخیم اعلام شده و سطح هوشیاری پایینی دارد، در خصوص این حادثه که دو روز پیش اتفاق افتاد گفت: اداره آموزش و پرورش متاسفانه برای تهیه سرویس دانش آموزان ما همکاری نمی‌کند. در گرما و سرما مجبورند ساعت‌ها منتظر خودرو‌های سوخت‌بر در کنار جاده بمانند و گاهی حتی دیر به مدرسه می‌رسند و یا به دلیل نبود سرویس از کلاس درس‌شان جا می‌مانند.
رستم ملایی سرپرست آموزش و پرورش شهرستان سرباز، گفته است که سوخت‌بر بودن خودرویی که دانش آموزان در حین تصادف سوار آن بوده‌اند، خودرو یکی از والدین دانش آموزان بوده است.
روایت معلم و دانش آموزانی که با خودرو‌های «سوخت بر» به مدرسه می‌روند
چند روز پیش از این حادثه تلخ رکنا در گزارشی که در گفتگو با یک معلم مدرسه در منطقه سیستان و بلوچستان بود از بحران نبود سرویس مدرسه و تردد دانش آموزان با خودرو‌های سوخت بر هشدار داده بود.
در این گزارش نوشته شده بود:
عبید ملک رئیسی به خبرنگار اجتماعی رکنا می‌گوید: ۵۱ درصد این استان را روستا تشکیل می‌دهد. در این شرایط، درس خواندن بچه‌ها در مقاطع بالا سخت می‌شود. چون بیشتر در روستا‌هایی که دارای مرکزیت است مدرسه متوسطه اول و دوم وجود دارد و دانش آموزان از روستا‌های اطراف باید به این مدارس بروند. حال در چنین شرایطی، برخی خانواده‌ها را تصور کنید که اجازه نمی‌دهند فرزندانشان چند کیلومتر آن طرف‌تر بروند تا درس بخوانند.
او با اشاره به اینکه در چنین شرایطی، به علت دور بودن مدرسه، بچه‌ها سرویس مدرسه نیز ندارند، می‌گوید: این بچه‌ها یا با موتور به مدرسه می‌روند یا ما معلم ها، خودمان در مسیر چند نفر از بچه‌ها را سوار ماشین می‌کنیم یا با سوخت بر‌ها به مدرسه می‌رسند.
ملک رئیسی، معلم سیستان و بلوچستانی در ادامه می‌گوید: زمانی که در منطقه صفر مرزی معلم بودم، سرویس من و دانش آموزانم سوخت بر‌ها بودند. آن زمان، بخشی از مسیر را با خودرو‌های بین شهری طی می‌کردم، ولی مدرسه، در نقطه‌ای بود که حتی مسافرکش‌ها هم نمی‌رفتند. فقط ماشین‌های سوخت بر که تویوتا و لندکروز بودند می‌رفتند و ما، پیش سوخت بر‌ها می‌نشستیم. جایی خطرناک که چاره‌ای جز آن نبود. اگر این سوخت بر‌ها نبودند ما می‌ماندیم که چه کنیم. یادم است یک بار به مدت بیشتر از یک هفته مرز بسته بود و سوخت بر‌ها هم در آن مسیر تردد نمی‌کردند، به همین دلیل من در همان روستایی که مدرسه ام در آن بود ماندم تا زمانی که مرز باز شود و بلکه خودرویی بیاید و من را ببرد. الان هم شرایط همین گونه است و تغییری نکرده. سوخت بر‌ها حتی از ما پول هم نمی‌گرفتند و همکاری می‌کردند. با برخی از آن‌ها هم که صحبت می‌کردم می‌دیدم دانش آموز هستند که به این شغل روی آورده اند.
این معلم می‌افزاید: نمی‌شود در روستایی که ۱۰ خانوار دارد مدرسه متوسطه ایجاد کرد. این‌ها نیروی انسانی، ساخت مدرسه و... می‌خواهد که ایجادش اصلا عقلانی نیست. تنها راهی که به نظر می‌رسد از همه بهتر است، همان مدارس شبانه روزی است.
پر درآمدترین کار اینجا سوخت بری و شاگرد سوخت بری است
او در ادامه می‌گوید: موقعیت جغرافیایی در نوع تفکر بچه‌ها تاثیر دارد. از آنجایی که استان سیستان و بلوچستان نزدیک مرز است و خانواده‌ها از نظر مالی کم توان و ناتوان هستند و سرپرست خانوار‌ها به علت کهولت سن ناتوان از کسب درآمد هستند؛ بنابراین دانش آموزان نقش پدر خانواده را ایفا می‌کنند. پردرآمدترین کار هم به سوخت بری و شاگرد سوخت بری است. بعضی از دانش آموزانم را می‌بینم که بعضی روز‌ها به مدرسه نمی‌آیند. وقتی می‌پرسم کجا بودید، می‌گویند به مرز (سوخت بری) رفته بودیم.
عبید ملک رئیسی تاکید می‌کند: یک بار، زمانی که معلم خرید خدمات بودم، به بچه‌ها توصیه می‌کردم که درس بخوانید تا آینده خوبی داشته باشید و بعضی کار‌ها را کنار بگذارید. آن‌ها هم گفتند شما از همان معلم‌های بی پول هستید، چرا بیاییم مثل شما شویم در صورتی که می‌توانیم درآمد خوب کسب کنیم؟ من به آن‌ها گفتم که اگر تحصیلات خوب داشته باشید، در هر شغلی هم که باشید می‌توانید در آن بهتر رشد کنید؛ای کاش این حرف‌ها تاثیری داشت. پنج نفر از دانش آموزان خودم از پارسال تا امسال ترک تحصیل کرده اند و این خیلی غم انگیز است.
عبید ملک رئیسی، معلمی که در سیستان و بلوچستان مشغول به کار است در ادامه می‌افزاید: برخی از ترک تحصیل‌ها هم از بی مهری خانواده هاست. برای مثال دانش آموزی مستعد در پایه هشتم داشتم که فی البداهه شعر فارسی و بلوچی می‌گفت. این روز‌ها که از او خبر گرفته ام، متوجه شدم که ترک تحصیل کرده است. اگر خانواده اش به استعدادش بها می‌دادند، الان او می‌توانست هم درس بخواند و هم خودش را در سرایش شعر توانمندتر کند؛ اما افسوس که چنین رقم خورد.
مدارسی که تا نیمه آبان معلم ندارند
این معلم در پایان با اشاره به برخی دیگر از مشکلات دانش آموزان در این استان می‌گوید: من در سیستان و بلوچستان مدارسی را می‌شناسم که تا امروز معلم سر کلاس نرفته است. شورا و دهیار روستا‌ها هر روز می‌آیند و می‌گویند معلم می‌آید؛ ولی همچنان خبری نیست و بچه‌ها تا الان درس نخوانده اند. همچنین باتوجه به اینکه به دانش آموزان در مناطق محروم کتاب رایگان داده می‌شود، هنوز برخی از دانش آموزان ما کتاب نگرفته اند. من خودم در خانه پرینتر دارم و با هزینه شخصی از یکی دو درس برای دانش آموزانم پرینت گرفته ام تا از درس عقب نمانند.
بحران جاده و راه در سیستان و بلوچستان
بد نیست در همین جا به بحران جاده و راه در سیستان و بلوچستان نیز اشاره‌ای داشته باشیم.
بحران جاده و راه سازی در استان سیستان و بلوچستان به عنوان یکی از مشکلات اصلی این استان شناخته می‌شود. این استان دارای زیرساخت‌های نامناسب جاده‌ای است که باعث محدودیت‌هایی در حمل و نقل و ارتباطات منطقه‌ای و بین‌المللی شده است.
عواملی مانند زمین‌شناسی نامناسب، شرایط آب و هوایی سخت، عدم توجه به توسعه زیرساخت‌های جاده‌ای و نبود منابع مالی و انسانی کافی، باعث بروز بحران در زمینه راه‌ها و جاده‌سازی در این استان شده است.
برای حل این مشکل، نیاز به توجه به توسعه زیرساخت‌های جاده‌ای، سرمایه‌گذاری در این حوزه، ایجاد پلان‌های جامع برای توسعه راه‌ها و همچنین همکاری بین دولت مرکزی و محلی و همچنین بخش خصوصی و بین‌المللی وجود دارد. همچنین، برنامه‌ریزی صحیح برای توسعه راه‌ها و جاده‌سازی با توجه به نیاز‌های منطقه، می‌تواند به بهبود شرایط این حوزه کمک کند.
