مساله کارتهای معافیت ۱۳ بازیکن فوتبال سربسته می ماند؟
با باطل شدن کارت های معافیت ۱۳ بازیکن و در مظان اتهام بودن بیش از ۱۰۰ بازیکن، ماجرای کارتهای جعلی وارد فاز تازه ای شد اما نکته جالب این است که در این ماجرا کمتر کسی به دنبال علت افتادن این اتفاقات رفت و بیشتر معلول دنبال شد.
سالهاست که برخی مدیران باشگاهها و حتی کارشناسان امر، به روند سرباز شدن بازیکنان فوتبال در ایران انتقاد می کنند و البته قوانین کشورهای خارجی را مثال می زنند.
این کارشناسان می گویند که برخلاف ایران در سایر نقاط جهان، سرباز شدن بازیکنان حتی در کشورهایی با قانون سربازی اجباری، اصلا دردسرساز و مشکل نیست. به عنوان مثال اگر بازیکنی مشمول و درعین حال تحت قرارداد باشگاهی باشد، نیازی نیست برای سپری کردن دوران خدمت سربازی راهی تیمی وابسته به ارتش آن کشور شود و قانون، تسهیلاتی را برای سپری شدن بی دردسر دوران خدمت یک بازیکن در نظر گرفته است. بیشتر کشورهای اروپایی شامل این قانون هستند. در کره جنوبی و ژاپن هم این قانون اعمال می شود. در ترکیه سن سربازی برای بازیکنان ۴۲ سال اعلام شده و بازیکنان فوتبال تا ۴۲ سالگی می توانند فوتبال بازی کنند و پاسپورت بگیرند و همراه با تیمشان یا تیم ملی کشورشان به کشورهای مختلف سفر کنند. در چین هم قوانین برای سربازان فوتبالیست زیاد دست و پا گیر نیست. هر چند که در ایران و در سالهای قوانینی وضع شده تا بازیکنان سرباز در تیم هایی مثل تراکتورسازی تبریز و یا ملوان بندرانزلی و فجر شهید سپاسی و دیگر تیم های نظامی بازی کنند و اتفاقا قراردادهای خوبی هم با این باشگاهها ببندند،اما کمتر بودن قراردادهای بازیکنان سرباز در باشگاههای نظامی و شبه نظامی نسبت به باشگاههای لیگ برتری باعث شده تا بازیکنان و حتی مدیران برخی باشگاهها به باندهای جعل کارت روی بیاورند.
دردسر از اینجا شروع می شود که همه به دنبال راه دررو هستند. اما این را هم باید در نظر داشت که تقریبا هیچ یک از باشگاه های فوتبال جهان دولتی نیستد و به صورت خصوصی اداره می شوند و مثل رئال و بارسا و منچستریونایتد و دیگر باشگاههای بزرگ جهان، مردم صاحبان واقعی آن ها هستند. در این شرایط دخالت دولت در امور مربوط به باشگاهها وجود خارجی ندارد و مثلا بازیکن رئال مادرید یا بارسا مجبور نیست به خاطر خدمت سربازی به تیمی وابسته به ارتش اسپانیا برود. این توجیه که باشگاههای ایران چون دولتی هستند ، بازیکنانشان باید به خدمت سربازی نهادهای نظامی بروند تا حدود زیادی درست به نظر می رسد. هر چند که علاوه بر اینها قوانین کلی هم وجود دارد که مثلا اجازه نمی دهد بازیکنی که کارت پایان خدمت یا معافیت دارد، از کشور خارج شود و باید هر بار روادیدش از طریق نظام وظیفه برای خروج از کشور صادر شود. مشکلات تیم های ملی فوتبال جوانان و امید که سالهاست در زمینه خروج بازیکنان حل نشده است، موید همین ماجراست.
در هر حال کشورهایی که قوانین سفت و سختی هم دارند تا حدود زیادی با بازیکنانی که در سن سربازی هستند، مدارا می کنند. به عنوان مثال باشگاه نام زسکا مسکو که در لیگ قهرمانان اروپای امسال هم حضور دارد، از همان دوران ظهورش در شوروی به ارتش شوروی وابسته و متعلق بود و پس از فروپاشی جبهه شرق هم به شکل نامحسوس در انحصار ارتش روسیه باقی ماند اما در همین روسیه که حدودی چهره شوروی سابق را در امور نظامی اش حفظ کرده است، این ماجرا اصلا وجود ندارد که بازیکن زنیت سن پترزبورگ به خاطر سپری کردن دوران سربازی مجبور به بازی کردن در زسکا آن هم با قراردادی پایین تر شود؟
به نظر می رسد برخورد با بازیکنان خاطی تا حدود زیادی برخورد با معلول است. برخورد با تخلفی که در این زمینه اتفاق افتاده و از سوی بسیاری به «فساد سازمان یافته» تعبیر شده است، کار شایسته ای است اما بازنگری قوانین هم می تواند از بروز این تخلفات تا حدود زیادی جلوگیری کند.باید دید مساله سربازان در فوتبال سربسته می ماند یا اتفاقات دیگری می افتد.
سالهاست که برخی مدیران باشگاهها و حتی کارشناسان امر، به روند سرباز شدن بازیکنان فوتبال در ایران انتقاد می کنند و البته قوانین کشورهای خارجی را مثال می زنند.
این کارشناسان می گویند که برخلاف ایران در سایر نقاط جهان، سرباز شدن بازیکنان حتی در کشورهایی با قانون سربازی اجباری، اصلا دردسرساز و مشکل نیست. به عنوان مثال اگر بازیکنی مشمول و درعین حال تحت قرارداد باشگاهی باشد، نیازی نیست برای سپری کردن دوران خدمت سربازی راهی تیمی وابسته به ارتش آن کشور شود و قانون، تسهیلاتی را برای سپری شدن بی دردسر دوران خدمت یک بازیکن در نظر گرفته است. بیشتر کشورهای اروپایی شامل این قانون هستند. در کره جنوبی و ژاپن هم این قانون اعمال می شود. در ترکیه سن سربازی برای بازیکنان ۴۲ سال اعلام شده و بازیکنان فوتبال تا ۴۲ سالگی می توانند فوتبال بازی کنند و پاسپورت بگیرند و همراه با تیمشان یا تیم ملی کشورشان به کشورهای مختلف سفر کنند. در چین هم قوانین برای سربازان فوتبالیست زیاد دست و پا گیر نیست. هر چند که در ایران و در سالهای قوانینی وضع شده تا بازیکنان سرباز در تیم هایی مثل تراکتورسازی تبریز و یا ملوان بندرانزلی و فجر شهید سپاسی و دیگر تیم های نظامی بازی کنند و اتفاقا قراردادهای خوبی هم با این باشگاهها ببندند،اما کمتر بودن قراردادهای بازیکنان سرباز در باشگاههای نظامی و شبه نظامی نسبت به باشگاههای لیگ برتری باعث شده تا بازیکنان و حتی مدیران برخی باشگاهها به باندهای جعل کارت روی بیاورند.
دردسر از اینجا شروع می شود که همه به دنبال راه دررو هستند. اما این را هم باید در نظر داشت که تقریبا هیچ یک از باشگاه های فوتبال جهان دولتی نیستد و به صورت خصوصی اداره می شوند و مثل رئال و بارسا و منچستریونایتد و دیگر باشگاههای بزرگ جهان، مردم صاحبان واقعی آن ها هستند. در این شرایط دخالت دولت در امور مربوط به باشگاهها وجود خارجی ندارد و مثلا بازیکن رئال مادرید یا بارسا مجبور نیست به خاطر خدمت سربازی به تیمی وابسته به ارتش اسپانیا برود. این توجیه که باشگاههای ایران چون دولتی هستند ، بازیکنانشان باید به خدمت سربازی نهادهای نظامی بروند تا حدود زیادی درست به نظر می رسد. هر چند که علاوه بر اینها قوانین کلی هم وجود دارد که مثلا اجازه نمی دهد بازیکنی که کارت پایان خدمت یا معافیت دارد، از کشور خارج شود و باید هر بار روادیدش از طریق نظام وظیفه برای خروج از کشور صادر شود. مشکلات تیم های ملی فوتبال جوانان و امید که سالهاست در زمینه خروج بازیکنان حل نشده است، موید همین ماجراست.
در هر حال کشورهایی که قوانین سفت و سختی هم دارند تا حدود زیادی با بازیکنانی که در سن سربازی هستند، مدارا می کنند. به عنوان مثال باشگاه نام زسکا مسکو که در لیگ قهرمانان اروپای امسال هم حضور دارد، از همان دوران ظهورش در شوروی به ارتش شوروی وابسته و متعلق بود و پس از فروپاشی جبهه شرق هم به شکل نامحسوس در انحصار ارتش روسیه باقی ماند اما در همین روسیه که حدودی چهره شوروی سابق را در امور نظامی اش حفظ کرده است، این ماجرا اصلا وجود ندارد که بازیکن زنیت سن پترزبورگ به خاطر سپری کردن دوران سربازی مجبور به بازی کردن در زسکا آن هم با قراردادی پایین تر شود؟
به نظر می رسد برخورد با بازیکنان خاطی تا حدود زیادی برخورد با معلول است. برخورد با تخلفی که در این زمینه اتفاق افتاده و از سوی بسیاری به «فساد سازمان یافته» تعبیر شده است، کار شایسته ای است اما بازنگری قوانین هم می تواند از بروز این تخلفات تا حدود زیادی جلوگیری کند.باید دید مساله سربازان در فوتبال سربسته می ماند یا اتفاقات دیگری می افتد.
منبع: نود
گزارش خطا
نظر شما
پربحث ترین عناوین
آخرین اخبار
