یادداشتی برای تازه‌ترین فیلم جعفر پناهی
سیف‌اله صمدیان بعد از تماشای فیلم سه رخ ساخته جعفر پناهی، یادداشتی را درباره این فیلم نوشت.
به گزارش صدای ایران، متن یادداشت سیف‌الله صمدیان که برای ایلنا ارسال شده، به شرح زیر است:
تولدی دیگر برای صاحب صندلی‌های خالی!
محال بود فکر کنم جوان کم رو و کم صحبتی که در سال 1995 داخل هواپیمایی که هر دوی ما را برای اولین بار به جشنواره کن می‌برد، همانی باشد که پس از گذشت 23 سال، فیلمش و صندلی خالی‌اش، از مهمترین اتفاقات کن 2018 شده است!
جعفر پناهی، پدیده و میوه غریبی‌ست که حاصل درهم آمیختگی هنر و پشتکاری رشک‌انگیز با سیاست‌زدگی سرزمین غریب‌تری چون ایران است!
آنچه پیش رو داریم واقعیت غیرقابل انکار سماجت تلخ وشیرین پناهی برای پرطراوت نگهداشتن نیرو و انرژی درونی غریبی است که می‌توانست در همان ماه‌ها و سال‌های اول تعلیق فرو بریزد!
من همیشه از جنس و موضوع فیلم‌های اخیر پناهی، با توجه به استعداد و قدرت واقعی فیلمسازی او که گویی در بازخوردِ لاجرم با موج سیاست زده نا مطلوب داخل و جو شبه فرهنگی-سیاسی رسانه در خارج از کشور ساخته می‌شدند، راضی و خوشحال نبودم.
...و اما با دیدن فیلم "سه رخ"
رخ از رخ ام شکفت! و شمع تولد دوباره جعفر پناهی را بدون حضور فیزیکی او روشن کردم.
فیلم "سه رخ" همان طراوت، سادگی و عمق انسانی و حتی تکنیکی قوی‌تر سینمایی را دارد که در فیلم "بادکنک سفید" او دیده بودیم. فیلمی که در همان سال 1995و در اولین حضور پناهی در جشنواره کن، جایزه دوربین طلایی را برایش به ارمغان آورد.
بازی خارق‌العاده و ماندگار "بهناز جعفری"، فیلمبرداری پخته "امین جعفری" و تدوین درست "مستانه مهاجر" از دیگر ویژگی‌های بارز فیلم "سه رخ" است، فیلمی که پناهی را به نفس و نَفَس"سینما" نزدیکتر کرده است!
