محسن غرویان: نقد معصوم به معنای رد عصمت نیست/ بیانیه جامعه مدرسین انگیزه سیاسی داشت

به گزارش صدای ایران «در کشور معصوم نداریم، ضمن اینکه پیامبر اسلام(ص) هم به مردم اجازه انتقاد می‌دادند و بالاتر از مقام پیامبر در تاریخ وجود ندارد» این بخش از سخنان حسن روحانی موجب شد جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در بیانیه‌ای به‌شدت از رییس‌جمهور انتقاد و در پایان هم این مطلب را اعلام کنند که «اکیدا توصیه می‌کنیم بعضی از مسئولان از ورود به مسائل اعتقادی و تخصصی فکری در اظهارات خویش پرهیز کنند». درهمین‌باره محسن غرویان از مدرسان فلسفه اسلامی حوزه علمیه قم در گفت‌وگویی کوتاه با روزنامه وقایع‌اتفاقیه به تشریح مسئله‌ای که باعث اختلاف شده، پرداخت.

بیانیه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم درباره نظرات رییس‌جمهور را چطور ارزیابی می‌کنید؟ 

قبل از هر اظهارنظری، قویا تاکید می‌کنم آقایانی که این بیانیه را صادر کرده‌اند، خودشان هم می‌دانند آقای روحانی منظورش چه چیزی بود اما انگیزه‌های سیاسی باعث شده نقد را به معنای رد بگیرند درحالی‌که نقد معصوم به معنای رد عصمت نیست. نکته‌ای که آقای روحانی مطرح کرده، به معنای پرسشگری است. مشخص است پیامبر و همه ائمه همیشه زمینه را برای پرسشگری فراهم می‌کردند. در تاریخ آمده امام‌صادق(ع) و امام‌باقر(ع) شاگردان مهمی همچون زراره بن اعین و محمد ابن مسلم را پرسشگر پرورش داده‌اند. آقای روحانی هم منظورش از نقد این بود که انسان می‌تواند از معصوم پرسش داشته باشد. 

مسلم است که این افراد، از پیش هدفی را که در نظر گرفته‌اند برسانند و به این مسئله رنگ اعتقادی بدهند تا علیه روحانی به زعم خود سیاه‌نمایی کنند آقایان تخریب رییس‌جمهور را هدف قرار داده‌اند و در این راه، حاضرند منافع عمومی و حتی مصالح نظام را نادیده بگیرند. این نوع رفتار در حالی است که شیخ انصاری به روحانیت یاد داده کلمات علما را باید حمل بر صحت قلمداد کرد، به‌عنوان مثال از سه احتمال باید احتمال اصلح را مدنظر قرار داد. به‌همین‌دلیل تعجب می‌کنم، آقایان چطور بلافاصله دست‌به‌کار شده و چنین بیانیه‌ای را بر ضدیت از رییس‌جمهور صادر کردند تا جامعه را به این نتیجه برسانند که آنها به‌طور آشکاری تصمیم به غرض‌ورزی با کسی را دارند که با رای مردم رییس‌ دولت شده و به‌همین‌دلیل تعمدا نقد را رد توصیف کرده‌اند. 

در روایات بارها به «حُبُّ الدنیا رَأسُ کلّ خطیئهٍ» اشاره شده است. همچنین حضرت امام و مقام‌معظم‌رهبری هم دراین‌باره هشدار داده‌اند و حتی رهبری هم در همین حوادث اشاره کردند که ما هم اشکال داریم و قابل نقد هستیم. باوجوداین، آقایان کاسه داغ‌تر از ‌آش می‌شوند و این حرف‌های مقام‌معظم‌رهبری را درک نمی‌کنند و همچنان اصرار دارند با غرض‌ورزی‌های سیاسی، از درست‌مطرح‌شدن حقیقت جلوگیری ‌کنند. در یکی از جلسات حضرت آقای عبدالله جوادی‌آملی دست به دعا برداشته و گفتند ما چه گناهی مرتکب شده‌ایم که بین روحانیون این‌قدر اختلاف است و این را بلای آسمانی دانستند و همچنین گفتند، این خیلی بد است که روحانیون به‌راحتی همدیگر را خرد می‌کنند. این در حالی است که از اساس تشکیل نظام، قرار بود روحانیت، نقطه اتکا باشد. 

این فضا خیلی هزینه‌های زیادی دارد و به‌همین‌دلیل باید تلاش شود اختلافات روحانیت به حداقل ممکن برسد. دراین‌باره باید کار از بالا شروع شود و جامعه روحانیت، جامعه مدرسین، مجمع مدرسین و... دور هم بنشینند بلکه تفرقه و انشقاق دیگری را شاهد نباشیم. من مطمئنم با شیخوخیت این مشکل قابل حل است. اگر روحانیت بتواند به تعامل و همصدایی بالا برسد، یقینا بسیاری از مشکلات مردم و جامعه به‌‌راحتی حل می‌شود که اصولا در نظام اسلامی، این کمترین توقعی است که از چهره‌های حوزوی مطالبه می‌شود. 

این خیلی بد است که روحانیون به حدی مناسبات سیاسی را جدی می‌گیرند و به‌راحتی اقدام به تخریب یکدیگر می‌کنند و اصلا به این فکر نمی‌کنند که با این مشی، چه آسیبی به حوزه و روحانیت وارد می‌شود. در پایان، باز هم تاکید می‌کنم که نگاه مردم به روحانیت نباید تغییر کند و این روحانیون برجسته هستند که حفظ رتبه روحانیت را باید برای خود از هر هدفی مهم‌تر بدانند.