در یک جامعه پیشرفته و دارای فرهنگ سیاسی بخردانه اعضای جامعه در یک تکثر تعریف شده از احترام تایید شده برخوردارند. اقلیت و اکثریت در این جامعه حق بیان دیدگاه خود در سطوح مختلف فردی ، جمعی و ملی دارا هستند. اما در بزنگاه های مهم تاریخی باید به یک وحدت عملی برسند . این بزنگاه های تاریخی یا ناشی از رویدادهای یا محصول روندها و یا ناشی از موضوعات گوناگون است که در چارچوب ملی و در قالب یک بحران خود را به نمایش می‌گذارد که به عبارتی پرونده های ملی خوانده می شوند.اینجا همان جایی است که تکثرها در قالب اراده ملی باید به وحدت برسند و در بزنگاه های تاریخی رسالت وحدت محورانه خود را در کالبد واحد ملی نشان دهند.

پرونده هسته‌ای ایران یکی از همین بزنگاه های مهم تاریخی است. تکثرها قابل احترام و مورد تایید بوده و آن را باید پاس داشت و حرمت نهاد . اما حرمت این تکثر در بزنگاه تصمیم گیری نیازمند یک اراده ملی واحد است.لذا تردید نباید در آن صورت بگیرد. اراده حکومت در تببین نرمش قهرمانانه در باب مذاکرات هسته‌ای مربوط به حل همین مساله است. مضاف براینکه خطوط قرمز برای تصمیم سازان و بازیگران دیپلماسی مشخص و از سوی دیگر هیچ تصمیم سازی بدون نظر تصمیم گیران نهایی توسط دیپلمات ها به امضا نخواهد رسید. همچنین هرگونه اقدام که نه یک اقدام فردی یا سازمانی که یک اقدام ملی در پرونده ملی محسوب می‌شود. چراکه در یک پروسه تعریف شده ، نظام سیاست گذاری واجرای سیاست های تصویبی در حوزه سیاست خارجه را در ساختار تعریف شده قدرت ایران مشخص کرده است. پس در این بزنگاه باید به گونه ای سخن گفت که در عین تکثر انتقادات معطوف شده به برجسته سازی ضعف های سیاست های اجرایی موجب کوچکترین خدشه در اجرای سیاست ها جهت تحقق منافع ملی در پرونده های ملی چون مذاکرات هسته‌ای نشود.

این پرونده دوره توافق و نگارش متن را پشت سر گذاشته و اکنون تصحیح متن و تصمیم گیری جهت امضای آن پیش روی نظام جمهوری اسلامی ایران و نظام های حاکم بر پایتخت های 3+3 قرار دارد. اکنون گذر این پیچ خطرناک نیازمند یک وحدت ملی است که رسیدن به توافق در آن نیازمند تاکید بر بازی مینی ماکس است . بدین معنا که هر دو طرف از حداکثرهای موجود برای رسیدن به حداقل های مطلوب استفاده و آن را بنایی برای رسیدن به حداکثرهای مشروع کنند. بازی برد-برد بازنده نخواهد داشت ولی در همین بازی اگر طرفین به سمت شیب باخت حرکت کنند لاجرم نمی توان برای پایان آن برنده ای را متصور شد. در این شرایط است که با آخرین سرعت برای تقابل اقدام کنند مگر آنکه در این برخوردها و شاخ به شاخ شدن ها راننده ای مسیر خود را تغییر داده و از جاده رو در رویی با شتاب بسیار زیاد به سوی شانه خاکی جاده منحرف شود.