تعامل بزرگان و ریاست مجلس دهم

روزنامه آرمان در شماره دوشنبه سوم خرداد در یادداشتی با قلم محمدرضا خباز استاندار سمنان تعامل محمدرضاعارف و علی لاریجانی برای ریاست مجلس شورای اسلامی را امری ضروری برای بالندگی مجلس عنوان کرد و آورد: مجلس بنا به فرموده امام(ره) در راس امور است و قانونگذاری به عنوان مهم‌ترین مولفه به وسیله نمایندگان مجلس صورت می‌گیرد و اجرای قانون، نیز توسط دستگاه اجرایی، کشور را در مسیر توسعه قرار می‌دهد.

در ادامه این یادداشت آمده است: بنابراین مجلس در ایران از جایگاه رفیعی برخوردار است. هر اندازه که مجلس بتواند در دو امر قانونگذاری و نظارت، خارج و فارغ از نگاه‌های کوتاه فردی و حزبی، به مسائل مهم و منافع ملی کشور بیندیشد، آثار و برکات آن برای مردم و نظام بیشتر خواهد بود. هیات رئیسه مجلس، به ویژه رئیس و نواب رئیس، می‌توانند نقش بسیار مهمی را در این خصوص ایفا کنند. آنها می‌توانند مجلس را در مسیر صحیح خود قرار دهند. بنابراین، لازم است تمامی تلاش و مساعی نمایندگان به کار گرفته شود تا شخصیت‌های اصلح را انتخاب کنند و این شخصیت‌های اصلح بتوانند مجلس را به مسیری صحیح رهنمون کنند.

این روزها مساله ریاست مجلس مورد نظر فعالان سیاسی دو جناح قرار گرفته است در این مورد خاص و برای دوری ازاختلاف‌ها در ابتدا میان دو جناح قالب مجلس دهم آقایان لاریجانی و عارف، باید پیش قدم شوند و از آیت ا... هاشمی‌رفسنجانی، ناطق نوری و رئیس دولت اصلاحات که شخصیت‌هایی برجسته و معتدل هستند درخواست کنند تا درمورد ریاست مجلس داوری کنند. اگر این پنج شخصیت با هم گفت‌وگویی را آغاز کنند، با درنظر گرفتن شرایط کشور و برای مدیریت جریان‌های سیاسی و انتخاب ریاست مجلس آینده تصمیمی بگیرند ممکن است در این گفت‌وگوها، سناریوهای مختلف و متفاوتی مطرح شود. اما باید دید کدام یک از سناریوهای موجود، می‌تواند به بالندگی مجلس کمک کند. چون اگر مجلس نتواند نقش صحیح خود را ایفا کند، از جایگاه رفیع خود که همانا در راس امور بودن است نزول خواهد کرد و ثانیا، قطار اجرا هم نخواهد توانست روی آن مسیر ریل‌گذاری شود. 

مجلس در صورتی می‌تواند وظیفه خود را به نحو احسن انجام دهد که مجموعه فراکسیون‌های موجود در آن با هم همگرایی داشته باشند، یعنی اگر شاهد واگرایی در مجلس دهم باشیم به اهداف خود نخواهیم رسید. انتخاب هیات رئیسه یک موضوع است و اداره مجلس تبعیت از هیات رئیسه موضوع مهم دیگر است. 

تنها در صورت تعامل است که هر سه فراکسیون موجود در مجلس، احساس می‌کنند حقی از آنها تضییع نشده است و به اندازه تعداد نماینده در مجلس در مدیریت این قوه دارای نقش هستند و این شائبه برای بعضی از نمایندگان و جناح‌های موجود در مجلس ایجاد نخواهد شد که آنها در معادلات مجلس قرار ندارند. لذا بهترین راهکار این است که این گروه پنج نفره، تشکیل شود و بحث ریاست مجلس در این گروه حل شود تا مجلس آینده محل اختلاف دو جریان قالب سیاسی کشور نشود و همچنین قبل از ورود به مجلس، فراکسیون‌های درون مجلس با همدلی و همزبانی، هم رایی و همکاری را با یکدیگر اعلام کنند و روشی را پیش گیرند که اهمیت و جایگاه مجلس حفظ شود.