شعر شفیعی کدکنی برای استاد شجریان

بخوان که از صدای تو سپیده سر برآورد

وطن ز نو  جوان شود دمی دگر برآورد

 

بخوان که از صدای تو در آسمانِ باغ ما

هزار قمری جوان دوباره پر برآورد

 

به روی نقشه وطن صدات چون کند سفر

کویر، سبز گردد و سر از خزر برآورد

 

برون ز ترس و لرزها گذر کند ز مرزها

بهار بیکرانه‎ای به زیب و فر برآورد

 

بهار جاودانه‎ای که شیوه و شمیم آن

ز صبرِ سبزِ باغِ ما گلِ ظفر برآورد

 

چو موج آن ترانه‎ها برآید از کرانه‎ها

جوانه‎های ارغوان ز بیشه سر برآورد

 

سیاهی از وطن رود سپیده ای جوان دمد

چو آذرخش نغمه‎ات ز شب شرر برآورد

 

شب ارچه های و هو کند ز خویش شستشو کند

در این زلال بیکران دمی اگر برآورد

 

صدای تست جاده‎ای که می‎رود که می‎رود

به باغ اشتیاق جان وزان سحر برآورد

 

سفیر شادی وطن صفیر نغمه‎های تست

بخوان که از صدای تو سپیده سر برآورد