دختر سوری

«ضوعا» تنها برای دو ماه برای گردان «خنساء» (پلیس اخلاقی داعش) کار ‌کرد؛ جایی که دوستانش آورده می‌شدند تا شلاق بخورند. این پلیس را دو زن اداره می‌کردند که از زمان کودکی به بردگی گرفته شده بودند؛ یک مادر و دختر؛ هر دو پریشان. عبای آنان به همراه برقع سیاه سرتاپایشان را پوشانده بود. زمانی که مادر ضوعا او را دید به‌سرعت در آغوشش کشید و سکوتی مبهم بر اتاق حاکم شد تا او بگوید که در این مدت چه بر سرش آمده است.