آیا کره شمالی بمب هسته‌ای دارد؟

آزمایش سلاح‌های هسته‌ای دیگر مرسوم نیست برای همین زمانی که آزمایشی انجام می‌شود اندکی تکان‌دهنده است. این آزمایش‌ها حتی ممکن است برای کشوری که آن را انجام می‌دهد شوکه کننده باشد؟ نمونه اخیر آن کره شمالی. این رژیم مرموز خبر آزمایش موفقیت‌آمیز بمبی هیدروژنی را برای مخاطبان ایستاده در میدان بزرگ کیم ایل سونگ در پیونگ یانگ، پایتخت کره شمالی اندکی پس از این آزمایش پخش کرد.

به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه خبری آیریش اگزمینر، طبق گزارش خبرگزاری مرکزی کره "در این‌جا واقعه‌ای که جهان را شگفت زده کرد رخ داد که به طور ویژه‌ای در تاریخ ملی ثبت شد. جمهوری دموکرات خلق کرده با افتخار به رده کشورهای پیشرفته سلاح هسته‌ای دارای بمب هیدروژنی پیوست."

آمیزه‌ای از غرور، پیروزی و جسارت که در پی هر آزمایش کره شمالی در 2006، 2009، 2013 و اکنون در 2016 با اطلاعیه‌های آن همراه می‌شود این پرسش را متبادر می‌سازد که رهبران کره شمالی امید دارند به لحاظ سیاسی به چه چیزی دست یابند؟

اهداف فنی این اقدام روشن است. نخستین آزمایش به درستی انجام نشد برای همین به آزمایش دوم نیاز بود. آزمایش سال 2009 انفجاری بین 2 تا 7 کیلو تن به بار آورد (انفجار هیروشیما 15 کیلو تن قدرت داشت) و آزمایش 2013 اندکی بهبود یافت (بین 7 تا 25 کیلو تن). کره شمالی اعلام کرد که آزمایش سال 2003 ظرفت‌های بازدارنده هسته‌ای این کشور را توسعه داد.

با انجام هر آزمایش، کره شمالی ابزار خود را بهبود می‌بخشد. اطلاعات حاصل از این آزمایش‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا سلاح‌های موثرتر کاراتر و قابل اتکاتری را طراحی کند.

کره شمالی به دنبال کلاهک‌های بسیار قدرتمند و کوچک است تا بتواند یک خرج هسته‌ای را در موشک قاره پیما سوار کند.

اما آیا این یک بمب هیدروژنی بود؟ و اگر بود، آیا مهم است؟

بمب‌های هیدروژی از روی ایزوتوپ‌های سنگین هیدروژن – دوتوریوم و تریتیم – که به عنوان سوخت واکنش ترکیب اتمی استفاده می‌شوند، نام‌گذاری شده‌اند. بر خلاف شکافت اتمی، مقدار هنگفتی از انرژی برای راه انداختن ترکیب اتمی مورد نیاز است.

در نتیجه، طراحان تسلیحاتی به طرحی دو مرحله‌ای دست پیدا کردند که از یک بمب اتمی کوچک به عنوان شمعی برای سوخت ترکیبی استفاده می‌کند. اشعه‌های ایکس حاصل از مرحله مقدماتی به تراکم سوخت ترکیبی در مرحله بعدی می‌انجامد.

از آن‌جایی‌که بمب‌های اتمی صدها کیلوتن انفجار به بار می‌آورند، کلاهک‌های گرما هسته‌ای می‌توانند اثر انفجاری بالاتری داشته باشند. زیرا این بمب‌ها فقط به مقداری سوخت ترکیبی محدود شده‌اند. کافی است این مراحل را ترکیب کنید تا بتوانید مانند شوروی بمبی را طراحی کنید که به طور غیرقابل تصوری قدرتمندتر از بمب هیروشیما است.

با این‌حال طراحی کلاهک گرما هسته‌ای در مقیاس کیلوتن به تجربه نیاز دارد که هنوز کره شمالی آن را به دست نیاورده است.

جای تعجب ندارد که کارشناسان نسبت به ادعای کیم تردید دارند. اما بیان آن نیز دشوار است.

مطالعات ارتعاشات لرزه‌ای به ارزیابی قدرت آزمایش هسته‌ای کمک می‌کند. در این مورد لرزه نگاری برابر با 5.1 ریشتر نشان دهنده‌ی آزمایشی بین 10 تا 20 کیلوتن است. کره شمالی ممکن است یک بمب شکافت هسته‌ای یا یک بمب ترکیبی تقویت شده شکافت هسته‌ای را آزمایش کرده باشد. این بمب دوم یک واکنش ترکیبی را درون ایزوتوپ‌های هیدروژن ( دوتریوم و ترتیوم ) به وجود می‌آورد. بنابراین کیم جون اون از این که آن را بمب هیدروژنی می‌خواند در اشتباه نیست و هدف از این طراحی کاراتر ساختن واکنش ترکیب اتمی است. این تحولی بد به حساب می‌آید زیرا این کار به کره شمالی کمک می‌کند تا کلاهک‌هایش را برای گسترش برد موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای سبکتر سازد.

به این دلیل است که زمانی برای آسوده خاطر بودن وجود ندارد حتی اگر بمب هیدروژنی ادعایی آن چه که به نظر می‌آید نباشد. کره شمالی بیش از پیش مشغول آزمایش موشک‌های بالستیک بوده است و زمان زیادی به طول نخواهد انجامید که توسعه کلاهک‌ها به موشک‌هایش اجازه دهد تا به سرزمین ایالات متحده برسد.