نامه زیباکلام به روحانی درباره مخالفان برجام
صادق زیباکلام در باره مسائل پسابرجام به رئیس جمهور نامه نوشت.
به گزارش قانون وی در نامه خود آورده است:
جناب آقای روحانی، مخالفان شما از امروز دو تاکتیک در قبال موفقیت دولت شما بهکار خواهند گرفت و هر دوی این تاکتیکها را هم کم و بیش مدتی است اتخاذ کردهاند. اگرچه با بودن مشاوران و همکاران خبره دغدغه بنده حکایت «زیره به کرمان بردن است»، اما میخواستم خاطرنشان نمایم که اولا آن دو تاکتیک کدامین هستند، درثانی دولت فخیمهتان چگونه در مقام خنثی کردن آنها بايد برآید.
تاکتیک نخستشان (که عرض کردم کم و بیش هم آغاز کردهاند) اظهار افسوس، تالم و تاسف از اقداماتی است که حسب برجام ایران متعهد به انجام آنها شده است. از جمله خروج اورانیوم غنی شده از کشور، معدوم كردن اورانیوم ۲۰ درصد غنی شده، سیمان كردن قلب رآکتور آب سنگین اراک، برچیدن هزاران سانتريفیوژ، توقف غنی سازی در فردو و استفاده از آن به عنوان یک «آزمایشگاه تحقیقاتی» وغیره. در خصوص برداشتن هریک از این گامها مخالفان مقدار زیادی جنجال تبلیغاتی به راه خواهند انداخت و اظهار تاسف خواهند کرد. از یکسو انتقاداتی را متوجه دولت و تیم مذاکرهکننده خواهند كرد از سوی دیگر غربیها را متهم به دورویی و عمل نکردن به تعهداتشان خواهند کرد و دولت یازدهم را هم متهم میکنند که چرا سرمایههای ملی را که میلیاردها دلار صرف آنها شده، دارند از کار میاندازند. بههنگام خارج كردن اورانیومهای غنی شده از کشور شاهد تبلیغات آنها بودیم. در جریان برچیدن سانتريفیوژها سعی کردنددرمجلس مانع شوند و در روزهای اخیر هم شاهد تبلیغات دلسوزانه آنها در خصوص سیمان کردن قلب رآکتور آب سنگین اراک و کشاندن آن حتی به نماز جمعه بودیم. مرکز ثقل تبلیغاتشان هم این است که تاسیسات و تجهیزاتی که میلیاردها دلار صرف آنها شده، دارند اوراق و از حیض انتفاع دارند یکی پس ار دیگری خارج میشوند.
تاکتیک دومشان این است که از فردا شروع خواهند کرد به گفتن اینکه آقای روحانی برجام هم بهسلامتی از ۲۶ دی آغاز شد؛ تحریمها هم که برداشته شدند؛ داراییهای بلوکه شده ایران هم آزاد شدند وغيره ،پس چرا هیچ معجزهای هنوز در اقتصاد ایران اتفاق نیفتاده؟
در پاسخ به حملات و انتقاداتي که به قلب رآکتور آب سنگین اراک سیمان شد؛ سانتريفیوژهایی که میلیاردها دلار هزینهشان شده، جمع آوری شدند تا ۱۰ یا ۱۵ سال دیگر که اساسا معلوم نیست با پیشرفت تکنولوژی، این سانتریفیوژها در ۱۵ سال دیگر چقدر کارایی داشته باشند؟ یا اینکه سایت فردو که میلیاردها دلار صرف ساختن آن شده بود عملا تعطیل میشود اگرچه رسما گفته میشود که تبدیل به یک آزمایشگاه تحقیقاتی شده است و سایر انتقاداتی از این دست، رویکرد دولت شما چگونه بايد باشد؟
جناب آقای روحانی، انتقادات هسته ای تندروها در اساس درست هستند و اصرار در انکار آنها بیفایده. اما بايد از منتقدان از جمله جبهه پایداری و طرفداران دولت پیشین پرسید که بهراستی مسئولیت این خسارتها برعهده کیست؟ آیا برعهده دولت روحانی است یا برعهده دولتها یی که از هستهای بهره برداری سیاسی كردنددر جهت آمریکاستیزی، استکبارستیزی و صدور انقلاب؟ آیا هزینه برچیدن و انبار سانتریفیوژهایی که میلیاردها دلار صرف ساخت آنها شده بر عهده ظریف است یا برعهده مجالس هشتم و نهم که حتی یکبار در فاصله ۹۲-۸۴ از دولت احمدینژاد در خصوص برنامههای هستهای کشور توضیح نخواستند؟
آیا مسئولیت سیمان شدن قلب رآکتور آب سنگین اراک بايد متوجه دولت یازدهم شود و آقای روحانی بايد پاسخگو باشد یا نمایندگانی که در طول نزدیک به ۶ سال مذاکرات آقای دکترسعید جلیلی حتی یکبار هم از مشارالیه نخواستند سوال کنند که شما با خانم کاترین اشتون راجع به چیزی سرگرم مذاکره هستیدکه روز به روز تحریمها و فشارها دارند بر ایران افزایش پیدا میکنند؟ دولت شما پاسخگوی هزینههای هسته ای که دیروز صورت گرفت و امروز دارند برچیده میشوند نيست بلکه کسانیکه باعث شدند تا گره ای که با دست باز میشد با دندان هم امروز باز نشود، بايد امروز پاسخگوباشند.
اما در خصوص انتقادات و حملاتی که از بابت وضعیت اقتصادی صورت خواهد گرفت مبنی براینکه برجام انجام شده، تحریمها هم لغو شده و داراییهای بلوکه شده ایران آزاد شده پس چرا هنوز هیچ تغییر و تحول و هیچ معجزه ای در اقتصاد کشور به وقوع نپیوسته؟ در پاسخ بايد گفت که برجام بنا نبوده که عصای موسی(ع)باشد و در اقتصاد ایران معجزه كند. تحریمها همچون سنگی بودند که بر پای اقتصاد ایران بسته شده بودند. مادام که آن سنگ بر پای ما بسته بود، هیچ امیدی به حرکت و موفقیت نداشتیم. این به آن معنا نیست که اگر تحریمها از پای اقتصاد ایران برداشته شوند، ما قهرمان خواهیم شد. اقتصاد ایران یک اقتصاد فاسد و ناکارآمد دولتی است. ظرف دو قرن و نیمی که از انقلاب صنعتی میگذرد، مدلهای زیادی مدعی جانشینی اقتصاد آزاد آدام اسمیت شدند. اما یکی پس از دیگری سر از ناکجا آباد درآوردند. حتی یک اقتصاد دولتی تا به امروز نتوانسته بهطور نسبي موفق شود که اقتصاد دولتی ایران دومین آن باشد.
جناب روحانی، در پاسخ کسانیکه از فردا بهشما حمله ورخواهند شد که برجام هم اتفاق افتاد ولی همچنان 7 میلیون بیکار در کشور هستند و سایه سنگین رکود برسراقتصاد ایران سنگینی میکند پاسخ دهید که کدام صنایع و تولیدات دولتی ما میتوانند در بازارهای خارجی رقابت کنند؟ بفرمائید که دولت شما بیش از ۵۰۰ هزار میلیارد تومان بدهی دارد وکم نیستند بخشهای دولتی و نیمه دولتی که توان پرداخت حقوق و مزایای كاركنانشان را هم ندارند؛ بفرمائید که اکثر کارخانجات و واحدهای تولیدی کشور مملو از کالاهای تولیدشده است ولی بهواسطه رکود از فروش خبری نیست؛ بفرمائید که بودجه عمرانی کشور در سال ۹۴ در حدود ۴۷ هزار میلیارد تومان بوده ليکن در6ماهه اول امسال فقط کمتر از ۹۰۰۰ میلیارد تومان آن هزینه شده؛ بفرمائید که ساختار اقتصاد دولتی ما به گونهای است که در حالیکه به زحمت ۲۰ هزار میلیارد تومان برای کل بودجه عمرانی یکساله کشور بیشتر ندارد در عوض و بهواسطه همان انگیزههای سیاسی- پوپولیستی، در طول یکسال نزدیک به ۵۰ هزار میلیارد تومان را در چاه ویل دیگری بهنام یارانه فلهای میریزد. برای پرداخت یارانه فلهای که بیش از کل بودجه عمرانی کشور را میبلعد هم هیچ گونه پاسخگویی وجود ندارد. به منتقدان اقتصادیتان پاسخ دهید که هنر اقتصاد دولتی ایران فقط در تولیدات بنجل، بیکیفیت، گران و غیر قابل رقابت با مشابه خارجیاش نیست. هنر دیگرآن فساد است. وهنر بعدیاش یک ساختار حجیم بروکراسی دولتی با۵ میلیون نفرحقوق بگیر (۵/۴ میلیون نفر در بخشهای مختلف دولتی و ۵/۰ میلیون نفردرشرکتهای دولتی) که نزدیک به ۷۰ درصد بودجه عمومی کشور را میبلعد.
صد البته که نمیخواهم دولت شما را مبرا از این مصیبتها بدانم. به طور حتم کمترین قصور شما آن است که چرا این واقعیتها که چه عرض کنم، مصیبتها را با مردم در میان نمیگذارید و فکر میکنید با لبخند، دادن وعدههای دلگرم کننده و آرام بخش، نوید پدیدار شدن عنقریب نوری در انتهای تونل ودادن خبرهای خوش با «شیب ملایم»، مردم را دلخوش و امیدوار نگه میدارید. ولی جناب روحانی عزیز، جامعه خودمان هم بهکنار، رژیمهای پوپولیستی همواره در شرایط ناامیدی اجتماعی اینچنینی نقش ناجی را گرفته وظهور کردهاند. بهخاطر خدا خطراحتمال ظهور یک «احمدینژاد» دیگر را در انتخابات خرداد ۹۶ جدی بگیرید.
به گزارش قانون وی در نامه خود آورده است:
جناب آقای روحانی، مخالفان شما از امروز دو تاکتیک در قبال موفقیت دولت شما بهکار خواهند گرفت و هر دوی این تاکتیکها را هم کم و بیش مدتی است اتخاذ کردهاند. اگرچه با بودن مشاوران و همکاران خبره دغدغه بنده حکایت «زیره به کرمان بردن است»، اما میخواستم خاطرنشان نمایم که اولا آن دو تاکتیک کدامین هستند، درثانی دولت فخیمهتان چگونه در مقام خنثی کردن آنها بايد برآید.
تاکتیک نخستشان (که عرض کردم کم و بیش هم آغاز کردهاند) اظهار افسوس، تالم و تاسف از اقداماتی است که حسب برجام ایران متعهد به انجام آنها شده است. از جمله خروج اورانیوم غنی شده از کشور، معدوم كردن اورانیوم ۲۰ درصد غنی شده، سیمان كردن قلب رآکتور آب سنگین اراک، برچیدن هزاران سانتريفیوژ، توقف غنی سازی در فردو و استفاده از آن به عنوان یک «آزمایشگاه تحقیقاتی» وغیره. در خصوص برداشتن هریک از این گامها مخالفان مقدار زیادی جنجال تبلیغاتی به راه خواهند انداخت و اظهار تاسف خواهند کرد. از یکسو انتقاداتی را متوجه دولت و تیم مذاکرهکننده خواهند كرد از سوی دیگر غربیها را متهم به دورویی و عمل نکردن به تعهداتشان خواهند کرد و دولت یازدهم را هم متهم میکنند که چرا سرمایههای ملی را که میلیاردها دلار صرف آنها شده، دارند از کار میاندازند. بههنگام خارج كردن اورانیومهای غنی شده از کشور شاهد تبلیغات آنها بودیم. در جریان برچیدن سانتريفیوژها سعی کردنددرمجلس مانع شوند و در روزهای اخیر هم شاهد تبلیغات دلسوزانه آنها در خصوص سیمان کردن قلب رآکتور آب سنگین اراک و کشاندن آن حتی به نماز جمعه بودیم. مرکز ثقل تبلیغاتشان هم این است که تاسیسات و تجهیزاتی که میلیاردها دلار صرف آنها شده، دارند اوراق و از حیض انتفاع دارند یکی پس ار دیگری خارج میشوند.
تاکتیک دومشان این است که از فردا شروع خواهند کرد به گفتن اینکه آقای روحانی برجام هم بهسلامتی از ۲۶ دی آغاز شد؛ تحریمها هم که برداشته شدند؛ داراییهای بلوکه شده ایران هم آزاد شدند وغيره ،پس چرا هیچ معجزهای هنوز در اقتصاد ایران اتفاق نیفتاده؟
در پاسخ به حملات و انتقاداتي که به قلب رآکتور آب سنگین اراک سیمان شد؛ سانتريفیوژهایی که میلیاردها دلار هزینهشان شده، جمع آوری شدند تا ۱۰ یا ۱۵ سال دیگر که اساسا معلوم نیست با پیشرفت تکنولوژی، این سانتریفیوژها در ۱۵ سال دیگر چقدر کارایی داشته باشند؟ یا اینکه سایت فردو که میلیاردها دلار صرف ساختن آن شده بود عملا تعطیل میشود اگرچه رسما گفته میشود که تبدیل به یک آزمایشگاه تحقیقاتی شده است و سایر انتقاداتی از این دست، رویکرد دولت شما چگونه بايد باشد؟
جناب آقای روحانی، انتقادات هسته ای تندروها در اساس درست هستند و اصرار در انکار آنها بیفایده. اما بايد از منتقدان از جمله جبهه پایداری و طرفداران دولت پیشین پرسید که بهراستی مسئولیت این خسارتها برعهده کیست؟ آیا برعهده دولت روحانی است یا برعهده دولتها یی که از هستهای بهره برداری سیاسی كردنددر جهت آمریکاستیزی، استکبارستیزی و صدور انقلاب؟ آیا هزینه برچیدن و انبار سانتریفیوژهایی که میلیاردها دلار صرف ساخت آنها شده بر عهده ظریف است یا برعهده مجالس هشتم و نهم که حتی یکبار در فاصله ۹۲-۸۴ از دولت احمدینژاد در خصوص برنامههای هستهای کشور توضیح نخواستند؟
آیا مسئولیت سیمان شدن قلب رآکتور آب سنگین اراک بايد متوجه دولت یازدهم شود و آقای روحانی بايد پاسخگو باشد یا نمایندگانی که در طول نزدیک به ۶ سال مذاکرات آقای دکترسعید جلیلی حتی یکبار هم از مشارالیه نخواستند سوال کنند که شما با خانم کاترین اشتون راجع به چیزی سرگرم مذاکره هستیدکه روز به روز تحریمها و فشارها دارند بر ایران افزایش پیدا میکنند؟ دولت شما پاسخگوی هزینههای هسته ای که دیروز صورت گرفت و امروز دارند برچیده میشوند نيست بلکه کسانیکه باعث شدند تا گره ای که با دست باز میشد با دندان هم امروز باز نشود، بايد امروز پاسخگوباشند.
اما در خصوص انتقادات و حملاتی که از بابت وضعیت اقتصادی صورت خواهد گرفت مبنی براینکه برجام انجام شده، تحریمها هم لغو شده و داراییهای بلوکه شده ایران آزاد شده پس چرا هنوز هیچ تغییر و تحول و هیچ معجزه ای در اقتصاد کشور به وقوع نپیوسته؟ در پاسخ بايد گفت که برجام بنا نبوده که عصای موسی(ع)باشد و در اقتصاد ایران معجزه كند. تحریمها همچون سنگی بودند که بر پای اقتصاد ایران بسته شده بودند. مادام که آن سنگ بر پای ما بسته بود، هیچ امیدی به حرکت و موفقیت نداشتیم. این به آن معنا نیست که اگر تحریمها از پای اقتصاد ایران برداشته شوند، ما قهرمان خواهیم شد. اقتصاد ایران یک اقتصاد فاسد و ناکارآمد دولتی است. ظرف دو قرن و نیمی که از انقلاب صنعتی میگذرد، مدلهای زیادی مدعی جانشینی اقتصاد آزاد آدام اسمیت شدند. اما یکی پس از دیگری سر از ناکجا آباد درآوردند. حتی یک اقتصاد دولتی تا به امروز نتوانسته بهطور نسبي موفق شود که اقتصاد دولتی ایران دومین آن باشد.
جناب روحانی، در پاسخ کسانیکه از فردا بهشما حمله ورخواهند شد که برجام هم اتفاق افتاد ولی همچنان 7 میلیون بیکار در کشور هستند و سایه سنگین رکود برسراقتصاد ایران سنگینی میکند پاسخ دهید که کدام صنایع و تولیدات دولتی ما میتوانند در بازارهای خارجی رقابت کنند؟ بفرمائید که دولت شما بیش از ۵۰۰ هزار میلیارد تومان بدهی دارد وکم نیستند بخشهای دولتی و نیمه دولتی که توان پرداخت حقوق و مزایای كاركنانشان را هم ندارند؛ بفرمائید که اکثر کارخانجات و واحدهای تولیدی کشور مملو از کالاهای تولیدشده است ولی بهواسطه رکود از فروش خبری نیست؛ بفرمائید که بودجه عمرانی کشور در سال ۹۴ در حدود ۴۷ هزار میلیارد تومان بوده ليکن در6ماهه اول امسال فقط کمتر از ۹۰۰۰ میلیارد تومان آن هزینه شده؛ بفرمائید که ساختار اقتصاد دولتی ما به گونهای است که در حالیکه به زحمت ۲۰ هزار میلیارد تومان برای کل بودجه عمرانی یکساله کشور بیشتر ندارد در عوض و بهواسطه همان انگیزههای سیاسی- پوپولیستی، در طول یکسال نزدیک به ۵۰ هزار میلیارد تومان را در چاه ویل دیگری بهنام یارانه فلهای میریزد. برای پرداخت یارانه فلهای که بیش از کل بودجه عمرانی کشور را میبلعد هم هیچ گونه پاسخگویی وجود ندارد. به منتقدان اقتصادیتان پاسخ دهید که هنر اقتصاد دولتی ایران فقط در تولیدات بنجل، بیکیفیت، گران و غیر قابل رقابت با مشابه خارجیاش نیست. هنر دیگرآن فساد است. وهنر بعدیاش یک ساختار حجیم بروکراسی دولتی با۵ میلیون نفرحقوق بگیر (۵/۴ میلیون نفر در بخشهای مختلف دولتی و ۵/۰ میلیون نفردرشرکتهای دولتی) که نزدیک به ۷۰ درصد بودجه عمومی کشور را میبلعد.
صد البته که نمیخواهم دولت شما را مبرا از این مصیبتها بدانم. به طور حتم کمترین قصور شما آن است که چرا این واقعیتها که چه عرض کنم، مصیبتها را با مردم در میان نمیگذارید و فکر میکنید با لبخند، دادن وعدههای دلگرم کننده و آرام بخش، نوید پدیدار شدن عنقریب نوری در انتهای تونل ودادن خبرهای خوش با «شیب ملایم»، مردم را دلخوش و امیدوار نگه میدارید. ولی جناب روحانی عزیز، جامعه خودمان هم بهکنار، رژیمهای پوپولیستی همواره در شرایط ناامیدی اجتماعی اینچنینی نقش ناجی را گرفته وظهور کردهاند. بهخاطر خدا خطراحتمال ظهور یک «احمدینژاد» دیگر را در انتخابات خرداد ۹۶ جدی بگیرید.
گزارش خطا
آخرین اخبار