راهکارهای مهندسی آرا در انتخابات
یاسر شامانی*؛ با اتمام ثبت نام از کاندیداهای انتخابات مجلس شورای اسلامی و مشخص شدن افراد تایید صلاحیت شده کم کم فعالیت مخفی کاندیداها و طرفداران آنان آغاز گردیده و شور و شوق انتخاباتی در حال شکل گیری و تسری به سطوح مختلف جامعه است.با شروع فعالیتهای انتخاباتی آنچه به شکل آزار دهنده ای جلب توجه می نماید اقدام برخی از کاندیداها بر تخریب دیگر نامزدهای انتخاباتی است که اینگونه بی اخلاقی می تواند دارای دو منشاء باشد.
اول) به واسطه اشراف برخی کاندیداها به ضعف خود و عدم شناخت کافی مردم از آنان بوده , که با هدف شناخته شدن و مورد توجه قرار گرفتن در افکار عمومی اقدام به حمله و تخریب کاندیداهای مطرح و زیر سوال بردن آنان می کنند. به عبارت ساده تر از طریق تقابل با بزرگان جایگاه خود را هم طراز با آنان تعریف می نمایند. البته این شیوه چندان نتیجه بخش نبوده و مردم می بایست با بصیرت نسبت به اینگونه افراد واکنش نشان دهند. زیرا در صورت پیروزی در انتخابات و راهیابی به مجلس این رویه را ادامه داده و بجای کمک به توسعه و پیشرفت کشور به چالش آفرینی و به بیراهه کشاندن زمان و پتانسیل مجلس خواهند پرداخت.
دوم) در میان کاندیداهای مطرح و دارای شانس پیروزی انجام می شود که ریشه اصلی اینگونه اقدامات تخریبی در جهل و عدم آگاهی ایشان نسبت به شیوه های علمی مهندسی آرا و جلب آرای مردم می باشد. به عبارت ساده تر چون نمی دانند چگونه می توانند از سایر رقبای خود پیشی بگیرند, دست به تخریب آنان می زنند.
در حقیقت انتخابات نبردی است بین کاندیداها که آنها می توانند از 3 ابزار خشونت(مانند تخریب دیگران, برچسب زنی و...) ثروت (مانند تکثر دفاتر تبلیغاتی, تبلیغات و نصب پر حجم تراکت, هدایای انتخاباتی و..) و علم(مانند شناخت خواستگاه رای,تیم سازی, گفتمان سازی, برند سازی و...) در جهت کسب پیروزی استفاده کنند. اما حقیقت آن است که هر چه به مولفه های علمی مهندسی آرا بیشتر توجه شود کمتر نیاز به استفاده از سایر عوامل است به عبارت دیگر با انجام کار علمی می توان انتخابات را با هزینه کمتر و پایبندی بیشتر به اصول اخلاقی مدیریت کرده و به نتیجه مطلوب دست یافت.
اولین قدم در جهت مهندسی علمی آرا شناخت کامل منطقه انتخاباتی است.
در اختیار داشتن اطلاعات کافی و شناخت هرچه بیشتر و بهتر حوزه انتخاباتی از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا کاندیدا قرار است سرمایه اش , توانش , اعتبارش و ... را در یک منطقه جغرافیایی سرمایه گذاری کند اگر این منطقه را خوب نشناسد یقینا نمی تواند برنامه ریزی درستی انجام داده و نتیجه مطلوبی را کسب نماید.
همانطور که سن تزو استراتژیست بزرگ چینی در کتاب هنر جنگ خود گفته: اگر خود و دشمنت را شناختی بدان که پیروزی از آن توست, اگر خود را شناختی و دشمنت را نشناختی نتیجه نبرد مشخص نیست , اگر نه خود را نشناختی و نه دشمنت را وارد نبرد نشو.
شرط لازم جهت پیروزی در مبارزات انتخاباتی در اختیار داشتن شناختی کامل از خود , رقبا و رای دهندگان است. که این شناخت از 3 منبع تامین می گردد:
1- بررسی رفتار انتخاباتی صندوق های رای در دوره های گذشته:
مردم معمولا بر اساس یک سری مولفه های مشخص کاندیدای مطلوب خود را انتخاب می نمایند که با بررسی میزان رای هر صندوق به کاندیداهای گذشته گرایش فکری و سیاسی و تیپ شخصیتی مطلوب را در محدوده منطقه جغرافیایی هر صندوق رای را می توان پیش بینی نمود.(رفتار انتخاباتی هر صندوق شناسایی می شود).
2- استفاده از تجربه متخصصین و مجربین محلی در حوزه انتخابات:
یقینا تجربه و دانش پنهان افرادی که در دوره های گذشته در انتخابات درگیر بوده اند می تواند بسیاری از چالشها, فرصتها و تهدیدها را به کاندیدای جدید راهنمایی نماید.
3- انجام تحقیقات میدانی:
انجام تحقیقات میدانی در دو مقطع زمان الزامی است:
1. قبل از شروع تبلیغات و پیش از انجام برنامه ریزی ها که با اهداف زیر انجام می شود:
• مردم در نقاط مختلف چه برداشت و تصویری از وظایف نماینده مجلس دارند؟
• خاستگاه های رای هر کاندیدا کجاهاست؟ و تیم های تبلیغاتی بر چه مبنایی تشکیل و سازمان دهی شوند؟
• رفتار انتخاباتی هر صندوق رای در دوره های قبل چگونه بوده و مردم ساکن در حوزه هر صندوق با چه انگیزه ای رای داده اند؟
• جایگاه خود و رقبایشان در هر منطقه چگونه است؟ و شانس پیروزی چقدر است؟
• گفتمان حاکم در حوزه انتخاباتی کدام است؟
• و...
2. از زمان شروع رسمی تبلیغات تا برپایی انتخابات که در پی اهداف زیر است:
• پیش بینی نتیجه انتخابات و تنظیم فعالیتها در جهت مدیریت تبلیغات
• شناسایی تاثیر اقدامات و تبلیغات انتخاباتی خود و رقبا در رای مردم
• شناسایی میزان رای های سرگردان(کسانی که منتظرند تا در لحظه آخر و بر حسب معیارهایی که دارند مانند همراهی با اکثریت یا پیروز شدن قطعی کسی که به وی رای می دهند کاندیدای خود را انتخاب کنند) و برنامه ریزی در جهت هدایت آرای آنان به سمت مطلوب.
• شناسایی تغییراتی که در زمان انتخابات در گفتمان و مولفه های تعیین کننده انتخاب کاندیداها در میان مردم به وجود آمده و استفاده از این تغییرات در جهت کسب پیروزی پیش از دیگر رقبا
پس از شناسایی کامل ناحیه انتخاباتی نوبت به تیم سازی و دیگر کارهای انتخاباتی مانند شعار سازی , برند سازی و گفتمان سازی یا ضد گفتمان سازی و... است که ان شا الله در یادداشتهای بعدی به آنها پرداخته خواهد شد.
* دانشجوی دکترای جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران
ایمیل:yaser.shamani@ut.ac.ir
اول) به واسطه اشراف برخی کاندیداها به ضعف خود و عدم شناخت کافی مردم از آنان بوده , که با هدف شناخته شدن و مورد توجه قرار گرفتن در افکار عمومی اقدام به حمله و تخریب کاندیداهای مطرح و زیر سوال بردن آنان می کنند. به عبارت ساده تر از طریق تقابل با بزرگان جایگاه خود را هم طراز با آنان تعریف می نمایند. البته این شیوه چندان نتیجه بخش نبوده و مردم می بایست با بصیرت نسبت به اینگونه افراد واکنش نشان دهند. زیرا در صورت پیروزی در انتخابات و راهیابی به مجلس این رویه را ادامه داده و بجای کمک به توسعه و پیشرفت کشور به چالش آفرینی و به بیراهه کشاندن زمان و پتانسیل مجلس خواهند پرداخت.
دوم) در میان کاندیداهای مطرح و دارای شانس پیروزی انجام می شود که ریشه اصلی اینگونه اقدامات تخریبی در جهل و عدم آگاهی ایشان نسبت به شیوه های علمی مهندسی آرا و جلب آرای مردم می باشد. به عبارت ساده تر چون نمی دانند چگونه می توانند از سایر رقبای خود پیشی بگیرند, دست به تخریب آنان می زنند.
در حقیقت انتخابات نبردی است بین کاندیداها که آنها می توانند از 3 ابزار خشونت(مانند تخریب دیگران, برچسب زنی و...) ثروت (مانند تکثر دفاتر تبلیغاتی, تبلیغات و نصب پر حجم تراکت, هدایای انتخاباتی و..) و علم(مانند شناخت خواستگاه رای,تیم سازی, گفتمان سازی, برند سازی و...) در جهت کسب پیروزی استفاده کنند. اما حقیقت آن است که هر چه به مولفه های علمی مهندسی آرا بیشتر توجه شود کمتر نیاز به استفاده از سایر عوامل است به عبارت دیگر با انجام کار علمی می توان انتخابات را با هزینه کمتر و پایبندی بیشتر به اصول اخلاقی مدیریت کرده و به نتیجه مطلوب دست یافت.
اولین قدم در جهت مهندسی علمی آرا شناخت کامل منطقه انتخاباتی است.
در اختیار داشتن اطلاعات کافی و شناخت هرچه بیشتر و بهتر حوزه انتخاباتی از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا کاندیدا قرار است سرمایه اش , توانش , اعتبارش و ... را در یک منطقه جغرافیایی سرمایه گذاری کند اگر این منطقه را خوب نشناسد یقینا نمی تواند برنامه ریزی درستی انجام داده و نتیجه مطلوبی را کسب نماید.
همانطور که سن تزو استراتژیست بزرگ چینی در کتاب هنر جنگ خود گفته: اگر خود و دشمنت را شناختی بدان که پیروزی از آن توست, اگر خود را شناختی و دشمنت را نشناختی نتیجه نبرد مشخص نیست , اگر نه خود را نشناختی و نه دشمنت را وارد نبرد نشو.
شرط لازم جهت پیروزی در مبارزات انتخاباتی در اختیار داشتن شناختی کامل از خود , رقبا و رای دهندگان است. که این شناخت از 3 منبع تامین می گردد:
1- بررسی رفتار انتخاباتی صندوق های رای در دوره های گذشته:
مردم معمولا بر اساس یک سری مولفه های مشخص کاندیدای مطلوب خود را انتخاب می نمایند که با بررسی میزان رای هر صندوق به کاندیداهای گذشته گرایش فکری و سیاسی و تیپ شخصیتی مطلوب را در محدوده منطقه جغرافیایی هر صندوق رای را می توان پیش بینی نمود.(رفتار انتخاباتی هر صندوق شناسایی می شود).
2- استفاده از تجربه متخصصین و مجربین محلی در حوزه انتخابات:
یقینا تجربه و دانش پنهان افرادی که در دوره های گذشته در انتخابات درگیر بوده اند می تواند بسیاری از چالشها, فرصتها و تهدیدها را به کاندیدای جدید راهنمایی نماید.
3- انجام تحقیقات میدانی:
انجام تحقیقات میدانی در دو مقطع زمان الزامی است:
1. قبل از شروع تبلیغات و پیش از انجام برنامه ریزی ها که با اهداف زیر انجام می شود:
• مردم در نقاط مختلف چه برداشت و تصویری از وظایف نماینده مجلس دارند؟
• خاستگاه های رای هر کاندیدا کجاهاست؟ و تیم های تبلیغاتی بر چه مبنایی تشکیل و سازمان دهی شوند؟
• رفتار انتخاباتی هر صندوق رای در دوره های قبل چگونه بوده و مردم ساکن در حوزه هر صندوق با چه انگیزه ای رای داده اند؟
• جایگاه خود و رقبایشان در هر منطقه چگونه است؟ و شانس پیروزی چقدر است؟
• گفتمان حاکم در حوزه انتخاباتی کدام است؟
• و...
2. از زمان شروع رسمی تبلیغات تا برپایی انتخابات که در پی اهداف زیر است:
• پیش بینی نتیجه انتخابات و تنظیم فعالیتها در جهت مدیریت تبلیغات
• شناسایی تاثیر اقدامات و تبلیغات انتخاباتی خود و رقبا در رای مردم
• شناسایی میزان رای های سرگردان(کسانی که منتظرند تا در لحظه آخر و بر حسب معیارهایی که دارند مانند همراهی با اکثریت یا پیروز شدن قطعی کسی که به وی رای می دهند کاندیدای خود را انتخاب کنند) و برنامه ریزی در جهت هدایت آرای آنان به سمت مطلوب.
• شناسایی تغییراتی که در زمان انتخابات در گفتمان و مولفه های تعیین کننده انتخاب کاندیداها در میان مردم به وجود آمده و استفاده از این تغییرات در جهت کسب پیروزی پیش از دیگر رقبا
پس از شناسایی کامل ناحیه انتخاباتی نوبت به تیم سازی و دیگر کارهای انتخاباتی مانند شعار سازی , برند سازی و گفتمان سازی یا ضد گفتمان سازی و... است که ان شا الله در یادداشتهای بعدی به آنها پرداخته خواهد شد.
* دانشجوی دکترای جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران
ایمیل:yaser.shamani@ut.ac.ir
گزارش خطا
نظر شما
پربحث ترین عناوین
آخرین اخبار