پیام مهرعلیزاده به مناسبت درگذشت اینانلو
محسن مهرعلیزاده رییس سازمان تربیت بدنی و معاون ریس جمهور در دولت اصلاحات، به مناسبت درگذشت مرحوم محمدعلی اینانلو، پیام تسلیتی صادر کرد.
به گزارش صدای ایران، متن این پیام به شرح ذیل است:
«محمد علی اینالو هم از میان ما رفت. مردی که همیشه دوستدار و عاشق طبیعت بود. مردی به غایت استثنایی که در دوران استثنایی خاورمیانه که این روزها چیزی جز صدای صفیر گلوله و مرگ از آن شنیده نمی شود، پیام آور عشق و زندگی بود. عشقی که هدف و مضمون آن نه تنها انسان به عنوان اشرف مخلوقات بلکه زمین و آسمان و طبیعت، به عنوان نشانه های مسلم ذات باریتعالی نیز بود. آیا چنین فردی «استثنایی» نیست؟
آیا چنین فردی «فراتر از زمانه خود» نمی اندیشید؟ بنده که گمان می کنم «استثنایی» و «فراتر از زمان خود بودن» نه یک لقب یا برچسب تعارفی برای او، بلکه به شهادت آنچه که او زیست و برای ما به میراث گذاشت، جزء ذاتیِ شخصیت او بود.
کافی است توجه داشته باشیم که کنفرانس زیست محیطی پاریس که یکی از بزرگترین دستاوردهای بشر و حاکمان سیاسی در قرن بیست و یکم در زورهای اخیر بود، حاصل پیگیری های کسانی چون او در سراسر جهان است.
کنفرانسی که اگر اهداف آن تحقق پیدا کند، می توان در مقابل نسل آینده سرِ خود را بالا گرفت. چرا که شاید اگر پیگیری ها و مجاهدت ها و عشق به آیات خداوندی(بخوانید طبیعت) کسانی چون اینانلو و هم مسلکانش در سراسر جهان نبود، امروز ما با چنین میراث عظیمی روبرو نبودیم.
میراثی که بناست متضمن نفس کشیدن فرزندانمان و ممدّ حیات و مفرح ذات آنان در آینده باشد. پس بیراه نخواهد بود که چنانچه او و هم تبارانش را «فراتر از زمان خود» و «استثنایی» بخوانیم. یادش گرامی و روحش شاد باد.»
محسن مهرعلیزاده
14/10/1394
به گزارش صدای ایران، متن این پیام به شرح ذیل است:
«محمد علی اینالو هم از میان ما رفت. مردی که همیشه دوستدار و عاشق طبیعت بود. مردی به غایت استثنایی که در دوران استثنایی خاورمیانه که این روزها چیزی جز صدای صفیر گلوله و مرگ از آن شنیده نمی شود، پیام آور عشق و زندگی بود. عشقی که هدف و مضمون آن نه تنها انسان به عنوان اشرف مخلوقات بلکه زمین و آسمان و طبیعت، به عنوان نشانه های مسلم ذات باریتعالی نیز بود. آیا چنین فردی «استثنایی» نیست؟
آیا چنین فردی «فراتر از زمانه خود» نمی اندیشید؟ بنده که گمان می کنم «استثنایی» و «فراتر از زمان خود بودن» نه یک لقب یا برچسب تعارفی برای او، بلکه به شهادت آنچه که او زیست و برای ما به میراث گذاشت، جزء ذاتیِ شخصیت او بود.
کافی است توجه داشته باشیم که کنفرانس زیست محیطی پاریس که یکی از بزرگترین دستاوردهای بشر و حاکمان سیاسی در قرن بیست و یکم در زورهای اخیر بود، حاصل پیگیری های کسانی چون او در سراسر جهان است.
کنفرانسی که اگر اهداف آن تحقق پیدا کند، می توان در مقابل نسل آینده سرِ خود را بالا گرفت. چرا که شاید اگر پیگیری ها و مجاهدت ها و عشق به آیات خداوندی(بخوانید طبیعت) کسانی چون اینانلو و هم مسلکانش در سراسر جهان نبود، امروز ما با چنین میراث عظیمی روبرو نبودیم.
میراثی که بناست متضمن نفس کشیدن فرزندانمان و ممدّ حیات و مفرح ذات آنان در آینده باشد. پس بیراه نخواهد بود که چنانچه او و هم تبارانش را «فراتر از زمان خود» و «استثنایی» بخوانیم. یادش گرامی و روحش شاد باد.»
محسن مهرعلیزاده
14/10/1394
گزارش خطا
نظر شما
پربحث ترین عناوین
آخرین اخبار
