روزهای پر رفت و آمد مدیران تلویزیون

تغییرات اخیر در سطح مدیریت کلان سازمان صداوسیما که بیشتر حوزه معاونت سیما را در برمی گیرد، سوالات زیادی را پیرامون نتیجه نهایی این تحولات پیش آورده است.

به گزارش ایرنا، با روی کار آمدن محمد سرافراز در آبان 1393 بعد از یک دهه ریاست عزت الله ضرغامی بر این سازمان انتظارات از تغییر روند فعلی آن افزایش یافت.

هر چند در چنین سازمانی نمی توان بر اهمیت یک یا چند معاونت یا شبکه یا گروه بیش از بقیه تاکید کرد، باید پذیرفت بعضی از معاونت ها و مثلا گروه ها در شبکه ها بیش از بقیه در جذب مخاطب نقش ایفا می کنند. 

برای نمونه معاونت سیما یا معاونت سیاسی به دلیل ارتباط با گروه فراوانی از هنرمندان از یک سو و مخاطبان از سوی دیگر به نظر می رسد بیش از بقیه معاونت ها برای ریاست و حوزه های فرهنگی مهم است. 

در پی انتصاب سرافراز به ریاست سازمان صداوسیما بعضی از معاونت ها کاهش یافت مراکزی به مجموعه افزوده و در بعضی شبکه ها از مدیران خواسته شد به سوی کوچک سازی و تعدیل نیرو قدم بردارند. 

همانطور که انتظار می رفت سرافراز معاون های خود را به کار گمارد و در این میان انتصاب نسرین آبروانی به معاونت صدا و علی اصغر پورمحمدی به معاونت سیما بیش از بقیه توجهات را جلب کرد؛ زیرا در اولین مورد یک زن به معاونت ریاست رسیده بود و در دومین مورد پورمحمدی که به عنوان چهره شناخته شده تلویزیون سه سال قبل از سمت خود در مدیریت شبکه 3 استعفا داده بود به مقامی بالاتر منصوب شده بود.

پورمحمدی سابقه مدیریت شبکه تهران و 9 سال ریاست شبکه سه را در کارنامه دارد. وی در سال 1391 از این شبکه رفته بود که در همان زمان با ابراز ناراحتی شماری از هنرمندان روبرو شد. 

محمدی که در سال 1393 در کسوت معاونت سیما به این سازمان برگشت، همانطور که انتظار می رفت در بازگشت ریاست پنج شبکه ملی را منصوب کرد. وی همچنین مرکزی به نام امور نمایشی سیما را تاسیس کرد تا کار ساخت فیلم و سریال ها در آن سامان یابد.

وی محمود رضا تخشید را که در زمان ریاست پورمحمدی بر شبکه سه مدیر گروه فیلم و سریال این شبکه بود به ریاست این مرکز منصوب کرد. 

با راه اندازی این مرکز مدیریت و ساماندهی تولیدات نمایشی از شبکه ها و مدیران گروه فیلم و سریال شبکه ها به این مرکز محول شد و سوالات زیادی را پیرامون میزان و حدود اختیارات ریاست شبکه ها پدید آورد؛ زیرا معمولا بیشترین حجم بودجه در شبکه ها به این بخش اختصاص می یابد و از طرف دیگر بیشترین سهم جذب مخاطب و دیده شدن شبکه ها را دارد.

از طرف دیگر مدیران شبکه ها که به تازگی روی کار آمده بودند با حجمی از مطالبات و تولیداتی روبرو شدند که در دوره تصدی مدیریت قبلی برای آنها تصمیم گیری یا برعهده سازمان گذاشته شده بود. 

به نظر می رسد مجموعه عوامل یادشده یعنی کاهش میزان اختیارات مدیریت شبکه ها، درخواست سازمان صداوسیما برای صرفه جویی و تعدیل نیرو، مطالبات گذشته و تولیداتی که اکنون به مرحله نمایش رسیده بود اما مطابق سلیقه مدیران جدید تولید نشده اند چالش هایی را میان مدیران شبکه ها و معاونت سیما پدید آورده است که شاید اولین نمونه آن در استعفای غلامرضا غلامی مدیر شبکه چهار سیما اواسط شهریور ماه جاری و دو ماه بعد از انتصاب به این مسئولیت دانست. استعفای وی به اندازه ای جنجال ساز شد که ریاست صداوسیما با دخالت مانع از رفتن وی از شبکه چهار شده و وی به کار خود ادامه داد.

اما تغییرات دیگری که بعد از غلامی در سطح مدیریت کلان صداوسیما روی داد به این اندازه رسانه ای نشد و حتی دلیل استعفای امیرحسین آشتیانی پور مدیر گروه فیلم و سریال شبکه سه در شهریور ماه، محمد احسانی مدیر شبکه یک و اخیرا محمودرضا تخشید مدیر مرکز امور نمایشی معلوم نشد و تنها در حد اعلام خبر و وجود اختلافاتی بین مدیران سطح بالا باقی ماند. 

اما شاید تغییرات مدیریتی در صداوسیما در حد تغییرات روزها و ماه های اخیر باقی نماند و این روند ادامه یابد. 

پورمحمدی دوشنبه گذشته (24 آذر) در گفت وگو با خبرنگار حوزه صدا و سیمای ایرنا گفته بود: تغییرات زیادی در حوزه سیما در آینده نزدیک روی خواهد داد که به موقع در مورد آنها اطلاع رسانی می شود.

وی همچنین در مورد برکناری احسانی نیز افزود: آقای احسانی از یک هفته قبل در مرخصی به سر می بردند، هفته بعد نیز مرخصی خود را تمدید کردند اما در ادامه حاضر به همکاری در صدا و سیما نبودند.

البته مسوولان صدا و سیما اعلام کرده اند که تغییرات گسترده در شبکه های این سازمان نظیر شبکه دو و سه صحت ندارد و تغییر مدیر شبکه قرآن نیز به دلیل بازنشسته شدن مدیر آن بوده است.

روابط عمومی این سازمان همچنین مطالب برخی رسانه ها در فضای مجازی در این زمینه را شایعه و با هدف حاشیه سازی برای صداوسیما در آستانه انتخابات اعلام کرده است. 

اما احتمالا باید منتظر بود و دید آیا تغییر مدیریت ها در سطح کلان در صدا و سیما در نهایت به بهبود برنامه ها و ارتقای عملکرد کلی این سازمان منجر می شود یا خیر.