چرا تخريب محيط زيست، تهديد امنيت ملي تلقي ميشود؟

صدای ایران-امیر حسین گلباز* از انقراض گونه هاي حيواني گرفته تا تخريب اكوسيستم ها و از خشكسالي گرفته تا مشكل افزايش گازهاي گلخانه اي، از زيست بوم تا اكو توريسم، همه در دامنه ي كلمه اي به نام 'محيط زيست' مسكن ميگيرند.

وقتي تمام ابعاد اين دامنه را مينگريم، هيچ يك از اين موارد منشق از هم نيستند، يا به بيان دقيقتر، كليه موارد ذكر شده باهم در ارتباط تنگاتنگ هستند.

اما اين سوال پيش ميايد كه آيا در ميان اين همه معضل زيست محيطي، فاكتوري ارجح تر از بقيه موجود است؟ پاسخ آري است، گازهاي گلخانه اي.

معضلي كه حتي پاي رؤساي جمهور آمريكا و فرانسه را به نشست سران تغييرات آب و هوايي پاريس باز كرد. افزايش گازهاي گلخانه اي كه به دنبال آن تغييرات آب و هوايي و يا حتي شديدتر از آن تغيير اقليم را موجب ميشود، ميتواند باعث بروز خشكسالي و تخريب زيستگاه حيوانات شود و در مرحله ي بعد سكونتگاه هاي انسانها را نشانه بگيرد. اين اتفاق در جامعه انساني ميتواند موجب مهاجرت مردمان از روستاها به شهرها شود و به دنبال آن تغيير توازن اقتصادي و اجتماعي و قس علي هذا چه بلايي كه بر سر امنيت ملي وارد نميكند.

ايران در خطر تغيير اقليم است يعني به مراتب شديدتر از تغيير آب و هوا؛ اگر چاره اي براي معضل هوا و آب انديشيده نشود اقليم ايران در ٢٢ سال خشكسالي كه از دوره ٣٠ ساله خشكي پيش رو دارد، ميتواند از نظر اقليمي حتي به كشوري مانند عربستان تبديل شود.

پس كنترل آلاينده هاي هوا اولين فاكتور!منابع آبي در ايران عمده هدر رفت را در بخش كشاورزي(كشاورزي سنتي) دارد، شايد اگر كمي بهره وري ( ٧٥٪‏ از آب مصرفي در بخش كشارزي سنتي كشور به هدر ميرود) را با تمهيدات و تدابير لازم بيشتر كنيم، به انضمام فاكتور اول بتوانيم با فاجعه اي كه در حال بروز است مقابله كنيم.