افول وزنه‌برداری ایران در هیوستون آمریکا

کد خبر: ۹۱۴۳۵
تاریخ انتشار: ۰۹ آذر ۱۳۹۴ - ۱۰:۵۸
عملکرد ضعیف وزنه‌برداری ایران در مسابقات جهانی نشان داد برای المپیک باید نگران این رشته مدال‌آور بود در غیر این صورت باز هم شاهد رسیدن مدال‌ها به روسیه و قزاقستان و جایگاه بد وزنه‌برداران ایران در رده‌بندی خواهیم بود.

به گزارش ایسنا، سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری پیش از آغاز مسابقه‌ها به نوعی آب پاکی را روی دست همه ریخت و با گفتن اینکه "در چند ماه نمی‌تواند معجزه کند و شرایط تیم ایده‌آل نیست" تکلیف وضعیت تیم ایران را در مسابقه‌های جهانی مشخص کرد. به طور قطع کسی هم انتظار این را نداشت تمام ملی‌پوشان مدال آور باشند اما اوت شدن سه وزنه‌بردار، کسب مقام بیست و هفتمی و شانزدهمی جهان هم نتیجه‌ای نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت و گفت داشته‌های ما همین است. در سال 2014 نیز تقریبا همین نفرات به مسابقه‌های جهانی رفتند اما نتیجه‌ای به مراتب بهتر به دست آمد و کسب سهمیه المپیک را می‌توان مدیون نتایج سال گذشته دانست.

جدا از عملکرد ضعیف ملی‌پوشان در صحنه جهانی، حواشی که قبل از آغاز مسابقه‌ها پیرامون تیم وجود داشت، از اختلاف بعضی وزنه‌برداران با کادر فنی گرفته تا ناراحتی وزنه‌بردارانی که در گروه B باید وزنه می‌زدند نشان می‌داد حال وزنه‌برداری ایران خوب نیست و باید بیش از گذشته نگران آن بود. البته ناراحتی وزنه‌بردارانی که باید در گروه B وزنه می‌زدند در نوع خود جای تعجب داشت زیرا وضعیت رکوردی‌شان تا حدود زیادی گویای وضعیت آن‌ها در جهان بود و در نهایت هم یکی از آن‌ها در همان گروه B از مسابقه‌ها حذف شد و دو نفر دیگر هم بیست و هفتم و شانزدهم جهان شدند.

نکته کاملا مشهود برای ملی‌پوشان ایران در مسابقه‌های جهانی این بود که همانند قهرمانی آسیا آن‌ها وزنه‌های زیادی را انداختند. در قهرمانی آسیا افتادن مکرر وزنه‌ها از دستان ملی‌پوشان ایران آنچنان جدی گرفته نشد. هرچند ترکیب تیم برای جهانی تغییر کرد اما انداختن وزنه‌ها در ملی‌پوشان هیچ تغییری نکرد و در نهایت این وضعیت به کسب ضعیف‌ترین نتیجه و سقوط به مقام پانزدهمی جهان انجامید، هرچند که به لطف نتایج سال 2014، ایران 5 سهمیه المپیک کسب کرد اما رکوردهایی که وزنه‌برداران کشورهای دیگر به ثبت رساندند و در مقابل، وزنه‌هایی که ملی‌پوشان ایران که همه تجربه حضور در میدان جهانی را داشتند، انداختند زنگ خطر را از همین حالا برای المپیک به صدا درآورده است، آن هم در میدانی که همه برای کسب مدال می‌روند و ایران نیز به مدال‌های وزنه‌برداری برای حضور در جدول مدالی بازی‌ها به شدت نیاز دارد. بنابراین نباید به سادگی از کنار عملکرد ناامید کننده ملی‌پوشان گذشت تا در المپیک هم شاهد مدال‌آوری و رکوردشکنی رقیبان و اوت شدن ملی‌پوشان نباشیم.

بررسی عملکرد ملی‌پوشان در مسابقه‌های جهانی آمریکا

مجید عسگری

این وزنه‌بردار 22 کیلوگرم کمتر از رکوردش در قهرمانی آسیا وزنه زد. او در مسابقه‌های جهانی از شش حرکت تنها دو حرکت صحیح داشت و با رکورد 274 کیلوگرم بیست و هفتم جهان شد. از آنجا که او در گروه B وزنه زد و در همان گروه شانزدهم شد ضعیف‌ترین عملکرد خود را در مسابقه‌های جهانی به نمایش گذاشت.

جابر بهروزی

وزنه‌بردار دسته 69 کیلوگرم ایران پس از اینکه در مسابقه‌های قهرمانی آسیا عملکرد ضعیفی داشت در مسابقه‌های جهانی نیز با اوت کردن در گروه B نمایش ضعیف خود را کامل کرد. بهروزی از شش حرکت تنها دو حرکت صحیح در یک ضرب داشت و رکورد 147 کیلوگرم را ثبت کرد که نسبت به قهرمانی آسیا در یک ضرب بهتر کار کرد اما در مجموع جایی در رده‌بندی جهانی نداشت.

رسول تقیان

وزنه‌بردار باتجربه 77 کیلوگرم ایران که انتظار می‌رفت در مسابقه‌های جهانی 2015 به ناکامی‌های خود پایان دهد، وداع تلخی با این رقابت‌ها داشت. او نیز مانند بهروزی از شش حرکت خود تنها دو حرکت صحیح در یک ضرب داشت و مانند جهانی سال 2013 در یک ضرب رکورد 158 کیلوگرم را ثبت کرد اما در دو ضرب وزنه‌های 193 و 194 کیلوگرم را انداخت و اوت شد. او در جهانی سال 2013 رکورد 196 کیلوگرم را ثبت کرده بود بنابراین نسبت به جهانی 2013 وزنه‌هایی که برایش انتخاب شده بود حتی کمتر بود.

کیانوش رستمی

کیانوش رستمی تنها مدال‌آور ایران در مسابقه‌های جهانی بود که از شش حرکت تنها دو حرکت صحیح داشت. رستمی در یک ضرب نسبت به سال 2014 می‌توان گفت افت رکورد داشت زیرا 2 مرتبه در مهار وزنه 178 کیلوگرم که در جهانی قزاقستان آن را به ثبت رسانده بود ناموفق بود، اما در دو ضرب سعی در حمله به رکورد جهان (218 و 219 کیلوگرم) داشت که ناموفق بود و همین موضوع باعث شد به مدال نقره بسنده کند.

وزنه‌بردار روس در حالی با رکورد 391 کیلوگرم قهرمان جهان شد که رستمی آن را در سال 2014 به ثبت رسانده و قهرمان شده بود. با این حال تیم ایران امتیازی که در آمریکا کسب کرد را مدیون مدال رستمی است.

علی هاشمی

او برای نخستین بار حضور در مسابقه‌های جهانی را تجربه کرد و می‌توان گفت نسبت به هم‌تیمی‌هایش که بارها میدان جهانی را تجربه کرده بودند عملکرد بهتری از خود به نمایش گذاشت. او حتی تعداد وزنه‌های افتاده‌اش نیز کمتر بود و از 6 حرکت تنها دو حرکت ناموفق داشت. او در یک ضرب با 173 کیلوگرم، 5 کیلو بیشتر از قهرمانی آسیا وزنه زد و در دو ضرب یک کیلوگرم کمتر از قهرمانی آسیا رکورد ثبت کرد و در نهایت نیز به مقام هشتمی رسید اما در کل نسبت به قهرمانی آسیا 2015 با رکورد 380 کیلوگرم می‌توان گفت 4 کیلو افزایش رکورد داشت.

نواب نصیرشلال

ناکامی‌های نایب قهرمان المپیک هنوز هم ادامه دارد و در جهانی آمریکا بسیار ناامید کننده ظاهر شد. به طور قطع نواب نصیرشلال ضعیف‌ترین عملکرد را میان ملی‌پوشان داشت چرا که از 6 حرکت تنها یک حرکت درست آن هم رکورد 181 کیلوگرم در یک ضرب داشت. بهترین رکورد او در یک ضرب 184 کیلوگرم در المپیک لندن بود. البته او در هفته اول و دوم لیگ برتر هم نتوانسته بود رکورد چشمگیری به ثبت برساند.

بهادر مولایی

وزنه‌بردار فوق سنگین ایران با رکورد بی‌نظیرش در جهانی 2013 یعنی 458 کیلوگرم فاصله زیادی دارد. او با انجام تنها دو حرکت صحیح در مسابقه‌های قهرمانی جهان رکورد 406 کیلوگرم را در گروه B ثبت کرد که حتی 8 کیلوگرم از رکورد مسابقه‌های قهرمانی آسیایی او کمتر بود و جایگاهی بهتر از شانزدهمی به دست نیاورد و در مقابل دیدگان او وزنه‌بردار روس رکورد دو ضرب و مجموع جهان را از ایران گرفت و به نام روسیه به ثبت رساند.
پربیننده ترین ها