حریت: اختلاف روسیه و ترکیه به نقطه غیرقابل بازگشت نمی‌رسد
در حالیکه انهدام جنگنده روسیه توسط ترکیه در نزدیکی مرز سوریه، گمانه زنی‌ها را مبنی بر احتمال وقوع جنگ میان مسکو و یک عضو ناتو افزایش می‌دهد، یک روزنامه نگار ترکیه در تحلیلی نوشت که نمی‌توان انتظار داشت تنش موجود میان روسیه و ترکیه به یک نقطه غیرقابل برگشت برسد.
به گزارش ایسنا، وردا اوزر، روزنامه نگار حریت در تحلیلی درباره بحران اخیر میان روسیه و ترکیه به دلیل انهدام یک جنگنده روسی توسط ترکیه نوشت: «اکنون باید این بحران دیپلماتیک میان مسکو و آنکارا را از دو منظر بررسی کرد؛ اول اینکه این بحران چه تاثیری می‌تواند بر مساله سوریه بگذارد و آیا می‌تواند باعث تغییر معادلات در این کشور شود؟ و دوم اینکه این بحران چه تاثیری بر روابط دو جانبه میان دو کشور خواهد داشت؟
در درجه اول باید گفت با توجه به وقوع این اتفاق، احتمال افزایش حمایت روسیه از حزب اتحاد دموکراتیک سوریه (کردهای سوریه) وجود دارد و دیگر روسیه ضرورتی احساس نخواهد کرد که این حمایت را محرمانه نگه دارد. در واقع این بحران می‌تواند به نفع حزب اتحاد دموکراتیک سوریه باشد و قدرت این حزب را افزایش دهد.
در دومین بعد اگر بخواهیم تاثیر این بحران دیپلماتیک را بر روابط مسکو-آنکارا بررسی کنیم باید اعلام کنیم که نمی‌توان انتظار داشته باشیم که این بحران باعث اوج گیری تنشها میان دو کشور شود زیرا بیش از هر مساله‌ای هر دو کشور به اندازه کافی در سوریه با مشکلات و چالش‌هایی رو به رو هستند و هر دو نمی‌خواهند که چالش دیگری برای خود ایجاد کنند. همچنین روابط دو کشور بر پایه منافع سیاسی و اقتصادی گسترده‌ای استوار است.
همچنین این نکته را نباید فراموش کنیم که بروز چنین بحرانی و افزایش تنشها میان مسکو و آنکارا تنها می‌تواند برای داعش سودمند باشد و مقامات هر دو کشور این مساله را به خوبی می‌دانند. در واقع مواضع اخیر آمریکا برای معتدل کردن فضا میان روسیه و ترکیه نیز از همین مساله نشأت می‌گیرد.
از سوی دیگر آشکار است که آمریکا نمی‌خواهد به عنوان بخشی از این بحران درآید و در طرف مقابل روسیه قرار گیرد. این در حالی است که ترکیه نمی‌خواهد بدون پشتیبانی آمریکا در برابر روسیه بایستد. ممکن است آنکارا از ناتو و شورای امنیت انتظار صدور بیانیه‌ای در جهت محکومیت اقدام جنگنده‌های روسیه باشد اما نمی‌تواند انتظار بیشتری از این داشته باشد.
برهمین اساس با توجه به دلایل ذکر شده نمی‌توان انتظار داشت که تنش موجود میان روسیه و ترکیه به یک نقطه غیر قابل برگشت برسد بلکه می‌توان به تحت کنترل قرار گرفتن بحران میان دو کشور امیدوار بود.»
به گزارش ایسنا، وردا اوزر، روزنامه نگار حریت در تحلیلی درباره بحران اخیر میان روسیه و ترکیه به دلیل انهدام یک جنگنده روسی توسط ترکیه نوشت: «اکنون باید این بحران دیپلماتیک میان مسکو و آنکارا را از دو منظر بررسی کرد؛ اول اینکه این بحران چه تاثیری می‌تواند بر مساله سوریه بگذارد و آیا می‌تواند باعث تغییر معادلات در این کشور شود؟ و دوم اینکه این بحران چه تاثیری بر روابط دو جانبه میان دو کشور خواهد داشت؟
در درجه اول باید گفت با توجه به وقوع این اتفاق، احتمال افزایش حمایت روسیه از حزب اتحاد دموکراتیک سوریه (کردهای سوریه) وجود دارد و دیگر روسیه ضرورتی احساس نخواهد کرد که این حمایت را محرمانه نگه دارد. در واقع این بحران می‌تواند به نفع حزب اتحاد دموکراتیک سوریه باشد و قدرت این حزب را افزایش دهد.
در دومین بعد اگر بخواهیم تاثیر این بحران دیپلماتیک را بر روابط مسکو-آنکارا بررسی کنیم باید اعلام کنیم که نمی‌توان انتظار داشته باشیم که این بحران باعث اوج گیری تنشها میان دو کشور شود زیرا بیش از هر مساله‌ای هر دو کشور به اندازه کافی در سوریه با مشکلات و چالش‌هایی رو به رو هستند و هر دو نمی‌خواهند که چالش دیگری برای خود ایجاد کنند. همچنین روابط دو کشور بر پایه منافع سیاسی و اقتصادی گسترده‌ای استوار است.
همچنین این نکته را نباید فراموش کنیم که بروز چنین بحرانی و افزایش تنشها میان مسکو و آنکارا تنها می‌تواند برای داعش سودمند باشد و مقامات هر دو کشور این مساله را به خوبی می‌دانند. در واقع مواضع اخیر آمریکا برای معتدل کردن فضا میان روسیه و ترکیه نیز از همین مساله نشأت می‌گیرد.
از سوی دیگر آشکار است که آمریکا نمی‌خواهد به عنوان بخشی از این بحران درآید و در طرف مقابل روسیه قرار گیرد. این در حالی است که ترکیه نمی‌خواهد بدون پشتیبانی آمریکا در برابر روسیه بایستد. ممکن است آنکارا از ناتو و شورای امنیت انتظار صدور بیانیه‌ای در جهت محکومیت اقدام جنگنده‌های روسیه باشد اما نمی‌تواند انتظار بیشتری از این داشته باشد.
برهمین اساس با توجه به دلایل ذکر شده نمی‌توان انتظار داشت که تنش موجود میان روسیه و ترکیه به یک نقطه غیر قابل برگشت برسد بلکه می‌توان به تحت کنترل قرار گرفتن بحران میان دو کشور امیدوار بود.»
