حسام‌الدین سراج: ایرج بسطامی مظلوم بود و زود رفت
اعتماد نوشت: ایرج بسطامی صدایی داشت تنور. از تنور هم یک پرده و نیم بالاتر بود و همین وسعت صدای خاص، او را از سایر خواننده‌ها جدا می‌کرد و به عنوان هنرمند و خواننده‌ای با قدرت و وسعت صدای بالا معرفی می‌کرد.
در كنار اين توانايي، شاگرد شجريان بود و با پرويز مشكاتيان كار كرد و آثاري در موسيقي سنتي به ثبت رساند كه در نوع خود بي‌نظير و درخشان هستند.
بسطامي به‌جز هنرمند بودن، هنرمندپروري را هم در زندگي حرفه‌اي خود رعايت مي‌كرد. بسطامي، درست از نقطه‌اي كه مراحل آموزش را پشت‌سر گذاشت و به عنوان هنرمندي مطرح در موسيقي سنتي ايراني شناخته شد، تربيت شاگردان و انتقال آموخته‌هايش را جزو مهم‌ترين رسالت‌هايش مي‌دانست.
هنرمندي برج عاج‌نشين نبود و هميشه در ميان مردم حضور داشت. بارها پيش آمده بود كه به درخواست پيرزني يا پيرمردي در كوي و برزن، روي خاك نشسته و برايش آواز خوانده بود. دلش مي‌تپيد براي جوانان مستعدي كه در مناطق محروم از هر نوع امكانات آموزشي محروم بودند.
آنها را پيدا مي‌كرد و با وسواس تمام،كمر همت به آموزش‌شان مي‌بست. روحيه‌اي مظلوم داشت، درونگرا بود و اهل برنامه‌ريزي براي رسيدن به شهرت يا استفاده از شهرت نبود. همه اين خصوصيات هم باعث شد تا هميشه مهجور و دور بماند و مخاطبان خاص دنياي موسيقي به خوبي او را بشناسند و مخاطب عام تا روزي كه زلزله بم رخ نداد و نامش شنيده نشد، از حضور چنين نعمتي در موسيقي سنتي بي‌خبر باشند.
گزارش خطا
آخرین اخبار