تازه‌ترین‌واکنش صداوسیما به‌سخنان اکبرعبدی

در پی ادعای نماینده مردم شادگان در مجلس شورای اسلامی مبنی بر توهین صداوسیما به هموطنان عرب‌ زبان در خوزستان توسط اکبر عبدی؛ روابط عمومی صداوسیما به این ادعا پاسخ داد.

به گزارش ایلنا؛ توضیحات روابط عمومی صداوسیما به شرح زیر است :

اعتراض آقای عبدالله تمیمی نماینده مردم شادگان در مجلس شورای اسلامی به سخنان اکبرعبدی و طرح ادعای توهین صداوسیما به عرب‌های اصیل خوزستان موجب تعجب بسیار شد.

واقعیت این است که فاجعه منا به قدری عظیم و دردناک بود که آه نه فریاد از نهاد آدمی بلند می‌کند و واکنش نسبت به این حزن بزرگ همچون ذات سفرحج، هیچ قوم و زبان و ملیتی نمی‌شناسد و دل هر انسان دردمندی را به درد می‌آورد.

بدیهی است تحمل غم کشته شدن تعداد زیادی از هموطنان ما که غریبانه جان باختند با واکنش‌های مختلفی از سوی مردم مواجه شود و چه بسا دراین میان هنرمندان به واسطه قدرت احساس و روح لطیفی که دارند بیشتر برانگیخته و برافروخته شوند و‌گاه عنان زبان از کف دهند و چیزی بگویند، نه از سر بی‌ادبی که خارج از ادبیات مرسوم و متعارف!

سخنان اکبر عبدی در برنامه زنده شبکه سه و واژه‌ای که او در ارتباط با خاطره شخصی‌اش به کار برد اگرچه درعرف و گفتار رسمی پسندیده نبود که هر سخن جایی و هرنکته مکانی دارد، اما مبرهن است که این سخن، واکنشی از سر دردمندی و وطن دوستی بود و مقصود او از اعراب صرفا آل سعود بود نه حتی اعراب کشورهای دیگر، چه برسد به عرب زبان‌های میهن! او در مصاحبه‌ای که فردای این برنامه انجام داد خود بر این نکته تاکید کرد و ارادات خود را به هموطنان عرب زبان ابراز نمود!

بدیهی است که در یک برنامه زنده ممکن است چیزی به زبان بیاید که شایسته رسانه ملی نباشد اما رسانه ملی هم تمایلی به بهره‌گیری از این گونه ادبیات حتی در نکوهش دشمن ندارد و طبیعتا کنترل این ماجرا در یک برنامه زنده، خارج از اراده گردانندگان برنامه است، چنانچه این برنامه تولیدی بود حتما این قسمت از برنامه حذف می‌شد.

همه آن‌هایی که برنامه را دیدند و سال‌هاست که اکبر عبدی را به عنوان یکی از محبوب‌ترین بازیگران و هنرمندان این سرزمین می‌شناسند چنین برداشتی از سخن او نکردند.

به نظر می‌رسد برخی از واکنش‌های تند اعتراضی به صداوسیما در ارتباط با این مساله بیش از آنکه از سر دلسوزی یا صیانت از فرهنگ و زبان و قومیت باشد بیشتر یک شوی تبلیغاتی برای نمایش خود است. سازمان صداوسیما بنا به تعهد خود برای همه قومیت‌ها و زبان‌ها در کشور احترام و اعتبار قائل است و مشروعیت ملی بودنش را از التزام به این تعهد می‌گیرد. طرح اتهاماتی نظیر تفرقه‌افکنی برای سازمانی که چند شبکه و ده‌ها برنامه به زبان عربی داردبه دور از انصاف است.

اراده سازمان صداوسیما بر اتحاد و همدلی همه قومیت‌ها و زبان‌هاست و لغزش‌های زبانی مذکور از جمله اتفاقاتی است که ممکن است در همه جای دنیا در یک برنامه زنده رخ دهد! لذا رسانه ملی، اشتباهات خود را در این موارد می‌پذیرد اما از عملکرد خود در احترام و حمایت از قومیت‌ها نیز دفاع و صیانت می‌کند! اگر منافع سیاسی و جناحی را در تاویل این رخداد‌ها لحاظ نکنیم، عملکرد رسانه ملی در این زمینه به روشنی قابل ملاحظه است.