برنده‌ها و بازنده‌های تغییرات جوی!

بدون شک تغییرات جوی برای بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری کره زمین،‌ خبر خوشی نیست اما در این میان جاندارانی هستند که به خوبی خود را با این وضعیت وفق می‌دهند.

به گزارش ایسنا، مجله تخصصی نشنال جئوگرافیک در مطلبی به بررسی گونه‌هایی پرداخته که در واکنش به تغییرات جوی خود را سازگار می‌کنند و گونه‌هایی که تا معرض انقراض و نابودی پیش‌ می‌روند.

طی 70 سال آینده گونه‌های لمور در جزیره ماداگاسکار 60 درصد زیستگاه‌های خود را به دلیل تغییرات جوی از دست می‌دهند. اگر آب و هوا تنها دشمن این حیوانات بود احتمالا لمور سرسفید می‌توانست از تغییرات جوی جان سال به در ببرند اما فاکتورهای دیگر همچون از بین بردن و سوزاندن مناطق جنگلی برای ایجاد زمین کشاورزی و نیز افزایش جمعیت انسان این گونه را به شدت در معرض خطر قرار داده است.

همانطور که زیستگاه توندرا در حال تحلیل رفتن است روباه قطبی که با برف سازگاری بالایی دارد نیز کمتر می‌تواند از لاشه فک‌های به جا مانده در یخ پهنه‌های قطبی و موش قطبی که تعدادشان در سردترین زمستان‌ها بالا بوده تغذیه کند. همچنین ممکن است مجبور به رقابت شود زیرا تعداد بیشتری از روباه‌های قرمز سازگارپذیر به سمت شمال گسترش پیدا کرده‌اند.

نیازهای خاص و ویژه، این مرغابی‌های شمالی را در معرض خطر قرار می‌دهد. در زمستان، این پرندگان در منطقه‌ای سرد، کوچک و غنی به لحاظ مواد مغذی در دریای «برینگ» تجمع می‌کنند تا صدف‌ها و دیگر جانوران دریایی را به دام اندازند. اما همانطور که پهنه‌های یخ، آب می‌شوند زیستگاه‌های مرغابی عینکی و دسترسی‌شان به منابع غذایی در زمستان تغییر می‌کند. همچنین تغییرات ساحلی محل تخم‌گذاری این مرغابی‌ها را در منطقه توندرا دگرگون می‌سازد.

جمعیت ببرهای وحشی به شدت رو به کاهش است و شاید 3000 قلاده از آنها در جهان باقی مانده باشند. صندوق جهانی حیات وحش در گزارشی اعلام کرده که از سال 2000 سطح آب دریا حدود 27 سانتیمتر افزایش می‌یابد که به تخریب بخش عظیمی از زیستگاه‌های ببرها در منطقه منجر می‌شود.

این حیوان با تلاش زیادی با گرما مقابله می‌کند. در جنوب غرب آمریکا و مکزیک موش کانگورویی به خوبی با شرایط خشک جوی سازگار می‌شود و در طول افزایش پیشین درجه حرارت خود را سالم و قوی حفظ کردند. این گونه از موش‌ها تکثیر ننده‌های سریع و منعطفی هستند و در صورتی که برخی از گونه‌های حشرات و گیاهان در گرما از بین بروند رژیم غذایی‌شان از دانه‌های مختلف و حشرات پراکنده، شرایط مطلوبی را برای تغذیه شدن فراهم می‌سازد.

این جانور بومی شمال آمریکا که شکارچی حریص و رقیب سخت و گسترش‌دهنده بیماری دوزیستان به حساب می‌آید، مسیر خود را به دیگر قاره‌ها پیدا کرده و همچون سربازان ارتش در برخی مناطق به خصوص جنوب آمریکا نفوذ کرده‌ است. این جانور به لحاظ توانایی در پرش و جهش یکی از مهاجم ترین گونه‌ها در سیاره زمین است. تغییرات جوی پیشرفت آن را در برخی مناطق کند خواهد کرد اما دیگر زیستگاه‌ها با زیست تنوع بالا با گاوغوک‌ها سازگارتر شده و در نتیجه راحت‌تر و بیشتر می‌توانند به گونه‌های بومی حمله کنند.

کنه‌سگ‌های آمریکایی شانس و فرصت خوبی دارند. آب و هوا بر چرخه حیات کنه تاثیر گذاشته و بر بیماری‌هایی که گسترش می‌دهد و بر حرکت تنیدگی تارتنه‌گان اثر می‌گذارد. اما با این حال پیامدهای تغییر الگوهای آب و هوایی، پیچیده و ناهماهنگ است به گونه‌ای که انتقال بیماری به انسان توسط کنه ممکن است در برخی مناطق افزایش و در برخی نواحی کاهش یابد.

پنگوئن‌های «ریش خطی» از گونه‌هایی هستند که آب‌های محصور در یخ را ترجیح می‌دهد و بنابراین در 50 سال گذشته و با شروع ذوب شدن سریع یخ قطب جنوب، جمعیت آن‌ها افزایش یافته است. اما اکنون افزایش قرار گرفتن این منطقه در معرض اشعه فرابنفش، موجب از بین رفتن جلبک‌هایی می‌شود که طعمه کریل‌ها هستند و در نتیجه از تعداد کریل‌ها که غذای اصلی این پنگوئن‌ها هستند نیز کاسته خواهد شد. بنابراین به زودی تغییرات زیست محیطی ممکن است از گردشگران به عنوان بزرگترین تهدید برای پنگوئن «ریش خطی» سبقت بگیرند.