پدربزرگ دیگر نیست

صدای ایران- در روزگار امروز ما صحبت از مردی و مردانگي واژه غريبی است. مرد بودن در كمك به ديگران و دستگيري از آنان و رعايت حق بندگان خدا و حق شناسي از الطاف الهي است.

در حقيقت برقراری تعادل در خدمت به خلق و عبادت حق تعالی همانگونه كه در سيره ائمه معصومين آمده است كاری بزرگ و جهاد فی سبيل الله است.


واقعيت تلخ آن است كه  روزگار ما يكي از مردان مرد خود را در ظهر روز دوشنبه بيست و هفتم مهرماه نود و چهار مصادف با پنجمين روز از دهه عزاي حسينی  از دست داد.

آری حاج محمد حسن ذبيحی از نيك مردان  هم  روزگار ما  در ميانه دهه اول محرم مشتاقانه به ديدار یار دیرین خود شتافت.


ايشان هميشه در دعاهای خود رفتن در اين ماه را از خدا طلب مي كرد و خداوند چه گشاد دستانه درخواست بنده حق شناس خود را اجابت كرد.

دوستان و آشنايان حاج محمد حسن ذبيحی را به تجهد در نيمه هاي شب به دستگيری از نيازمندان به حسن و خلق و سخاوت و ايمان حقيقی مي شناسند و اين خصوصيات البته نه در دوران پيری و تجربه كه از عنفوان جوانی در ايشان بارز بود.


نوه های ايشان در بازي های كودكانه خود در قيل و قال و بيداری تا پاسی از شب هرگز صدای اعتراض و شكايت از ايشان نشنيدند.

و در عوض اندرز هميشه ايشان توصيه به نماز اول وقت و  اهتمام به آن بود.

انشالله  حاج محمدحسن ذبيحی  امروز بر سر سفره چراغ هدايت و سفينه نجات ابا عبدالله حسين ميهمان است.