نمی‌خواهم به سرنوشت والدز دچار شوم
حقیقی: فقط حرف کی روش برایم مهم است
علیرضا حقیقی می‌گوید دوست دارد دفعه بعد که در یک وزشگاه بزرگ اروپا حضور دارد دروازه‌بان یک تیم اروپایی باشد. او همچنین گفت که نمی‌خواهد به سرنوشت والدس در منچستریونایتد دچار شود.
دروازه‌بان اول تیم ملی پنجشنبه گذشته به همراه هم تیمی‌هایش در روبین کازان به ورزشگاه آنفیلد رفت و شاهد تساوی یک – یک یارانش با لیورپول بود. تساوی ارزشمندی که این تیم را دو امتیازی کرد تا همچنان شانس صعود از گروه B لیگ اروپا را داشته باشد. گروهی که علاوه بر لیورپول و روبین کازان، سیون سوئیس و بوردوی فرانسه نیز در آن حضور دارند.
حقیقی که در این دیدار روی نیمکت حاضر بود در گفت‌وگو با ایسنا، درباره جو آنفیلد، شرایط خود در تیم روسی، احتمال جدایی‌اش در نیم فصل و نهایت آرزوی خود در فوتبال اروپا صحبت کرد.
* درباره بازی با لیورپول صحبت کن. با وجود اینکه در نیمه نخست 10 نفره شدید اما یک امتیاز ارزشمند از آنفیلد به دست آوردید.
بازی خوبی بود. به نظر من تیم ما خیلی خوب کار کرد و بعد از اینکه در اواسط نیمه اول کاپیتان‌مان اخراج شد، کارمان یک مقدار سخت شد اما در ادامه توانستیم بازی را کنترل کنیم و به یک امتیاز مهم رسیدیم. البته در نیمه دوم هم چند موقعیت گلزنی داشتیم که مهاجمان‌مان نتوانستند از آن استفاده کنند.
* فکر می‌کردی بتوانید مقابل لیورپول که با کلوپ به دنبال نخستین بردش در لیگ اروپا بود به امتیاز برسید؟
مربیان تیم در هفته گذشته چه از لحاظ فکری و چه از لحاظ بدنی خیلی خوب بازیکنان را آماده این بازی کرده بودند، مضاف بر اینکه حضور در این بازی به عنوان یک بازی بزرگ برای هر بازیکن محسوب می‌شد و همه دوست داشتند در خانه تیمی مثل لیورپول خودی نشان دهند. همه این مسائل دست به دست هم داد تا بتوانیم این امتیاز را از حریف بگیریم.
* جو ورزشگاه آنفیلد چطور بود؟
واقعا جو ورزشگاه استثنایی بود. احساس می‌کنم جو این ورزشگاه بین تمام تیم‌های لیگ برتری خیلی خاص است. به شخصه برای من یک افتخار بود که توانستم به عنوان یک ایرانی در این بازی حاضر باشم حتی به عنوان بازیکن نیمکت‌نشین. امیدوارم دفعه بعدی که به یک ورزشگاه بزرگ می‌روم تماشاگر نباشم و بتوانم برای یک تیم خوب اروپایی بازی کنم.
* به عنوان بازیکنی که چند سال است در روبین کازان حضور داشته‌ای فکر می‌کنی چرا این تیم آن قدرت گذشته را ندارد؟
در این شکی نیست که تیم ما نسبت به گذشته خیلی ضعیف‌تر شده است. البته من دو فصل است که با وجود قرارداد با روبین برای این تیم بازی نکرده‌ام اما باید بگویم خیلی از ستاره‌ها و بازیکنان بزرگ از روبین کازان رفته‌اند و به نظر من اگر آن بازیکنان بودند می‌توانستیم این لیورپول را در خانه‌اش ببریم.
* بعد از اینکه پیش از ابتدای فصل با مسئولان باشگاه به مشکل خوردی و نتوانستی به تیم دیگری بروی، الان ارتباطت با سرمربی و مدیران روبین کازان چگونه است؟
در حال حاضر سرمربی، مدیرعامل و کارکنان باشگاه عوض شده‌اند. من در ابتدای فصل چند پیشنهاد از لیگ‌های معتبر اروپا داشتم. البته نمی‌توانم و نمی‌خواهم اسم آن تیم‌ها را بیاورم. مدیران قبلی باشگاه با رفتن من موافقت نکردند و سنگ‌های بزرگی جلوی راهم انداختند. از جمله اینکه شرط گذاشته بودند هر باشگاهی که من را می‌خواهد باید سه میلیون و 500 هزار یورو بابت رضایت‌نامه‌ام بدهد که مبلغ بسیار زیادی بود و یا اینکه قراردادم را سه سال دیگر با آنها تمدید کنم و هر سال قرضی به یک تیم بروم که این مورد هم عقلانی نبود. من این مسائل را به پای تقدیر گذاشتم. در حال حاضر عملا کاری از دستم بر نمی‌آید، اما مطمئنا در نیم فصل شرایط عوض خواهد شد.
* به عنوان دروازه‌بان اول تیم ملی اینکه در تیمت نیمکت‌نشین باشی و نتوانی به میدان بروی چقدر اذیتت می‌کند؟
بازی نکردن برای هر بازیکنی سخت است. من هم از این موضوع ناراحتم مخصوصا اینکه دروازه‌بان شرایط سخت‌تری دارد و به نوعی بیشتر از بازیکنان دیگر نیاز به بازی کردن دارد. فعلا این در دست من نیست که بتوانم در زمین باشم. آن چیزی که دست من است این است که هر روز تلاشم را بیشتر کنم و به هیچ چیز دیگری جز تمرین فکر نکنم. در حال حاضر شرایطم به گونه‌ای نیست که نمی خواهم در باشگاه با کسی بجنگم و با رفتار غیرحرفه‌ای برای خودم دردسر درست کنم. اینجا اروپاست و با هیچ کس شوخی ندارند. با هر حرکت اشتباهی بازیکن به تیم دوم یا جوانان منتقل می‌شود. در حال حاضر من تابع تصمیم سرمربی و باشگاه هستم. اگر بگویند بازی کن بازی می‌کنم. اگر هم بگویند روی نیمکت بنشین یا حتی روی سکو برو من گوش می‌کنم. من در اروپا یاد گرفتم که فقط کار خودم را بکنم. اینجا شرایط طوری نیست که با حرف آقای ایکس یا ایگرگ یک بازیکن فیکس یا نیمکت‌نشین شود. من منتظر تغییر این شرایط می‌مانم ولی همیشه خودم را آماده نگه می‌دارم. شما ببینید الان ویکتور والدس هم با آن همه سابقه و قهرمانی که در بارسلونا داشت، به دلیل اختلافی که با فان‌خال پیدا کرده حتی حق حضور در زمین اصلی تمرین‌های منچستریونایتد را ندارد و خیلی وقت است با تیم جوانان تمرین می‌کند. فعلا وظیفه من تمرین کردن و احترام گذاشتن به تصمیم سرمربی است.
* بخاطر این نیمکت نشینی نگران جایگاهت در تیم ملی نیستی؟
اصلا نگران نیستم. عملکرد من در تیم ملی مشخص است. سعی و تلاشم این بوده که در تمام بازی‌های تیم ملی با آمادگی کامل بازی کنم و همیشه هر چه در توان داشتم گذاشته‌ام. کاری به حواشی و صحبت‌های اخیر ندارم. حرف کی‌روش برای من مهم است و همچنین کادر فنی که از عملکرد من راضی بوده‌اند. خدا را شکر بازی ما مقابل لیورپول هم بطور زنده از تلویزیون ایران پخش شد و همه عملکرد دروازه‌بان روبین کازان را دیدند. او 9-8 سال است که در تیم حضور دارد، یکی از کاپیتان‌ها و لیدر تیم است. خوشحالم که عملکرد او دیده شد و خیلی از مسائل راجع به من مشخص شد.
* راجع به دو بازی تیم ملی مقابل عمان و ژاپن صحبت کن. حاشیه های زیادی پس از این دو بازی برایت بوجود آمد.
آن دو بازی تمام شد و رفت. من به گذشته فکر هم نمی‌کنم چه برسد به اینکه بخواهم راجع به آن حرف بزنم. تمرکز من تنها روی کارم در روبین کازان است و اینکه در آینده به آمادگی بالاتری برسم.
* علیرضا حقیقی نهایت بازیگری‌اش در اروپا را در چه می‌بیند؟
کسی از فردای خودش خبر ندارد. فوتبال ورزشی است که وضعیت یک بازیکن در یک سال می‌تواند از این رو به آن رو شود و بالا و پایین زیاد دارد. این دومین بار بود که با تیمم مقابل تیم‌های بزرگ انگلیس قرار می‌گرفتم. بار اول هم در لیگ اروپا در زمان حضور رافائل بنیتس در چلسی به استمفوردبریج رفتیم و جو متفاوتی از فوتبال را دیدم. آنجا بود که با خودم گفتم اگر آنها فوتبال بازی می‌کنند پس ما چه می‌کنیم! آرزویم این است که روزی در یک تیم بزرگ در یکی از لیگ‌های خوب اروپا بازی کنم. می‌دانم که هدف خیلی سختی برای یک دروازه‌بان است. آن هم دروازه‌بانی از آسیا و آن هم ایرانی. چرا که بازیکنان کره‌ای و ژاپنی خیلی راحت‌تر از ایرانی‌ها به اروپا ترانسفر می‌شوند. دلیلش هم این است که پیراهن همان بازیکنان در باشگاه جدیدشان بلافاصله در بازارهای شرق آسیا با تعداد بالایی به فروش می‌رسد که این اتفاق سود بالایی به آن باشگاه اروپایی می‌رساند. از بحث اسپانسرشیپ هم نباید گذشت که شرکت‌های کره و ژاپن برای کمک به ترانسفر بازیکنان کشورشان و مطرح شدن نام خود اسپانسر باشگاه‌های اروپایی می‌شوند اما در ایران به دلیل رعایت نشدن حق کپی رایت و وجود مسائل دیگر انتقال بازیکنان خیلی سخت‌تر انجام می شود. با این حال من تمام سعی و تلاشم را می‌کنم که روزی در یک تیم خوب اروپایی بازی کنم.
* آیا با کی‌روش هم در این رابطه مشورت کرده‌ای؟
نه، صحبت خاصی با کی‌روش در این زمینه نداشته‌ام. تقریبا 4 سال است که با کی‌روش کار می‌کنم و طرز فکرش را راجع به این مسائل می‌دانم.
دروازه‌بان اول تیم ملی پنجشنبه گذشته به همراه هم تیمی‌هایش در روبین کازان به ورزشگاه آنفیلد رفت و شاهد تساوی یک – یک یارانش با لیورپول بود. تساوی ارزشمندی که این تیم را دو امتیازی کرد تا همچنان شانس صعود از گروه B لیگ اروپا را داشته باشد. گروهی که علاوه بر لیورپول و روبین کازان، سیون سوئیس و بوردوی فرانسه نیز در آن حضور دارند.
حقیقی که در این دیدار روی نیمکت حاضر بود در گفت‌وگو با ایسنا، درباره جو آنفیلد، شرایط خود در تیم روسی، احتمال جدایی‌اش در نیم فصل و نهایت آرزوی خود در فوتبال اروپا صحبت کرد.
* درباره بازی با لیورپول صحبت کن. با وجود اینکه در نیمه نخست 10 نفره شدید اما یک امتیاز ارزشمند از آنفیلد به دست آوردید.
بازی خوبی بود. به نظر من تیم ما خیلی خوب کار کرد و بعد از اینکه در اواسط نیمه اول کاپیتان‌مان اخراج شد، کارمان یک مقدار سخت شد اما در ادامه توانستیم بازی را کنترل کنیم و به یک امتیاز مهم رسیدیم. البته در نیمه دوم هم چند موقعیت گلزنی داشتیم که مهاجمان‌مان نتوانستند از آن استفاده کنند.
* فکر می‌کردی بتوانید مقابل لیورپول که با کلوپ به دنبال نخستین بردش در لیگ اروپا بود به امتیاز برسید؟
مربیان تیم در هفته گذشته چه از لحاظ فکری و چه از لحاظ بدنی خیلی خوب بازیکنان را آماده این بازی کرده بودند، مضاف بر اینکه حضور در این بازی به عنوان یک بازی بزرگ برای هر بازیکن محسوب می‌شد و همه دوست داشتند در خانه تیمی مثل لیورپول خودی نشان دهند. همه این مسائل دست به دست هم داد تا بتوانیم این امتیاز را از حریف بگیریم.
* جو ورزشگاه آنفیلد چطور بود؟
واقعا جو ورزشگاه استثنایی بود. احساس می‌کنم جو این ورزشگاه بین تمام تیم‌های لیگ برتری خیلی خاص است. به شخصه برای من یک افتخار بود که توانستم به عنوان یک ایرانی در این بازی حاضر باشم حتی به عنوان بازیکن نیمکت‌نشین. امیدوارم دفعه بعدی که به یک ورزشگاه بزرگ می‌روم تماشاگر نباشم و بتوانم برای یک تیم خوب اروپایی بازی کنم.
* به عنوان بازیکنی که چند سال است در روبین کازان حضور داشته‌ای فکر می‌کنی چرا این تیم آن قدرت گذشته را ندارد؟
در این شکی نیست که تیم ما نسبت به گذشته خیلی ضعیف‌تر شده است. البته من دو فصل است که با وجود قرارداد با روبین برای این تیم بازی نکرده‌ام اما باید بگویم خیلی از ستاره‌ها و بازیکنان بزرگ از روبین کازان رفته‌اند و به نظر من اگر آن بازیکنان بودند می‌توانستیم این لیورپول را در خانه‌اش ببریم.
* بعد از اینکه پیش از ابتدای فصل با مسئولان باشگاه به مشکل خوردی و نتوانستی به تیم دیگری بروی، الان ارتباطت با سرمربی و مدیران روبین کازان چگونه است؟
در حال حاضر سرمربی، مدیرعامل و کارکنان باشگاه عوض شده‌اند. من در ابتدای فصل چند پیشنهاد از لیگ‌های معتبر اروپا داشتم. البته نمی‌توانم و نمی‌خواهم اسم آن تیم‌ها را بیاورم. مدیران قبلی باشگاه با رفتن من موافقت نکردند و سنگ‌های بزرگی جلوی راهم انداختند. از جمله اینکه شرط گذاشته بودند هر باشگاهی که من را می‌خواهد باید سه میلیون و 500 هزار یورو بابت رضایت‌نامه‌ام بدهد که مبلغ بسیار زیادی بود و یا اینکه قراردادم را سه سال دیگر با آنها تمدید کنم و هر سال قرضی به یک تیم بروم که این مورد هم عقلانی نبود. من این مسائل را به پای تقدیر گذاشتم. در حال حاضر عملا کاری از دستم بر نمی‌آید، اما مطمئنا در نیم فصل شرایط عوض خواهد شد.
* به عنوان دروازه‌بان اول تیم ملی اینکه در تیمت نیمکت‌نشین باشی و نتوانی به میدان بروی چقدر اذیتت می‌کند؟
بازی نکردن برای هر بازیکنی سخت است. من هم از این موضوع ناراحتم مخصوصا اینکه دروازه‌بان شرایط سخت‌تری دارد و به نوعی بیشتر از بازیکنان دیگر نیاز به بازی کردن دارد. فعلا این در دست من نیست که بتوانم در زمین باشم. آن چیزی که دست من است این است که هر روز تلاشم را بیشتر کنم و به هیچ چیز دیگری جز تمرین فکر نکنم. در حال حاضر شرایطم به گونه‌ای نیست که نمی خواهم در باشگاه با کسی بجنگم و با رفتار غیرحرفه‌ای برای خودم دردسر درست کنم. اینجا اروپاست و با هیچ کس شوخی ندارند. با هر حرکت اشتباهی بازیکن به تیم دوم یا جوانان منتقل می‌شود. در حال حاضر من تابع تصمیم سرمربی و باشگاه هستم. اگر بگویند بازی کن بازی می‌کنم. اگر هم بگویند روی نیمکت بنشین یا حتی روی سکو برو من گوش می‌کنم. من در اروپا یاد گرفتم که فقط کار خودم را بکنم. اینجا شرایط طوری نیست که با حرف آقای ایکس یا ایگرگ یک بازیکن فیکس یا نیمکت‌نشین شود. من منتظر تغییر این شرایط می‌مانم ولی همیشه خودم را آماده نگه می‌دارم. شما ببینید الان ویکتور والدس هم با آن همه سابقه و قهرمانی که در بارسلونا داشت، به دلیل اختلافی که با فان‌خال پیدا کرده حتی حق حضور در زمین اصلی تمرین‌های منچستریونایتد را ندارد و خیلی وقت است با تیم جوانان تمرین می‌کند. فعلا وظیفه من تمرین کردن و احترام گذاشتن به تصمیم سرمربی است.
* بخاطر این نیمکت نشینی نگران جایگاهت در تیم ملی نیستی؟
اصلا نگران نیستم. عملکرد من در تیم ملی مشخص است. سعی و تلاشم این بوده که در تمام بازی‌های تیم ملی با آمادگی کامل بازی کنم و همیشه هر چه در توان داشتم گذاشته‌ام. کاری به حواشی و صحبت‌های اخیر ندارم. حرف کی‌روش برای من مهم است و همچنین کادر فنی که از عملکرد من راضی بوده‌اند. خدا را شکر بازی ما مقابل لیورپول هم بطور زنده از تلویزیون ایران پخش شد و همه عملکرد دروازه‌بان روبین کازان را دیدند. او 9-8 سال است که در تیم حضور دارد، یکی از کاپیتان‌ها و لیدر تیم است. خوشحالم که عملکرد او دیده شد و خیلی از مسائل راجع به من مشخص شد.
* راجع به دو بازی تیم ملی مقابل عمان و ژاپن صحبت کن. حاشیه های زیادی پس از این دو بازی برایت بوجود آمد.
آن دو بازی تمام شد و رفت. من به گذشته فکر هم نمی‌کنم چه برسد به اینکه بخواهم راجع به آن حرف بزنم. تمرکز من تنها روی کارم در روبین کازان است و اینکه در آینده به آمادگی بالاتری برسم.
* علیرضا حقیقی نهایت بازیگری‌اش در اروپا را در چه می‌بیند؟
کسی از فردای خودش خبر ندارد. فوتبال ورزشی است که وضعیت یک بازیکن در یک سال می‌تواند از این رو به آن رو شود و بالا و پایین زیاد دارد. این دومین بار بود که با تیمم مقابل تیم‌های بزرگ انگلیس قرار می‌گرفتم. بار اول هم در لیگ اروپا در زمان حضور رافائل بنیتس در چلسی به استمفوردبریج رفتیم و جو متفاوتی از فوتبال را دیدم. آنجا بود که با خودم گفتم اگر آنها فوتبال بازی می‌کنند پس ما چه می‌کنیم! آرزویم این است که روزی در یک تیم بزرگ در یکی از لیگ‌های خوب اروپا بازی کنم. می‌دانم که هدف خیلی سختی برای یک دروازه‌بان است. آن هم دروازه‌بانی از آسیا و آن هم ایرانی. چرا که بازیکنان کره‌ای و ژاپنی خیلی راحت‌تر از ایرانی‌ها به اروپا ترانسفر می‌شوند. دلیلش هم این است که پیراهن همان بازیکنان در باشگاه جدیدشان بلافاصله در بازارهای شرق آسیا با تعداد بالایی به فروش می‌رسد که این اتفاق سود بالایی به آن باشگاه اروپایی می‌رساند. از بحث اسپانسرشیپ هم نباید گذشت که شرکت‌های کره و ژاپن برای کمک به ترانسفر بازیکنان کشورشان و مطرح شدن نام خود اسپانسر باشگاه‌های اروپایی می‌شوند اما در ایران به دلیل رعایت نشدن حق کپی رایت و وجود مسائل دیگر انتقال بازیکنان خیلی سخت‌تر انجام می شود. با این حال من تمام سعی و تلاشم را می‌کنم که روزی در یک تیم خوب اروپایی بازی کنم.
* آیا با کی‌روش هم در این رابطه مشورت کرده‌ای؟
نه، صحبت خاصی با کی‌روش در این زمینه نداشته‌ام. تقریبا 4 سال است که با کی‌روش کار می‌کنم و طرز فکرش را راجع به این مسائل می‌دانم.
گزارش خطا
آخرین اخبار