مهرعلیزاده: رشد ورزش های زورخانه ای در آسیا باورنکردنی است
رئیس فدراسیون جهانی ورزش های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی برگزاری «پنجمین دوره مسابقات زورخانه ای و کشتی پهلوانی آسیا» به میزبانی تبریز را مثبت ارزیابی کرد.
به گزارش ایسنا، محسن مهرعلیزاده در مورد عملکرد ورزشکاران ایران در این مسابقات گفت: از حیث تعداد تیم‌های شرکت کننده باید به این مسابقات نمره عالی داد. استقبال کشورهای مختلف از این مسابقات نیز بسیار خوب بود و 19 کشور آسیایی در تبریز با یکدیگر به رقابت پرداختند.
وی ادامه داد: به هر حال ورزشکاران ما هم تلاش‌شان را کردند اما در برخی مواد از جمله کباده و کشتی پهلوانی تیم ملی ایران نتوانست نتایج خوبی را کسب کند.
رئیس فدراسیون جهانی ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم خوش بینانه با نتایج تیم ملی ایران برخورد کنیم باید بگوییم که عدم توجه و بی‌دقتی فدراسیون ملی در خصوص انتخاب ورزشکاران باعث رقم خوردن این نتایج شد.
وی افزود: اما اگر بخواهیم نگاه کارشناسی و دقیق به این موضوع داشته باشیم باید بگوییم که ورزشکاران ایرانی در کشتی پهلوانی که باید همزمان با یکی از رشته های ورزشهای زورخانه‌ای، در کشتی پهلوانی هم تخصص داشته باشند متاسفانه اغلب نسبت به حریفانشان عقب بودند. ورزشکاران کشورمان تک بُعدی بودند به همین خاطر در کشتی پهلوانی خوب عمل نکردند.
مهرعلیزاده در ادامه ارزیابی اش از پنجمین دوره مسابقات قهرمانی آسیا گفت: نتایجی که کشورهای دیگر و تیم ایران گرفت نشان می‌دهد که فعالیتهای 11 ساله فدراسیون بین المللی در دنیا به نتیجه رسیده است و حالا ثمرات کار و برنامه‌ریزی این فدراسیون جهانی را به تماشا نشسته‌ایم.
وی در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع رسانی فدراسیون جهانی ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی تاکید کرد: ورزشهای زورخانه ای مقدمه‌ای هستند برای کشتی پهلوانی. یعنی ورزشکاری که می خواهد در رشته کشتی پهلوانی فعالیت کند، مسیرش گود زورخانه است و با ضرب مرشد مفاهیمی مثل نیکی و درستی و عشق به میهن و ایثار و فداکاری و گذشت را یاد می‌گیرد و در عین حال جسم خودش را هم قوی می‌کند و با فنون کشتی آشنا می‌شود و نهایتاً کشتی گیری می‌شود متعلق به اخلاق پهلوانی، بدین ترتیب پهلوان یعنی کشتی گیری با اخلاق و رفتار نیک انسان دوستانه که هم از بُعد حجم قوی است و هم از بُعد اخلاق و معنویات.
رئیس پیشین سازمان تربیت بدنی و موسس فدراسیون جهانی ورزشهای زورخانه ای خاطرنشان کرد: در این مسابقات مشاهده شد که فدراسیون داخلی به مقولۀ تربیت ورزشکارانی که بتوانند همزمان در ورزش زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی رقابت کنند، نپرداخته است و ورزشکاران ایرانی که در مسابقات تبریز شرکت کردند اغلب فقط در حرکات زورخانه ای آزموده بودند که بعضی از آنها حتی رکوردهای قبلی خود را هم شکستند ولی بهرحال این نوع آموزش ناقص است.
مهرعلیزاده در ادامه با اشاره به مسئولیتش در فدراسیون بین المللی خاطرنشان کرد: فدراسیون بین المللی با برنامه ریزی درست تلاش کرده وظیفه خودش را به نحو احسن انجام دهد و ورزش زورخانه ای را به جهان بشناساند. با توجه به اینکه 18 تیم از آسیا می آیند و در تلفیقی زیبا از ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی با تیم ملّی ایران مسابقه می‌دهند و در چند وزن از کشتی پهلوانی قهرمان میشوند این نشان از موفقیت برنامه های فدراسیون جهانی در توسعه این ورزش در آسیاست و فکر میکنم به اهدافی که مدنظرمان بوده است، دست یافته ایم.
وی ادامه داد: بنده به عنوان یک ایرانی که مسئولیت فدراسیون جهانی را دارم از این حیث که چرا ایران با قدمت سه - چهار هزار ساله در این رشته نتوانست در کشتی پهلوانی در رقابت با کشورهایی که حداکثر هفت - هشت سال است که کارش را شروع کرده اند به موفقیت برسد، متاثر می شوم. این برای بنده جدا از جایگاه جهانی ام در این رشته به عنوان یک ایرانی، ناراحت کننده است اما به عنوان مسئول جهانی خوشحالم چرا که توانسته ام کارم را به خوبی انجام بدهم. ما در فدراسیون جهانی توانسته ایم این مفهوم را به نحو مطلوبی عملیاتی کنیم که ورزش زورخانه ای و کشتی پهلوانی با هم عجین هستند و این دو رشته را همسو و هماهنگ توسعه داده‌ایم و این مطلب را در دنیا جا بیاندازیم که کشتی که از مسیر زورخانه توسعه پیدا نکند، کشتی پهلوانی نیست و ورزشهای زورخانه ای بدون کشتی هم ناقص است.
رئیس فدراسیون جهانی ورزش زورخانه‌ای با ارائه راه حلی برای بهترشدن شرایط این ورزش در داخل کشور گفت: فدراسیون داخلی باید هر دو رشته را همسو و با هم پیش ببرد. باید همان جایی که ورزش زورخانه‌ای انجام می‌شود، کشتی پهلوانی هم باشد و از رشد تک بُعدی ورزشهای زورخانه ای بپرهیزد.
مهرعلیزاده در پایان گفت: فدراسیون داخلی نباید مایوس شود. سرمایه اصلی این رشته در ایران و در نزد ورزشکاران و پیشکسوتان ایرانی است و اصل اینجاست و باید کارشناسانه عملکرد خود را بازبینی کنند و از این مسابقات تجربه لازم را کسب کند و کار را به گونه ای پیش ببرد که در مسابقات آینده نتایج بهتری کسب کند. بنده و هیات رئیسه فدراسیون جهانی به ارزش و اصالت این رشتۀ ایرانی احترام ویژه قائل هستیم و همین امر موتور محرکه کار ما در دنیاست و در این رابطه تلاشهای ورزشکاران ایرانی مشوق اصلی ماست.
به گزارش ایسنا، محسن مهرعلیزاده در مورد عملکرد ورزشکاران ایران در این مسابقات گفت: از حیث تعداد تیم‌های شرکت کننده باید به این مسابقات نمره عالی داد. استقبال کشورهای مختلف از این مسابقات نیز بسیار خوب بود و 19 کشور آسیایی در تبریز با یکدیگر به رقابت پرداختند.
وی ادامه داد: به هر حال ورزشکاران ما هم تلاش‌شان را کردند اما در برخی مواد از جمله کباده و کشتی پهلوانی تیم ملی ایران نتوانست نتایج خوبی را کسب کند.
رئیس فدراسیون جهانی ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم خوش بینانه با نتایج تیم ملی ایران برخورد کنیم باید بگوییم که عدم توجه و بی‌دقتی فدراسیون ملی در خصوص انتخاب ورزشکاران باعث رقم خوردن این نتایج شد.
وی افزود: اما اگر بخواهیم نگاه کارشناسی و دقیق به این موضوع داشته باشیم باید بگوییم که ورزشکاران ایرانی در کشتی پهلوانی که باید همزمان با یکی از رشته های ورزشهای زورخانه‌ای، در کشتی پهلوانی هم تخصص داشته باشند متاسفانه اغلب نسبت به حریفانشان عقب بودند. ورزشکاران کشورمان تک بُعدی بودند به همین خاطر در کشتی پهلوانی خوب عمل نکردند.
مهرعلیزاده در ادامه ارزیابی اش از پنجمین دوره مسابقات قهرمانی آسیا گفت: نتایجی که کشورهای دیگر و تیم ایران گرفت نشان می‌دهد که فعالیتهای 11 ساله فدراسیون بین المللی در دنیا به نتیجه رسیده است و حالا ثمرات کار و برنامه‌ریزی این فدراسیون جهانی را به تماشا نشسته‌ایم.
وی در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع رسانی فدراسیون جهانی ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی تاکید کرد: ورزشهای زورخانه ای مقدمه‌ای هستند برای کشتی پهلوانی. یعنی ورزشکاری که می خواهد در رشته کشتی پهلوانی فعالیت کند، مسیرش گود زورخانه است و با ضرب مرشد مفاهیمی مثل نیکی و درستی و عشق به میهن و ایثار و فداکاری و گذشت را یاد می‌گیرد و در عین حال جسم خودش را هم قوی می‌کند و با فنون کشتی آشنا می‌شود و نهایتاً کشتی گیری می‌شود متعلق به اخلاق پهلوانی، بدین ترتیب پهلوان یعنی کشتی گیری با اخلاق و رفتار نیک انسان دوستانه که هم از بُعد حجم قوی است و هم از بُعد اخلاق و معنویات.
رئیس پیشین سازمان تربیت بدنی و موسس فدراسیون جهانی ورزشهای زورخانه ای خاطرنشان کرد: در این مسابقات مشاهده شد که فدراسیون داخلی به مقولۀ تربیت ورزشکارانی که بتوانند همزمان در ورزش زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی رقابت کنند، نپرداخته است و ورزشکاران ایرانی که در مسابقات تبریز شرکت کردند اغلب فقط در حرکات زورخانه ای آزموده بودند که بعضی از آنها حتی رکوردهای قبلی خود را هم شکستند ولی بهرحال این نوع آموزش ناقص است.
مهرعلیزاده در ادامه با اشاره به مسئولیتش در فدراسیون بین المللی خاطرنشان کرد: فدراسیون بین المللی با برنامه ریزی درست تلاش کرده وظیفه خودش را به نحو احسن انجام دهد و ورزش زورخانه ای را به جهان بشناساند. با توجه به اینکه 18 تیم از آسیا می آیند و در تلفیقی زیبا از ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی با تیم ملّی ایران مسابقه می‌دهند و در چند وزن از کشتی پهلوانی قهرمان میشوند این نشان از موفقیت برنامه های فدراسیون جهانی در توسعه این ورزش در آسیاست و فکر میکنم به اهدافی که مدنظرمان بوده است، دست یافته ایم.
وی ادامه داد: بنده به عنوان یک ایرانی که مسئولیت فدراسیون جهانی را دارم از این حیث که چرا ایران با قدمت سه - چهار هزار ساله در این رشته نتوانست در کشتی پهلوانی در رقابت با کشورهایی که حداکثر هفت - هشت سال است که کارش را شروع کرده اند به موفقیت برسد، متاثر می شوم. این برای بنده جدا از جایگاه جهانی ام در این رشته به عنوان یک ایرانی، ناراحت کننده است اما به عنوان مسئول جهانی خوشحالم چرا که توانسته ام کارم را به خوبی انجام بدهم. ما در فدراسیون جهانی توانسته ایم این مفهوم را به نحو مطلوبی عملیاتی کنیم که ورزش زورخانه ای و کشتی پهلوانی با هم عجین هستند و این دو رشته را همسو و هماهنگ توسعه داده‌ایم و این مطلب را در دنیا جا بیاندازیم که کشتی که از مسیر زورخانه توسعه پیدا نکند، کشتی پهلوانی نیست و ورزشهای زورخانه ای بدون کشتی هم ناقص است.
رئیس فدراسیون جهانی ورزش زورخانه‌ای با ارائه راه حلی برای بهترشدن شرایط این ورزش در داخل کشور گفت: فدراسیون داخلی باید هر دو رشته را همسو و با هم پیش ببرد. باید همان جایی که ورزش زورخانه‌ای انجام می‌شود، کشتی پهلوانی هم باشد و از رشد تک بُعدی ورزشهای زورخانه ای بپرهیزد.
مهرعلیزاده در پایان گفت: فدراسیون داخلی نباید مایوس شود. سرمایه اصلی این رشته در ایران و در نزد ورزشکاران و پیشکسوتان ایرانی است و اصل اینجاست و باید کارشناسانه عملکرد خود را بازبینی کنند و از این مسابقات تجربه لازم را کسب کند و کار را به گونه ای پیش ببرد که در مسابقات آینده نتایج بهتری کسب کند. بنده و هیات رئیسه فدراسیون جهانی به ارزش و اصالت این رشتۀ ایرانی احترام ویژه قائل هستیم و همین امر موتور محرکه کار ما در دنیاست و در این رابطه تلاشهای ورزشکاران ایرانی مشوق اصلی ماست.
گزارش خطا
آخرین اخبار