معاون ظریف: نظام جدید عربستان خواهان مذاکره نیست

معاون ظریف با بیان این که نظام جدید عربستان خواهان مذاکره نیست، تصریح کرد که این نظام قدرت و خشونت را به مذاکره ترجیح می‌دهد.

به گزارش ایسنا، حسین امیرعبداللهیان، معاون عربی و آفریقای وزیر خارجه ایران مصاحبه‌ای با روزنامه لبنانی السفیر درخصوص تحولات جنگ در سوریه و اوضاع منطقه و بالاخص رابطه با ریاض داشت.

وی در پاسخ به سوالی پیرامون سفر هیات ایرانی به بروکسل که اولین نشست را در راستای تشکیل گروه بین‌المللی تماس برای حل بحران سوریه برگزار کرد، گفت: نشست و گفت‌وگوی ما با خانم فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نشست سازنده‌ای بود و وی پیشنهادهای مثبت و بسیار سازنده‌ای را مطرح ساخت. ما درخصوص مسائل مربوط به منطقه و مبارزه با تروریسم به تبادل‌نظر پرداختیم و گفت‌وگوی مفصلی در مورد روند سیاسی در سوریه داشتیم. ما معتقدیم که اتحادیه اروپا می‌تواند نقش مثبتی را در دستیابی به راهکار سیاسی برای بحران سوریه ایفا کند. ما به این دست از تماس‌ها و مذاکرات در دو سطح منطقه و اروپا ادامه خواهیم داد. مساله اصلی در مذاکرات ما پیرامون دستیابی به نظرات و پیشنهادهای متنوعی برای راهکار سیاسی بحران سوریه بود و ما معتقدیم که این تبادل نظرات بسیار ثمربخش است.

امیرعبداللهیان در پاسخ به اینکه آیا تشکیل گروه بین‌المللی تماس را تایید می‌کند و آیا معتقد است که این اقدام مفید هست یا خیر به ویژه اینکه هدف اصلی آن جمع کردن ایران، عربستان و ترکیه به پای میز مذاکره است، عنوان داشت: ما هنوز به این نتیجه نرسیده‌ایم که آیا می‌توانیم گروه بین‌المللی رسمی‌ای را برای دستیابی به راه‌حل در سوریه تشکیل دهیم یا خیر.آقای استفان دی‌میستورا فرستاده سازمان ملل به سوریه طرح پیشنهادی مبنی بر تشکیل گروه تماس ارائه داد. در این شرایط جمهوری اسلامی ایران تلاش می‌کند تا به تماس و گفت‌وگو با تمامی کشورهای شریک تاثیرگذار و بازیگران ادامه دهد. یکی از این بازیگران تاثیرگذار اتحادیه اروپاست و من مجدداً بر نقش ویژه‌ای که خانم موگرینی می‌تواند ایفا کند تاکید می‌کنم.

این مقام ایرانی در پاسخ به این سوال که از دیدگاه وی در مورد سخن دی‌میستورا مبنی بر اینکه اگر بتوانیم گروه بین‌المللی را با حضور ایران و عربستان با هم تشکیل دهیم در آن هنگام بحران سوریه می‌تواند نه در یک سال و در سال‌ها بلکه در یک ماه حل شود، پرسیده شد گفت: ما هیچ مشکلی با صحبت کردن با شرکای عربستانی نداریم و در موارد متعددی طرف ایرانی به این مساله اشاره کرده است که آماده گفت‌وگو با عربستانی‌هاست. این مبالغه است که اگر ایران و عربستان بر سر میز مذاکره جمع شوند می‌توان به راه‌حل دست یافت و همه چیز را ظرف یک ماه پایان داد، این یک مبالغه است چراکه پیچیدگی‌های بسیاری در مسائل منطقه‌ای وجود دارد و تعداد زیادی از بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی در این مساله نقش دارند. ما معتقدیم که مذاکرات میان تهران و ریاض صورت بگیرد و این مساله می‌تواند بسیار کارآمد باشد. ما از اندیشه مذاکرات دوجانبه عربستان استقبال می‌کنیم اما در حال حاضر طرف سعودی از هرگونه مذاکرات امتناع می‌کند و این در واقع علامت سوال بزرگی را برای طرف ایرانی ایجاد می‌کند که چرا دیپلماسی عربستان از هرگونه مذاکره طفره می‌رود.

وی افزود: شاید نظام جدید عربستان بخشی از پاسخ به این سوال باشد. آنها توسل به خشونت را به جای گفت‌وگو ترجیح داده‌اند و ما پس از گذشت شش ماه از توسل آنها به خشونت در یمن شاهد این امر هستیم و آنها به هیچ نتیجه‌ای دست نیافته‌اند.

امیرعبداللهیان در پاسخ به این سوال که چه چیزی می‌تواند این رویکرد عربستان را تغییر دهد، عنوان داشت: اتخاذ چنین تصمیمی می‌طلبد که رهبران عربستانی از خود اراده نشان دهند. ما نسبت به آینده خوشبین هستیم. آنها چه بخواهند و چه نخواهند همسایگان ما هستند و ما هیچ جایگزینی برای مذاکره نداریم. مذاکره میان تهران و ریاض می‌تواند برای دستیابی به راه‌حل‌ها در مورد مشکلات در منطقه نقش داشته باشد. ما شرایطی که خود عربستانی‌ها در آن وجود دارند را درک می‌کنیم.

این دیپلمات ارشد ایرانی عنوان داشت: از نظر من مسائل در سوریه نه مربوط به عربستان و نه مربوط به ایران است. این مساله‌ای است که ایجاب می‌کند که خود مردم سوریه برای آن راه‌حلی را ایجاد کنند. تمامی بازیگران تاثیرگذار در مساله سوریه باید دست به تلاش بسیاری بزنند تا شرایط برای برگزاری انتخابات آزاد و سالم آماده شود تا سوری‌ها به پای صندوق‌های رای بروند و آینده خود را تایین کنند. نه عربستان و نه هیچ کشور دیگری حق ندارد در مورد این مساله تصمیم بگیرد که رئیس‌جمهور سوریه بماند یا برود.

او در پاسخ به سوالی در مورد پیشنهاد ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه مبنی بر امکان برگزاری انتخابات پارلمانی به عنوان گامی برای انتقال سیاسی قدرت و اینکه آیا منظور طرف ایرانی انتخابات ریاست‌جمهوری است، گفت: من اساساً منظورم اصلاحات سیاسی در سوریه است و در چارچوب این اصلاحات می‌توان انتخابات پارلمانی و ریاست‌جمهوری را برگزار کرد اما تمامی این اقدامات باید طبق قانون اساسی سوریه صورت بگیرد که مردم این کشور با آن موافقت کرده‌اند و این امکان وجود دارد که آقای بشار اسد رئیس‌جمهوری سوریه نامزد انتخابات بعدی باشد. از نظر من ما نباید مانع از این شویم که آقای اسد کاندیدا شود. ما باید تمام تلاش خود را برای مقدمه‌چینی و آماده‌سازی فضا برای برگزاری انتخابات آزاد و شفاف انجام دهیم. اگر مردم سوریه دوست نداشته باشند به بشار اسد رای دهند این کار را نخواهند کرد و هیچ جایگزینی در مقابل اسد باقی نمی‌ماند مگر اینکه قدرت را ترک کند. برای ما معیارها رای مردم سوریه است اما این رای‌گیری باید واقعی باشد.

امیرعبداللهیان درباره بیانیه "ژنو 1" درباره سوریه گفت: بیانیه ژنو نکات مثبتی دارد و در عین حال شامل نکات بسیار منفی نیز می‌شود. دی‌میستورا در تلاش است تا بر اساس بیانیه ژنو برای طرح خود مقدمه چینی کند، اما تماس‌هایی به‌ویژه با طرف سوری و هم‌چنین با مخالفان دارد. یکی از نکاتی که در بیانیه ژنو آمده است، مذاکره میان دولت و گروه‌های مخالف است و ما معتقدیم که این امر خوب است، اما زمانی که از مخالفان صحبت می‌کنیم منظور ما مخالفان سیاسی است که به دست‌یابی به راه‌حل سیاسی ایمان دارند. اما آن گروه‌های مسلحی که با گروه‌های تروریستی تعامل دارند و با آن‌ها همکاری می‌کنند، به اندازه کافی شایسته ورود به روند سیاسی نیستند. بنابراین، تمامی گروه‌های سیاسی و مخالف که خواهان همکاری با گروه‌های تررویستی نیستند، از آن‌ها برای پیوستن به روند سیاسی و تقسیم قدرت استقبال می‌شود.

وی هم‌چنین گفت: ایران هیچ سربازی در سوریه ندارد، اما ما مشاوران نظامی داریم که ماموریت آن‌ها دادن مشورت پیرامون مبارزه با تروریسم است. آن‌ها بنا به درخواست دولت سوریه به این کشور اعزام شده‌اند. ماموریت آن‌ها جنگ علیه تروریسم و نه هیچ گروه مخالفی با بشار اسد است، ما به گروه‌های مخالف دولت سوریه احترام می‌گذاریم چرا که آن‌ها حق وارد شدن به صحنه سیاسی کشور و هم‌چنین تقسیم قدرت در آینده را دارند.

امیرعبداللهیان برای زدودن ابهام و این که آیا گروه‌های مخالف مسلح نیز شامل این امر می‌شوند یا خیر؟ گفت: بخش از مخالفان سیاسی مسلح هستند که خواهان کشتن مردم سوریه نیستند و با گروه‌های تروریستی نیز همکاری نمی‌کنند. آن‌ها نیز یک واقعیتی هستند که باید آن‌ها را به عنوان یک واقعیت به رسمیت شناخت. اما آن چه که به آن در سوریه اشاره می‌کنیم، تمامی گروه‌های مسلحی هستند که هم‌چون آهن‌ربا جذب داعش می‌شوند.

معاون وزیر خارجه ایران در پاسخ به این که آیا روسیه قواعد بازی را تغییر داده است و آیا حملات روسیه نتایج مطلوب را می‌دهد یا خیر، تصریح کرد: هدف اصلی فعالیت‌های روسیه در سوریه هدف قرار دادن جبهه النصره و هم‌چنین داعش است. ایران از اقدامات روسیه برای مبارزه با تروریسم استقبال می‌کند و ما معتقدیم که این تحرکات باعث تضعیف تروریست‌ها شده است. اما در مورد اتاق نظارتی عملیاتی روسیه در عراق که کشورهای خارجی در آن مشارکت دارند، ما اطلاعات زیادی درخصوص آن نداریم. واقعیت این است که روسیه، ایران، عراق و سوریه در مسیر مقابله با تروریسم حرکت می‌کنند و این گامی مثبت است. اما تصمیم ولادمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه برای جنگ علیه تروریسم از نظر من یک تصمیم شجاعانه است. دوست دارم که فرصت را غنیمت بشمارم تا از سیاست آمریکا در قبال سوریه انتقاد کنم. تا به امروز آمریکایی‌ها هیچ اقدام کارآمدی در مبارزه با تروریسم نداشته‌اند.

این مقام ایرانی گفت: عملیات روسیه با هماهنگی با ارتش سوریه صورت می‌گیرد، اگر آن‌ها خواهان هرگونه کمکی از سوی ایران برای کارآمد شدن این عملیات شوند، مشاوران نظامی ویژه ما در زمینه مبارزه با تروریسم یقینا نقش خود را در ارائه مشورت ایفا خواهند کرد.

امیرعبداللهیان درباره بحران‌ها در منطقه نیز گفت: مشکلات و تحولات در منطقه به هم ربط دارد، موج‌های تروریسم در منطقه نیز به هم مرتبط است. سیاست اشتباه برخی از ابرقدرت‌ها باعث شده است که تروریسم در منطقه و به نحوی شدیدتر در عراق و سوریه بیش‌تر شود. حضور نظامی عربستان در بحرین علت بی‌ثباتی در این کشور است، در مورد یمن نیز حملاتی علیه یمنی‌های بی‌گناه صورت می‌گیرد و این دلیل افزایش این پدیده است. غیرممکن است که تروریسم را در سوریه و یمن جدا کنیم. اما در یمن و به دلیل جنگ شدید، می‌توانیم شاهد افزایش تروریسم در این کشور باشیم.

او درخصوص اوضاع لبنان نیز گفت: ما از تکمیل اصلاحات سیاسی در لبنان حمایت می‌کنیم. انتخاب رییس‌جمهور در این کشور بخشی دیگر از این اصطلاحات سیاسی است. اما رخدادها در منطقه تاثیرات خاص خود را بر لبنان می‌گذارد. حتی در حال حاضر شاهد این هستیم که برخی از گروه‌ها در تلاش هستند تا بحران زباله‌ها را به بحران بزرگ‌تر و یک بحران بین‌المللی تبدیل کنند.