کدام پرنده کابوس داعش است؟

سوخو - 25 در نیروی هوایی و هوانیروز روسیه با نام مستعار «کلاغ سیاه» شناخته می‌شود که ماموریت اصلی این روزهای آن پرواز بر فراز مقر داعش است.

به گزارش صدای ایران به نقل از «باشگاه خبرنگاران»، سوخو - ۲۵ gfoot که ناتو به آن لقب «پاقورباغه» داده است، یک جت جنگنده تک‌سرنشین دوموتوره است که در اتحاد جماهیر شوروی، توسط دفتر طراحی سوخو طراحی و تولید شد.

ماموریت اصلی این هواپیما پشتیبانی نزدیک از نیروهای زمینی است. اولین پیش‌نمونه آن در ۲۲ فوریه ۱۹۷۵ پرواز کرد و تولید انبوه آن از سال ۱۹۷۸ در کارخانه‌ای در تفلیس در گرجستان شوروی آغاز شد. از سال ۱۹۸۱ وارد خدمت فعال نظامی در ارتش شوروی شد.

سوخو ۲۵ را می‌توان همتای روسی هواپیمای «آ -۱۰» ایالات متحده دانست. طراحی هواپیمای پشتیبانی نزدیک هوایی سوخو - ۲۵ از سال ۱۹۶۸ آغاز شد. اولین پیش‌نمونه این هواپیما با موتور بدون پس‌سوز تومانسکی آر.دی.۹ در ۲۲ فوریه ۱۹۷۵ به پرواز در آمد. پیش‌نمونه دوم با موتوری پرتوان‌تر در سال ۱۹۷۷ پرواز کرد. در همین سال غربی‌ها با بررسی عکس‌های ماهواره‌ای به وجود این هواپیمای جدید پی بردند.

سوخو - ۲۵ از نظر توانایی‌های جنگی، قدرت ضربتی، مقاومت و اثرگذاری کاملا قابل مقایسه با همتای آمریکایی خود آ-۱۰ تاندربولت است. سوخو - ۲۵ برای انهدام دقیق اهداف زمینی در تمامی شرایط آب‌وهوایی شبانه‌روز و به طور خاص انهدام خودروهای زرهی دشمن، وسایل ارتباطی، سنگرهای آتش، واحدهای فرماندهی و نظارت، جاده‌ها، خطوط آهن، و هلی‌کوپترهای نظامی دشمن طراحی شده است.

ساختار کلی، تجهیزات الکترونیکی و به‌ویژه توانایی استفاده از طیف وسیعی از مهمات و امکان فعالیت در خطیرترین شرایط، سوخو - ۲۵ را هواپیمایی ایده‌آل برای پشتیبانی نزدیک هوایی از نیروهای زمینی ساخته‌ است.

این هواپیما به یک توپ اتوماتیک دو لول ۳۰ میلی‌متری در زیر بدنه با ۲۵۰ گلوله مسلح شده و هشت پایلون در زیر بال‌های آن قرار دارد که به آن قدرت حمل حدود ۴ تن مهمات هوا به‌ زمین از جمله راکت‌های ۵۷ تا ۳۳۰ میلی‌متری را می‌دهد. دو پایلون کوچک بیرونی هم برای موشک‌های هوا به هوا در زیر بدنه تعبیه شده‌اند.

کشور سازنده: روسیه

شرکت سازنده: سو خوی

سال ساخت : ۱۹۷۸

وظیفه: جنگنده تهاجمی زمینی

طول : ۵۳/۱۵ متر

مقدار طول باند برای پرواز: ۶۰۰ متر

مقدار طول باند برای فرود: ۶۰۰ متر

موتور: دو موتور توربوجت تومانسکی آر - ۱۹۵

رنج پروازی: ۲۵۰۰ کیلومتر

رنج دریایی: ۹۵۰ کیلومتر

سقف پرواز: ۱۰۰۰۰ متر

رنج حمله: ۱۲۵۰ کیلومتر بدون در نظر گرفتن تانکرهای اضافی

سوخت‌گیری در هوا: این امکان را ندارد

سوخت داخلی: ۳۵۰۰ لیتر که با تانکرهای اضافی به ۶۰۰۰ لیتر هم می‌رسد

تعداد تولید: ۴۰۲ فروند

انواع: ۱۰ مدل

در سال ۱۹۸۴ یک مدل صادراتی از این هواپیما به نام سوخو - ۲۵ k طراحی شده و به چکسلواکی، بلغارستان، عراق، جمهوری دمکراتیک کره و آنگولا صادر شده است. در سال‌های ۸۸-۱۹۸۷ یک بازسازی کلی روی طراحی این هواپیما بر اساس تجربه جنگ در افغانستان انجام شد و از سال ۱۹۹۱ تولید مدل سوخو - ۲۵ بی‌ام آغاز شد. سوخو - ۲۵ در طول جنگ شوروی در افغانستان نقش حیاتی برای ارتش سرخ داشت و بیش از ۶۰ هزار ساعت پروازی را تجربه کرد و فقط ۲۳ فروند از آن از بین رفت.

در واقع یک سوخو - ۲۵ به ازای ۲۶۰۰ ساعت پرواز از دست رفت که در مقایسه با تمام هواپیماهای دیگری که در این جنگ استفاده شدند، رقم بهتری است. نیروی هوایی روسیه از این هواپیما به طور گسترده‌ای در جنگ چچن استفاده کرد و توسط نیروی هوایی عراق در جنگ ایران و عراق و توسط نیروی هوایی آنگولا در جنگ‌های داخلی دهه ۸۰ و ۹۰ هم استفاده شد.

این هواپیمای یک‌نفره برای مسیرهای کوتاه ساخته شده ولی هر گاه دست‌به‌کار شود جهنمی از آتش به‌پا می‌کند که نه انسان و نه تجهیزات آن نمی‌توانند سالم از دستش بیرون بیایند. این هواپیما که هدف‌هایش را روی زمین پیدا می‌کند، با سرعت بسیار کم در مقابل اهدافش ظاهر شده و به‌راحتی هر چه تمام‌تر آنها را مورد هدف قرار می‌دهد. اتاق خلبان سوخو - 25 از ۲۴ میلی‌متر تیتانیوم ساخته شده که مانند زرهی مسدودکننده عمل می‌کند.

تاریخچه تولید سوخو - 25

در اوایل سال ۱۹۶۸ وزارت دفاع شوروی تصمیم گرفت تا یک جت جنگنده زیر صوت برای پشتیبانی از نیروهای زمینی ارتش سرخ در میدان نبرد را تولید کند که استفاده و تعمیر آن بسیار ساده باشد و مانورپذیری خوب و مقاومت مناسبی داشته باشد. بدین جهت پاول سوخو و یک گروه کوچک از متخصصان گروه سوخو با کمک گرفتن از موسساتی در وزارت صنعت حمل و نقل هوایی و وزارت دفاع شوروی، طراحی اولیه را آغاز کردند. به پیشنهاد دفتر طراحی سوخو تولید سوخو - ۲۴ در کارخانه شماره ۳۱ واقع در تفلیس (گرجستان شوروی) محلی که پیش از آن جنگنده میگ - ۲۱ در آن ساخته می‌شد، شروع شد. سرانجام در سال ۱۹۷۸ سوخو - ۲۵ وارد خط تولید شد.

مأموریت این جنگنده پشتیبانی نزدیک هوایی است. توسعه این هواپیما در سال 1997 باعث به وجود آمدن هواپیمای جدید و بسیار پیشرفته سوخو - 39 شد. سوخو - 25 برای مسیرهای کوتاه ساخته شده است ولی توانایی هجومی آن برای هدف قرار دادن مواضع دشمن روی زمین بسیار بالاست. این جنگنده برای انهدام دقیق اهداف زمینی در تمامی شرایط آب‌وهوایی شبانه‌روزی و به طور خاص انهدام خودروهای زرهی دشمن، وسایل ارتباطی، سنگرهای آتش، واحدهای فرماندهی و نظارت، جاده‌ها، خطوط آهن و هلیکوپترهای نظامی دشمن طراحی شده است.

بدنه: در بدنه سوخو - ۲۵ به میزان ۶۰ درصد آلومینیوم، ۱۹ درصد فولاد، ۱۳.۵ درصد تیتانیوم، ۲ درصد آلیاژ منیزیم و 5.۵ درصد مواد دیگر به کار رفته‌ است.

کابین خلبان: سوخو - ۲۵ مجهز به صندلی نجات (همانند سوخو - ۲۷) و ابزار پرواز استاندارد است. در پشت کابین خلبان ۶ میلیمتر (۰/۲۴ اینچ) زیرسری از جنس فولاد ضخیم، نصب شده‌ است. همچنین کابین خلبان به شکل وان حمام و از جنس تیتانیوم است. توپ هواپیما در یک محفظه زیر کابین خلبان نصب شده‌ است.

بال‌ها: تمامی مدل‌های سوخو - ۲۵ دارای بال‌های فلزی هستند. ترمزهای هوایی در نوک هر بال قرار دارند. هر بال دارای ۵ جایگاه حمل سلاح مانند موشک، راکت و تسلیحات دیگر است.

موتور: نسخه‌های اولیه سوخو - ۲۵ مجهز به ۲ موتور توربوجت آر ۹۵ اس‌اچ با پس‌سوز بودند که در دو طرف عقب هواپیما نصب می‌شدند. اما نسخه‌های جدید (مانند سوخو - ۲۵ تی و تی‌ام) با موتورهای بهبودیافته آر۱۹۵ تجهیز شده‌اند.

سامانه الکترونیکی: اویونیک سوخو - ۲۵ شامل بخش‌های زیر می‌شود:

سامانه هدف‌گیری

رادار ناوبری داپلر

سامانه ناوبری جهت پرواز در روز و شب

رادیو (بی‌سیم) جهت ارتباطات هوا به هوا و هوا به زمین

سامانه کنترل سلاح‌ها

مجموعه دفاع از خود

سامانه شناسایی دوست از دشمن

سامانه راداری هشداردهنده (RHAWS)

نبرد شوروی در افغانستان

جنگ ایران و عراق

جنگ خلیج فارس

جنگ اول چچن

جنگ دوم چچن

نبرد اتیوپی و اریتره

جنگ در دارفور

جنگ اوستیای جنوبی ۲۰۰۸

آنگولا

اسلواکی

اوکراین

ایران

بلغارستان

بلاروس

پرو

ترکمنستان

جمهوری چک

روسیه

عراق

قزاقستان

کره شمالی

گرجستان

مقدونیه

در ۱ بهمن ۱۳۶۹ (۲۱ ژانویه ۱۹۹۱) و در حین جنگ خلیج فارس، ۷ فروند سوخو - ۲۵ اِس به همراه ده‌ها هواپیمای دیگر نیروی هوایی عراق برای یافتن محلی امن برای در امان ماندن از حملات عملیات طوفان صحرا به ایران پناهنده شدند. ارتش ایران آن هواپیماها را هدیه‌ای از دشمن سابق خود تلقی کرد و آنها را به غنیمت گرفت. هم‌اکنون هواپیماهای مزبور به همراه شش فروند سوخو - ۲۵ تی و سوخو - ۲۵ یوبی‌کا خریداری شده از روسیه که در سال ۲۰۰۶ به ایران تحویل شد، در خدمت نیروی هوایی سپاه پاسداران هستند.

یکم نوامبر ۲۰۱۲ دو فروند سوخو - ۲۵ ایرانی با توپ‌های ۳۰ میلی‌متری خود به سوی یک هواپیمای بدون سرنشین غیرمسلح ام‌کیو - ۱ پردیتور آتش گشودند. گلوله‌ها به خطا رفت و این پهپاد به سلامت به پایگاه برگشت. مقامات پنتاگون اعلام کردند این هواپیما در حال ماموریت تجسسی عادی خود بر فراز آب‌های بین‌المللی بود و ۱۶ مایل دریایی با ساحل ایران فاصله داشت.