همگرایی را فرآیندی تعریف کرده‌اند که در آن دو یا چند دولت-ملت برای همکاری به منظور تامین صلح و ثبات در منطقه با هم توافق می‌کنند. از قبل همگرایی منطقه‌ای و ابراز سیاست‌های مشترک با یک صداست که دولت‌های کوچک‌تر یک بلوک منطقه‌ای قادر خواهند بود به شکل موثرتری به پیگیری منافع خود در عرصه‌ی بین‌المللی بپردازند. از سوی دیگر تعمیق روند همگرایی در مناطق مختلف باعث می‌شود انسجام و صلح و امنیت جهانی نیز تقویت گردد.
نویسنده در این کتاب با بررسی صبغه‌ی تاریخی مفهوم همگرایی و مبانی نظری این بحث تجربه‌ی آسیا در زمینه‌ی همگرایی را از نظر می‌گذارند و کنش‌ها، تضادها، شکافها و برنامه‌های پیشنهادی از سوی کشورهای آسیایی برای ایجاد روندی از همگرایی پایدار در این منطقه را مورد مداقه قرار می‌دهد.
ایران به یکی از بزرگترین بازیگران منطقه‌ی غرب آسیا نیز می‌تواند از فرصتهای ناشی از همگرایی در این قاره بهره‌مند شده و در راستای منافع خود بهره‌مند شود چرا که روند همگرایی در آسیا با وجود کشورهایی نظیر ژاپن، هند و چین از اهمیت بسیار بالایی در عرصه‌ی جهانی برخوردار است.
در واقع همگرایی آسیایی برای ایران می‌تواند کلید گشایش ژئوپلتیک و سیاسی باشد و منافع بسیاری را نصیب کشور کند. این کتاب توسط محسن شریعتی نیا و زهرا توحیدی تالیف شده و در قطع وزیری و با جلد شومیز در 178 صفحه و با تیراژ 500 نسخه به سفارش مرکز آموزش و پژوهش‌های بین‌المللی وزارت امور خارجه در سال 1393 به چاپ رسیده است.
ایران به یکی از بزرگترین بازیگران منطقه‌ی غرب آسیا نیز می‌تواند از فرصتهای ناشی از همگرایی در این قاره بهره‌مند شده و در راستای منافع خود بهره‌مند شود چرا که روند همگرایی در آسیا با وجود کشورهایی نظیر ژاپن، هند و چین از اهمیت بسیار بالایی در عرصه‌ی جهانی برخوردار است.
در واقع همگرایی آسیایی برای ایران می‌تواند کلید گشایش ژئوپلتیک و سیاسی باشد و منافع بسیاری را نصیب کشور کند. این کتاب توسط محسن شریعتی نیا و زهرا توحیدی تالیف شده و در قطع وزیری و با جلد شومیز در 178 صفحه و با تیراژ 500 نسخه به سفارش مرکز آموزش و پژوهش‌های بین‌المللی وزارت امور خارجه در سال 1393 به چاپ رسیده است.
اخبار مرتبط
آخرین اخبار
