اقتصاد روحانی در دست کیست ؟

«تصمیمات اقتصادی دولت در کجا گرفته می‌شود؟» این پرسشی است که افکار عمومی پس از نامه مشترک ۴ وزیر استراتژیک دولت یازدهم به رئیس جمهور و انتقاد از برخی تصمیمات و سیاست‌های ناهماهنگ دستگاه‌ها می‌پرسد.

نامه مشترک ۴ وزیر اقتصاد، صنعت، کار و دفاع به رئیس جمهور و هشدار نسبت به تبدیل رکود به بحران، دارای پیام‌ها و رمز و رازهای متعددی است که باید به صورت دقیق و به دور از هر مساله‌ای، مورد کنکاش قرار گیرد. در این مطلب سعی شده است که پنج پیام ویژه این نامه استخراج شود.

نخستین پیام نامه مشترک ۴ وزیر استراتژیک دولت یازدهم قطعا این است که حسن روحانی باید انتخاب کند که تصمیمات اقتصادی را از کانال خاص هدایت شده بگیرد یا به نظرات وزرا جامه عمل بپوشاند.

دومین پیام نامه وزرا به رئیس جمهور این بود که اقتصاد ایران هنوز وارد دوران رونق اقتصادی نشده است و برای اینکه این رکود تبدیل به بحران نشود، باید همه دولتمردان تلاش کنند.

سومین پیام این نامه «ویژه و نه عادی» را می‌توان مخاطبان اصلی آن دانست. در واقع، با این نامه، صدای اعتراض «تفکر سرمایه‌داری» قطعا بلند خواهد شد؛ کمااینکه بررسی محتوای امروز دوشنبه برخی رسانه‌ها به خوبی نشان می‌دهد که گیرندگان اصلی، پیام‌های نامه مشترک ۴ وزیر استراتژیک را گرفته‌اند و انتقادات بسیار شدید از امضاکنندگان این نامه - به خصوص وزیر اقتصاد- را کلید زده‌اند.

چهارمین پیام نامه مشترک ۴ وزیر به رئیس جمهور شاید این باشد که تیم اقتصادی دولت یازدهم در سومین سال فعالیت در حال پوست اندازی است. اگر هشدارهای وزرا را در کنار انتقادات چندی قبل رئیس هیات عامل صندوق توسعه ملی از بانک مرکزی بگذاریم، می‌توان اذعان کرد که هماهنگ‌ترین تیم اقتصادی به روایت دولتمردان، اکنون با چالش‌ها و اختلافات اساسی مواجه شده‌ است.

پنجمین پیام نامه وزرا را هم باید از این زوایه دید که بخش اعظمی از مشکلات اقتصاد ایران نه بیرونی بلکه درونی است و باید نسخه ایرانی برای آن پیچید.