بزرگترین بازنده توافق ایران از نظر نیویورک تایمز
صدای ایران- نیویورک تایمز امروز جمعه گزارش داد: بزرگ ترین بازنده رای موافق کنگره آمریکا به توافق هسته ای ایران؛ 'آیپک' بود که اینک ناگزیر است به بازنگری کلی در رویکردهای منحصرا جانبدارانه اش بنشیند.
در این گزارش تحلیلی آمده است: با رای کنگره آمریکا در روز پنجشنبه به توافق هسته ای ایران؛ همه مانع تراشی های 'کمیته روابط عمومی آمریکا - اسرائیل' موسوم به 'آیپک' در ضدیت با توافق هسته ای ایران در کنگره آمریکا به ضرر خود این کمیته تمام شد و مبارزه ی حدود 30 میلیون دلاری اش برای شکست توافق بر باد رفت.
رای کنگره به نفع 'باراک اوباما' رئیس جمهور آمریکا و به بهای شکست سوزناک 'آیپک' تمام شد و اینک این گروه همه هیمنه و قدرت و شهرت خود در واشنگتن را در معرض زوال می یابد.
نظر به اهمیت و حساسیت رای کنگره و شکست سنگین طرفداران اسرائیل در آن، تنی چند از تحلیلگران شناخته شده سیاسی آمریکا نقطه نظراتشان را پیرامون این قضیه مطرح کرده اند.
'کلیفورد کاپچان' کارشناس مسائل ایران و رئیس 'گروه اوراسیا' در این باره معتقد است: ' آیپک با تمام نیرو و توان خود به صحنه آمد و هر کاری از آن ساخته بود در راه جلوگیری از تصویب توافق در کنگره انجام داد اما در نهایت امر شکست خورد و حتی نتوانست یک رای برای خود بدست آورد'.
کاپچان افزود:' درحافظه تاریخی معاصر آیپک؛ این یکی از بزرگ ترین ضربه های پس زننده ای است که این گروه متحمل می شود'.
'دنیس راس' از مشاوران اسبق برجسته اوباما و کارشناس برجسته 'موسسه سیاست خاور نزدیک 'در واشنگتن نیز در خصوص وضعیت پیش آمده برای آیپک می گوید: ' آنها این قدرت را دارند که مجددا نیروی خود را احیا کنند اما بی چون و چرا نیازمند یک بازنگری کلی در سیاست هایشان خواهند بود'.
وی افزود:' یکی از درسهایی که آنها از این شکست خواهند آموخت این است که باید از این پس با احتیاط بسیار وارد مبارزه شوند چرا که این گروه در مقام یک شخصیت منحصرا جانبدارانه، ناچار است تاوان و هزینه های سنگین مبارزه را نیز تقبل کند'.
راس تصریح کرد: 'آیپک از یک سو دوست دارد به مخالفانش نشان دهد که ضدیت با آن چه عواقبی درپی خواهد داشت و از دیگر سو نیز مترصد است رویکردی غیر جانبدارانه اختیار کند و بالطبع باید کاملا بر روی این قضیه فکر کند'.
'آرون دیوید میلر' مذاکره کننده اسبق خاورمیانه که اینک از محققان 'مرکز بین المللی وودرو ویلسون' است نیز در این باب می گوید: 'ضدیت آیپک با ایران یک ' الزام نهادینه شده ' است و این امر اصل و نهاد بنیادین ماموریت او را توجیه می کند و فعالیت های آن را منطبق با آن سازماندهی می کند. ایران آشکارا ضدامریکایی و 'ضد سامی' است و حتی موافقان توافق ایران نیز ملاحظاتی را در مورد آن مترتب می دانند'.
میلر می افزاید:' درعین حال این نبرد از حیث جانبداری به اعلی درجه خود رسیده است '.
وی اضافه می کند: 'چالش آیپک در این مسئله نیازمند هوادارانی از دو حزب است تا انعطاف و قوت خود را حفظ کند'.
نیویورک تایمز در ادامه تصریح می کند: این شکست، آینده 'آیپک' را با ابهاماتی مواجه می سازد. آیپک در سال 1951 تنها چند سال بعد از تولد اسرائیل تشکیل شد و همواره همه نیرومندی سیاسی خود را از وفاداری جمعی از نمایندگان هردو جناح سیاسی امریکا وام می گیرد اما این حمایت ظاهری دو حزبی در هفته های اخیر در جریان مباحثات کنگره بر سر توافق هسته ای ایران به یک باره محو شد.
جمهوریخواهان در تعارض با توافق هسته ای ایران به اتفاق در صف 'آیپک ' صف آرایی کردند و در مقابل، اکثریت قریب به اتفاق دمکراتها موافق آن بودند.
'اوباما' این توافق را؛ اولویت درجه اول سیاست خارجی خود می نامید.
شرایط ایجاد شده، آیپک را به تفکر واداشته است که این شکست را چگونه هضم کند. آیا شکستی را که قانونگذاران که همگی آنها جزء دمکراتها هستند و با تعارض با آیپک در صف حمایت از توافق صف آرایی و بر آن تحمیل کردند را هضم کند و یا اینکه بی درنگ شکاف ایجاد شده میان خود با قانونگذاران و 'کاخ سفید' را که از دست تلاشهای این گروه در کشتن توافق به شدت عصبانی بودند، را پر کند.'
بنا بر اطلاع نزدیکان به آیپک؛ این نکته به طور جدی در دست بحث و تبادل نظر قرار دارد.
'مارشال ویتمان' سخنگوی 'آیپک' اعلام کرده است که فعلا همه تمرکز این گروه بر توافق بوده و محور نگرانی ها هم این بوده است که اطمینان حاصل شود اسرائیل با وجود این توافق همچنان قوی می ماند.
نیویورک تایمز سپس می افزاید : این شکست هم در امتداد شکست های تاریخچه آیپک در دوران روسای جمهوری فعلی و گذشته آمریکا بوده است. آیپک در گذشته هم در تعارض با روسای جمهور هر دو جناح سیاسی آمریکا بر سر موضوعاتی که برای امنیت اسراییل حیاتی بود، متحمل شکست هایی شده است. درهمه این موارد ضدیت روسای جمهور با قوت لابی آیپک بوده است.
آیپک در سال 1978 با 'جیمی کارتر' برسر طرح فروش جت های جنگنده عقاب F-15 Eagle به عربستان در افتاد و سه سال بعد نیز با 'رونالد ریگان'بر سر فروش هواپیماهای شناسایی ' آواکس 'Awacs باز هم با سعودی ها اختلاف پیدا کرد.
آیپک در هر دو مبارزه شکست خورد و باز هم در سال 1991 در دولت 'جورج بوش ' بر سر موضوع اعطای وام تضمینی به اسرائیل متحمل همین شکست شد.
آیپک به رغم این شکست سنگین؛ خود را پیروز می شناسد و با صدور بیانیه ای ادعا کرد که اکثریت نمایندگان هر دو جناح سنا مخالف توافق اند.
'مارشال ویتمن' سخنگوی آیپک در این باره بیان کرد که اسرائیل خواهان آن است که با وجود این توافق همچنان قوی بماند.
وی اشاره کرد که آیپک همچنان نظرش این است که این مبارزه ارزش جنگیدن را دارد حتی اگر نتیجه اش مطابق میل ما نباشد.
او گفت: ' توافق رای آورد. این رای محصول لابی قوی دولت بود اما موضوع این است که نه اکثریت دو حزبی کنگره و نه مردم آمریکا موافق این توافق نیستند'.
او با اشاره به لابی قوی دولت آمریکا در این خصوص گفت که این نکته فوق العاده حائز اهمیت است.
ویتمن افزود: ' این گروه ابدا نگران از دست دادن قدرت و یا شهرتش در جلب حمایت هردو جناح کنگره نیست و خاطر نشان ساخت که تاریخچه طویل سرخوردگی های آیپک ثابت می کند که این شکست ها تاثیری بر سطح نفوذ و تاثیرگذاری این گروه نداشته و روابط امریکا - اسرائیل به جریان عادی خود ادامه داده و حتی قوی تر هم شده است'.
در این زمینه ؛ 'جرمی بن - امی' مدیر اجرایی 'جی. استریت' که یک گروه حامی اسراییل اما به شدت موافق توافق هسته ای ایران است و حتی 2/3 میلیون دلار در راه تبلیغات برای آن هزینه کرده است می گوید: ' شکست آیپک نشان داد که این گروه دیگر یک نیروی تثبیت شده در میان جامعه یهودیان آمریکا نیست'.
وی توضیح می دهد:' زمانی قانونگذاران آمریکا ازعواقب سیاسی ضدیت با آیپک هراس داشتند و از ایجاد شکاف میان خود با این گروه وحشت می کردند اما امروز دیگر آن احساس وجود ندارد'.
بن - آمی افزود: 'به نظر من سیاستها در این عرصه تغییر کرده است و سیاستهای کهنه باز نخواهد گشت. صداهای مخالف نیز درجامعه یهویان درحال شنیده شدن است، صداهایی که تا پیش از این به گوش نمی رسید'.
او پیش بینی کرد که بعد از انتخابات سال 2016 ریاست جمهوری امریکا قانونگذاران موافق توافق احساس خواهند کرد از حمایت سیاسی لازم جامعه یهود که آنها را مجددا به قدرت رسانده است، برخوردار شده اند '.
اما مخالفان توافق تا این اندازه مطمئن نیستند. 'جاش بلاک' رئیس گروه طرفدار اسرائیل با نام 'پروژه اسرائیل' معتقد است: ' با این شرایط؛ قانونگذاران از این پس از کمکهای اهدا کنندگان و یا دریافت چک سفید امضا برخوردار نخواهند بود چرا که آنها احساس می کنند رودست خورده اند و به آنها خیانت شده است و باید نمایندگان به آنها پاسخگو باشند '.
او افزود: ' به نظر من رای امروز قانونگذاران در مورد توافق ایران؛ در چرخه انتخابات بعدی تعیین کننده خواهد بود و در آنجا قانونگذاران باید در قبال این موضوع پاسخگو باشند'.
در این گزارش تحلیلی آمده است: با رای کنگره آمریکا در روز پنجشنبه به توافق هسته ای ایران؛ همه مانع تراشی های 'کمیته روابط عمومی آمریکا - اسرائیل' موسوم به 'آیپک' در ضدیت با توافق هسته ای ایران در کنگره آمریکا به ضرر خود این کمیته تمام شد و مبارزه ی حدود 30 میلیون دلاری اش برای شکست توافق بر باد رفت.
رای کنگره به نفع 'باراک اوباما' رئیس جمهور آمریکا و به بهای شکست سوزناک 'آیپک' تمام شد و اینک این گروه همه هیمنه و قدرت و شهرت خود در واشنگتن را در معرض زوال می یابد.
نظر به اهمیت و حساسیت رای کنگره و شکست سنگین طرفداران اسرائیل در آن، تنی چند از تحلیلگران شناخته شده سیاسی آمریکا نقطه نظراتشان را پیرامون این قضیه مطرح کرده اند.
'کلیفورد کاپچان' کارشناس مسائل ایران و رئیس 'گروه اوراسیا' در این باره معتقد است: ' آیپک با تمام نیرو و توان خود به صحنه آمد و هر کاری از آن ساخته بود در راه جلوگیری از تصویب توافق در کنگره انجام داد اما در نهایت امر شکست خورد و حتی نتوانست یک رای برای خود بدست آورد'.
کاپچان افزود:' درحافظه تاریخی معاصر آیپک؛ این یکی از بزرگ ترین ضربه های پس زننده ای است که این گروه متحمل می شود'.
'دنیس راس' از مشاوران اسبق برجسته اوباما و کارشناس برجسته 'موسسه سیاست خاور نزدیک 'در واشنگتن نیز در خصوص وضعیت پیش آمده برای آیپک می گوید: ' آنها این قدرت را دارند که مجددا نیروی خود را احیا کنند اما بی چون و چرا نیازمند یک بازنگری کلی در سیاست هایشان خواهند بود'.
وی افزود:' یکی از درسهایی که آنها از این شکست خواهند آموخت این است که باید از این پس با احتیاط بسیار وارد مبارزه شوند چرا که این گروه در مقام یک شخصیت منحصرا جانبدارانه، ناچار است تاوان و هزینه های سنگین مبارزه را نیز تقبل کند'.
راس تصریح کرد: 'آیپک از یک سو دوست دارد به مخالفانش نشان دهد که ضدیت با آن چه عواقبی درپی خواهد داشت و از دیگر سو نیز مترصد است رویکردی غیر جانبدارانه اختیار کند و بالطبع باید کاملا بر روی این قضیه فکر کند'.
'آرون دیوید میلر' مذاکره کننده اسبق خاورمیانه که اینک از محققان 'مرکز بین المللی وودرو ویلسون' است نیز در این باب می گوید: 'ضدیت آیپک با ایران یک ' الزام نهادینه شده ' است و این امر اصل و نهاد بنیادین ماموریت او را توجیه می کند و فعالیت های آن را منطبق با آن سازماندهی می کند. ایران آشکارا ضدامریکایی و 'ضد سامی' است و حتی موافقان توافق ایران نیز ملاحظاتی را در مورد آن مترتب می دانند'.
میلر می افزاید:' درعین حال این نبرد از حیث جانبداری به اعلی درجه خود رسیده است '.
وی اضافه می کند: 'چالش آیپک در این مسئله نیازمند هوادارانی از دو حزب است تا انعطاف و قوت خود را حفظ کند'.
نیویورک تایمز در ادامه تصریح می کند: این شکست، آینده 'آیپک' را با ابهاماتی مواجه می سازد. آیپک در سال 1951 تنها چند سال بعد از تولد اسرائیل تشکیل شد و همواره همه نیرومندی سیاسی خود را از وفاداری جمعی از نمایندگان هردو جناح سیاسی امریکا وام می گیرد اما این حمایت ظاهری دو حزبی در هفته های اخیر در جریان مباحثات کنگره بر سر توافق هسته ای ایران به یک باره محو شد.
جمهوریخواهان در تعارض با توافق هسته ای ایران به اتفاق در صف 'آیپک ' صف آرایی کردند و در مقابل، اکثریت قریب به اتفاق دمکراتها موافق آن بودند.
'اوباما' این توافق را؛ اولویت درجه اول سیاست خارجی خود می نامید.
شرایط ایجاد شده، آیپک را به تفکر واداشته است که این شکست را چگونه هضم کند. آیا شکستی را که قانونگذاران که همگی آنها جزء دمکراتها هستند و با تعارض با آیپک در صف حمایت از توافق صف آرایی و بر آن تحمیل کردند را هضم کند و یا اینکه بی درنگ شکاف ایجاد شده میان خود با قانونگذاران و 'کاخ سفید' را که از دست تلاشهای این گروه در کشتن توافق به شدت عصبانی بودند، را پر کند.'
بنا بر اطلاع نزدیکان به آیپک؛ این نکته به طور جدی در دست بحث و تبادل نظر قرار دارد.
'مارشال ویتمان' سخنگوی 'آیپک' اعلام کرده است که فعلا همه تمرکز این گروه بر توافق بوده و محور نگرانی ها هم این بوده است که اطمینان حاصل شود اسرائیل با وجود این توافق همچنان قوی می ماند.
نیویورک تایمز سپس می افزاید : این شکست هم در امتداد شکست های تاریخچه آیپک در دوران روسای جمهوری فعلی و گذشته آمریکا بوده است. آیپک در گذشته هم در تعارض با روسای جمهور هر دو جناح سیاسی آمریکا بر سر موضوعاتی که برای امنیت اسراییل حیاتی بود، متحمل شکست هایی شده است. درهمه این موارد ضدیت روسای جمهور با قوت لابی آیپک بوده است.
آیپک در سال 1978 با 'جیمی کارتر' برسر طرح فروش جت های جنگنده عقاب F-15 Eagle به عربستان در افتاد و سه سال بعد نیز با 'رونالد ریگان'بر سر فروش هواپیماهای شناسایی ' آواکس 'Awacs باز هم با سعودی ها اختلاف پیدا کرد.
آیپک در هر دو مبارزه شکست خورد و باز هم در سال 1991 در دولت 'جورج بوش ' بر سر موضوع اعطای وام تضمینی به اسرائیل متحمل همین شکست شد.
آیپک به رغم این شکست سنگین؛ خود را پیروز می شناسد و با صدور بیانیه ای ادعا کرد که اکثریت نمایندگان هر دو جناح سنا مخالف توافق اند.
'مارشال ویتمن' سخنگوی آیپک در این باره بیان کرد که اسرائیل خواهان آن است که با وجود این توافق همچنان قوی بماند.
وی اشاره کرد که آیپک همچنان نظرش این است که این مبارزه ارزش جنگیدن را دارد حتی اگر نتیجه اش مطابق میل ما نباشد.
او گفت: ' توافق رای آورد. این رای محصول لابی قوی دولت بود اما موضوع این است که نه اکثریت دو حزبی کنگره و نه مردم آمریکا موافق این توافق نیستند'.
او با اشاره به لابی قوی دولت آمریکا در این خصوص گفت که این نکته فوق العاده حائز اهمیت است.
ویتمن افزود: ' این گروه ابدا نگران از دست دادن قدرت و یا شهرتش در جلب حمایت هردو جناح کنگره نیست و خاطر نشان ساخت که تاریخچه طویل سرخوردگی های آیپک ثابت می کند که این شکست ها تاثیری بر سطح نفوذ و تاثیرگذاری این گروه نداشته و روابط امریکا - اسرائیل به جریان عادی خود ادامه داده و حتی قوی تر هم شده است'.
در این زمینه ؛ 'جرمی بن - امی' مدیر اجرایی 'جی. استریت' که یک گروه حامی اسراییل اما به شدت موافق توافق هسته ای ایران است و حتی 2/3 میلیون دلار در راه تبلیغات برای آن هزینه کرده است می گوید: ' شکست آیپک نشان داد که این گروه دیگر یک نیروی تثبیت شده در میان جامعه یهودیان آمریکا نیست'.
وی توضیح می دهد:' زمانی قانونگذاران آمریکا ازعواقب سیاسی ضدیت با آیپک هراس داشتند و از ایجاد شکاف میان خود با این گروه وحشت می کردند اما امروز دیگر آن احساس وجود ندارد'.
بن - آمی افزود: 'به نظر من سیاستها در این عرصه تغییر کرده است و سیاستهای کهنه باز نخواهد گشت. صداهای مخالف نیز درجامعه یهویان درحال شنیده شدن است، صداهایی که تا پیش از این به گوش نمی رسید'.
او پیش بینی کرد که بعد از انتخابات سال 2016 ریاست جمهوری امریکا قانونگذاران موافق توافق احساس خواهند کرد از حمایت سیاسی لازم جامعه یهود که آنها را مجددا به قدرت رسانده است، برخوردار شده اند '.
اما مخالفان توافق تا این اندازه مطمئن نیستند. 'جاش بلاک' رئیس گروه طرفدار اسرائیل با نام 'پروژه اسرائیل' معتقد است: ' با این شرایط؛ قانونگذاران از این پس از کمکهای اهدا کنندگان و یا دریافت چک سفید امضا برخوردار نخواهند بود چرا که آنها احساس می کنند رودست خورده اند و به آنها خیانت شده است و باید نمایندگان به آنها پاسخگو باشند '.
او افزود: ' به نظر من رای امروز قانونگذاران در مورد توافق ایران؛ در چرخه انتخابات بعدی تعیین کننده خواهد بود و در آنجا قانونگذاران باید در قبال این موضوع پاسخگو باشند'.
خبرهای مرتبط
گزارش خطا
آخرین اخبار