نوام چامسکی: ایران نمی خواهد به سلاح اتمی دست یابد
صدای ایران-پایگاه تامدیسپچ در مقالهای به قلم نوام چامسکی مینویسد: در سراسر دنیا امیدواری و خوشبینی درباره توافق هستهای به دست آمده با ایران وجود دارد. تمامی کشورهای دنیا نیز ظاهراً با این ارزیابی موافقند که توافق جامع هستهای تمامی مسیرهای ایران برای دستیابی به تسلیحات اتمی را مسدود میسازد.
ایران در رسانه ها
با این حال، استثناهایی برای این اشتیاق کلی وجود دارد: آمریکا و نزدیکترین همپیمانان منطقهای آن یعنی رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی. نتیجه این مساله این است که شرکتهای آمریکایی نمیتوانند به همراه همتایان اروپایی خود وارد بازار ایران شوند. بخشهای مهم قدرت در آمریکا همچنان ایران را به عنوان بزرگترین تهدید برای دنیا میدانند. حتی حامیان توافق در آمریکا محتاطانه با این مسأله برخورد میکنند.
مخالفان توافق این ادعا را مطرح میکنند که این توافق چندان قوی نیست. برخی از حامیان توافق نیز با این نظر موافقند و میگویند که اگر قرار است که این توافق معنا پیدا کند، تمامی منطقه خاورمیانه باید از وجود تسلیحات کشتار جمعی پاک شود.
البته رژیم صهیونیستی به همراه هند و پاکستان جزء سه قدرت هستهای در منطقه به حساب میآیند. برنامه هستهای این کشورها توسط سازمان ملل مورد حمایت قرار گرفته است و از بین آنها رژیم صهیونیستی حتی معاهده منع تکثیر را نیز امضا نکرده است.
خاورمیانه عاری از تسلیحات هستهای میتواند راهی درست برای رفع نگرانیها درباره ادعاهای مطرح شده درباره تهدید ایران باشد. توافق هستهای فعلی بیش از هر جایی دیگر در آمریکا در معرض خطر قرار دارد، جاییکه که گروهی میخواهند این توافق را با ادعای حمایت از رژیم صهیونیسی برهم زنند. این اولین باری نیست که فرصتها برای خاتمه بخشیدن به ادعاهای مطرح شده درباره تهدید ایران توسط واشنگتن از دست میرود. این مساله باعث میشود که این سوال در ذهن مطرح شود که واقعاً موضوع چیست.
برای پرداختن به این موضوع، بهتر است یکسری فرضیات و سوالاتی که هیچگاه مطرح نمیشوند را مورد بررسی قرار داد. یکی از این فرضیات این است که ایران بزرگترین تهدید برای صلح دنیاست. سوالی که مطرح میشود این است که چرا ایران نوعی تهدید محسوب میشود؟ و چرا رژیم صهیونیستی و عربستان از تهدید ایران میترسند؟ ایران هر تهدیدی به غیر از تهدید هستهای میتواند داشته باشد. سالها پیش آژانس اطلاعاتی آمریکا خطاب به کنگره نوشت که هزینههای نظامی ایران نسبت به استانداردهای منطقه بسیار کمتر است و دکترین نظامی این کشور دفاعی است. جامعه اطلاعاتی آمریکا همچنین گزارش داد که هیچگونه مدرکی دال بر اینکه ایران به دنبال دستیابی به تسلیحات اتمی است وجود ندارد.
مطمئناً، صهیونیستها از حرفهای آیتالله خامنهای و محمود احمدینژاد رئیس جمهور اسبق مبنی بر اینکه رژیم صهیونیستی باید از صحنه روزگار پاک شود میترسند. معنای این حرفها این است که ایران به دنبال تغییر رژیم در سرزمینهای اشغالی است. اما این حرفها در مقایسه با اقدامات و سخنان صریح مقامات آمریکایی و رژیم صهیونیستی برای تغییر حکومت ایران قابل مقایسه نیست. یک نمونه از اقدامات آمریکا برای تغییر حکومت در ایران به سال 1953 برمیگردد که سرویسهای اطلاعاتی آمریکا و انگلیس دولت منتخب ایران را سرنگون کرده و شاه را به قدرت بازگردانیدند. آمریکا به قهرمان تغییر حکومت در دنیا معروف است و رژیم صهیونیستی نیز دست کمی از واشنگتن ندارد.
هیچ تحلیلگری به این مساله معتقد نیست که ایران میخواهد به تسلیحات اتمی دست یابد و یا از آن استفاده کند. با این حال، این دغدغه وجود دارد که این نوع تسلیحات نه از طریق ایران بلکه از طریق پاکستان به عنوان همپیمان آمریکا در اختیار گروههای جهادی قرار گیرد.
دغدغه دیگر درباره تهدید ایران به حمایت این کشور از تروریسم برمیگردد. این حمایت اساساً به حمایت ایران از حزبالله و حماس مربوط میباشد. هر دو این جنبشها با هدف مقاومت در برابر خشونت رژیم صهیونیستی شکل گرفتند.
دغدغه دیگری که درباره ایران مطرح میشود بیثباتی است که این کشور بوجود میآورد. این نقش ایران در ایجاد بیثباتی به عنوان مثال به کمکهای ایران به کردهای عراق برای دفاع از خودشان در برابر تهاجم داعش اشاره میکند. اما تمامی این مسائل به معنای ایجاد ثبات میباشد.
برخی دیگر از واشنگتن به خاطر مذاکره با ایران با سابقه بدش در بحث حقوق بشر عصبانی هستند. این افراد از دولت آمریکا میخواهند تا با عربستان و رژیم صهیونیستی همپیمان شود و بدون توجه به نقض آشکار حقوق بشر توسط این کشورها، از آنها بخواهد رفتار درست را به ایران نشان دهند. شاید این توصیه با توجه به سابقه حقوق بشری رژیم مورد حمایت آمریکا در سراسر جهان چیز عجیبی نباشد.
شاید به یاد آوردن این نکته مفید باشد که از سال 1953 تا کنون، آمریکا هر روز به مردم ایران آسیب رسانده است. اندکی پس از سرنگونی رژیم شاه در سال 1979 در ایران، واشنگتن فوراً شروع به حمایت از صدام حسین کرد. صدام آن چنان دوست با ارزشی برای آمریکا بود که امتیازاتی به اندازه رژیم صهیونیستی دریافت میکرد. پس از پایان جنگ نیز آمریکا به حمایت خود از صدام حسین به عنوان دشمن ایران ادامه داد. در سالهای آخر نیز دشمنی با ایران به شکل خرابکاری، شهید کردن دانشمندان هستهای ایران و جنگ سایبری با این کشور ادامه داشته است.
با توجه به گزارشات جامعه اطلاعاتی آمریکا مبنی بر اینکه ایران هیچگونه تهدید نظامی ندارد و برنامه هستهای این کشور بخشی از راهبرد بازدارندگی آن محسوب میشود، پس چه کسی درباره بازدارندگی ایران نگران است؟ پاسخ واضح است: دولتهای خودسری که در منطقه وحشیگری میکنند و نمیخواهند که مانعی بر سر راه خشونتهای آنها وجود داشته باشد.
گزارش خطا
نظر شما
آخرین اخبار