کودک‌آزاری بسیار شایع است. کافی است روزنامه‌ها را ورق بزنید نگاهی به اخبار بیندازید. خبرها پر است از گزارش درباره کودکانی که آزار دیده‌اند و این اطلاعات موجب می‌شود ما بیش از گذشته درباره امنیت فرزندانمان نگران شویم. این موجب می‌شود درباره نگهداری و مراقبت از فرزندانمان وسواس‌گونه عمل کنیم و هم خودمان مضطرب باشیم و هم این اضطراب و نگرانی را به آنها منتقل کنیم. در مقوله کودک‌آزاری و پیشگیری از آن باید به این موضوع مهم توجه داشت که مراقبت بسیار از کودکان و پرورش آنها در فضایی پر از احساس ترس چندان مؤثر نیست، چیزی که در این میان کاربردی است، آشناشدن با مقوله آزار کودکان، آشناکردن کودک به شکل منطقی با این مقوله و شناساندن نشانه‌های آزار به کودک از سوی والدین است. در نهایت اگر با همه این مراقبت‌ها کودک با آزار مواجه شد، باید به او اطمینان داد والدین در کنار او هستند. آمارهای منتشرشده نیز گزارش‌های روزنامه‌ها را تأیید می‌کنند. سالانه حدود سه میلیون مورد کودک‌آزاری و ٥,٥ میلیون مورد سهل‌انگاری در نگهداری از کودکان گزارش می‌شود. دراین‌میان باید توجه داشت هم‌پوشانی‌هایی میان آزار جسمی، آزار جنسی و آزار روانی وجود دارد که به‌سادگی نمی‌توان آنها را از هم منفک کرد.
کودک‌آزاری در خانه
اما در جایی که والدین تصور می‌کنند بیرون از خانه جایی ناامن برای کودکان است، بررسی‌ها نشان می‌دهد بیشترین موارد کودک‌آزاری در میان خانواده و از طریق نزدیکان کودک رخ می‌دهد. در مواردی که آزار و اذیت کودک در خانه مشاهده می‌شود می‌توان ردپایی از افسردگی و سایر بیماری‌های روانی در میان والدین مشاهده کرد. علاوه‌براین در خانواده‌های فقیر نیز می‌توان موارد آزار و اذیت کودک را بیشتر مشاهده کرد. در خانه والدینی که نوجوان هستند یا والدینی که به الکل و مواد مخدر معتادند نیز می‌توان موارد قابل‌ملاحظه‌ای از کودک‌آزاری مشاهده کرد. درهرحال این درست است که بیرون از خانه جایی امن برای کودک نیست، اما واقعیت این است که بیشترین موارد آزار کودکان از طریق کسانی است که از آنها نگهداری می‌کنند و به آنها نزدیک هستند و در واقع معتمدند.
آزار جنسی، بخشی از آزار است که در آن کودک نمی‌تواند درکی از آنچه اتفاق می‌افتد، داشته باشد و در نتیجه نمی‌تواند با آن موافقت یا مخالفت کند. نتایج برخی تحقیقات حاکی از آن است که ٢٥ درصد دختران و ٥/١٢ درصد پسران قبل از هشت سالگی با آزار و اذیت جنسی مواجه می‌شوند. بخش دیگری از آزارها، آزار جسمی است که شامل ایجاد جراحت در کودک در نتیجه کتک‌زدن، هل‌دادن و سوزاندن می‌شود. تحقیقات دیگری نشان می‌دهند که در حدود پنج درصد کودکان آزار جسمی را در دوران زندگی خود تجربه می‌کنند.
پیشگیری از آزار کودکان
آگاه‌بودن از فضاهایی که کودک بیرون از خانه در آنها به سر می‌برد نخستین راه برای مراقبت بیشتر از کودک است. باید توجه داشت برنامه‌هایی برای کودک در خارج از خانه در نظر گرفته شود که امکان حضور سرزده والدین در آنها فراهم باشد. والدین باید درباره تغییر کادر آموزشی و اساسا هرگونه تغییر در مکان آموزشی کودک و هرگونه تغییر رفتار کودکشان آگاه و حساس باشند.
برای مراقبت از فرزندان باید قانون‌های مهم و اساسی را در مراقبت از خود به آنها آموزش داد. باید به کودکان آموخت فاصله منطقی را از غریبه‌ها حفظ کنند و بتوانند در برابر خواسته افرادی که نمی‌شناسند، «نه» بگویند. باید توجه داشت به جای ترساندن کودک باید به او این حس را داد که قوی و تواناست و هر زمانی اتفاق ناخوشایندی برای او رخ داد، می‌تواند روی شما حساب کند و در نهایت به کودک گفت این درست نیست که افراد بالغ تن او را لمس کنند، درحالی‌که او نمی‌فهمد چه اتفاقی دارد می‌افتد.
آخرین اخبار
