آیا ناتو بار دیگر با پوشش اتحادیه عرب لیبی را بمباران می کند؟

به نظر می رسد با قدرت گرفتن گروه تروریستی داعش در لیبی و استقرار آن در سواحل دریای مدیترانه و به طور مشخص شهر«سرت»،ناتو بار دیگر با پوشش اتحادیه عرب به لیبی حمله کند.

به گزارش صدای ایرا به نقل از جماران،«عبدالباری عطوان»نویسنده و تحلیلگر معروف عرب نوشت:بالاخره پس از گذشت مدتی از غیبت اتحادیه عرب این اتحادیه خودش را به یاد ما آورد و پس از برگزاری نشستی غیرعادی و در سطح نمایندگان کشورهای عربی در مقرش در قاهره تاکید کرد که همچنان زنده و در حال ارتزاق است. در پایان این نشست خواستار «تعجیل در تدوین استراتژی عربی شد که کمک به لیبی عربی را در رویارویی با تروریسم داعش و امتداد آن به اراضی اش را تضمین کند.

بر این باور نیستیم که منظور از این دعوت کشورهای عربی نیستند بلکه منظور از آن ارائه «پوشش عربی»جدید برای کشورهای غربی و به طور خاص انگلیس و فرانسه است که در حال حاضر خود را برای دخالت نظامی دوباره در لیبی آماده می کند و در حال بررسی این دخالت است؛دخالتی که اکنون در حال حاضر پشت درهای بسته در حال بررسی است نه برای نجات ملت لیبی از هرج  و مرج خونین است که از آن رنج می برد و منجر به مهاجرت نزدیک به نیمی از این ملت به کشورهای همجوار است بلکه برای جلوگیری از رسیدن داعش و همراه آن ده ها هزار مهاجر غیرقانونی به قاره اروپاست.

دولت های عربی آماده پاسخ به این دعوت نیستند که در پاسخ به درخواست «محمد الدایری»وزیر خارجه«دولت قانونی لیبی»مطرح شد.الدایری خواستار بمباران شهر «سرت» به منظور از بین بردن  عناصر داعش در شهر «سرت»شد که در اشغال این گروه تروریستی است زیرا به گفته وی نیروی هوایی لیبی فقط دو هواپیما در اختیار دارد که یکی برای بنغازی و دیگری برای درنه اختصاص یافته اند .

جنگنده های عربی اکنون در جنگ در دو جبهه عربی دیگر مشغولند که قطعا جبهه اسرائیل یکی از این جبهه ها نیست.جبهه نخست یمن و دیگری در چارچوب ائتلاف شصت گانه است که ایالات متحده آمریکا برای از بین بردن داعش در سوریه و عراق رهبری می کند.به همین دلیل در بیانیه پایانی نشست اتحادیه عرب هیچ گونه اشاره ای به درخواست اراسل این جنگنده ها به لیبی نشد با این توجیه که اراسل جنگنده به لیبی در رأس اولیوت های کشورهای عربی نیست.البته جنگنده های عربی به لیبی فقط تحت پوشش ناتو ارسال می شوند همانطور که در سال 2011 و با دستور واشنگتن صورت گرفت.

لیبی بهای تبانی اتحادیه عرب در زمان ریاست «عمرو موسی»بر آن و هیمنه کشورهای حوزه خلیج فارس و نیز توطئه فرانسوی-انگلیسی برای نابودی این کشور از طریق بمباران شدید ناتو به بهانه سرنگونی دیکتاتور و نه به دلیل اینکه کشوری نفتی است که دولت سابقش بیشتر قراردادهای زیرساختی را از کشورهای استعمارگر قدیمی را گرفت و به ترکیه و هند و چین و روسیه داد و در انتقام از حمایت مقاومت فلسطین و همه جنبش های آزادیبخش در آفریقا و سراسر جهان،می پردازد.

همه کشورهای جهان یک دولت،یک ارتش و یک پارلمان دارند اما لیبی از هر کدام اینها دوتا دارد یعنی دو دولت،دو پارلمان و دو ارتش و شبه نظامیانی که فساد و بی ثباتی را در این کشور منتشر می کنند دارد و اینها از «برکات» ناتو و انقلابیون و «لیبی جدید»است که برای ملتش خواستند.

پیش از آنکه داعش در سرت  زادگاه سرهنگ قذافی سکنی بگزیند،دو جهان عربی و غربی تماشاگر هرج و مرج خونینی بودند که کشور لیبی در آن به سر می برد و نیز تماشاگر عملیات غارت سازماندهی شده ثروت ها و سپرده هایش در بانک های غربی که نظام سابق به جا گذاشت و به بیش از 200میلیارد دلار می رسد و نبود کامل امنیت و خدمات در یکی از کشورهایی که گمان می رفت یکی از کشورهای برجسته غنی در تمام جهان باشد،بودند.

اکنون و پس از آنکه لیبی تبدیل به یکی از شاخه های داعش و نقطه حرکت ده ها هزار شهروند عربی که از کشورهای ناکام یا شبه ناکام که امنیت و ثبات و وحدت خاک خود را به دلیل دخالت نظامی و اطلاعاتی عربی غربی مشترک مانند سوریه و عراق و لیبی و یمن از دست دادند فرار کرده و به دنبال لقمه نان و امنیت در کشورهای اروپایی که در رنج و محنت آنها نقش بزرگتر را بازی کردند،هستند دولت های اروپایی نگران نفوذ باندهای داعش به سواحل و در نهایت به عمق خود و انجام عملیات های تروریستی هستند.

داعش به لیبی رسید و ایالت خود را در سرت به دلیل سیاست های به حاشیه راندن و تحقیر و قتلی که این شهر و همه هواداران نظام سابق به دست انقلابیون و شبه نظامیان آنها شاهد بودند؛امری که باعث شد فضای مناسبی برای داعش به وجود بیاید.

دخالت ناتو در چهار سال پیش منجر به کشته شدن بیش از 30هزار نفر از مردم لیبی شد اگر چه برخی رقم واقعی را بسیار بیشتر می دانند.بسیار تاسف آور است که قربانیان بمباران آمریکایی-اروپایی از دید رهبران جهان آزاد بشر نیستند به همین دلیل آمار دقیقی از این قربانیان نه در لیبی و قبل از آن نه در عراق وجود ندارد.پرسشی که در اینجا مطرح می شود این است که شمار کشته شدگان جدیدی که در نتیجه دخالت نظامی عربی- غربی مشترک و جدید در لیبی جان خود را از دست می دهند چقدر است؟

هنگامی که «برنارد هنری لیوی»فیلسوف و نظریه پرداز فرانسوی ،شاگرد «برنارد لوئیس»پدر روحی و عملی طرح های تجزیه منطقه عربی بر اساس طایفه ای و نژادی،سکاندار دخالت نخست ناتو در لیبی و رهبر انقلابیون است،چه چیزی باید به جز نابودی و ویرانی و تخریب و هرج و مرج خونین و تبدیل کشوری امن و باثبات به کشوری ناکام انتظار داشت که نیمی از مردمش از آن مهاجرت کرده و نیم دیگر مردم یا بیشتر آنها در اندیشه کوچ در جستجوی امنیت در کشورهای همجوار یا هر مکان دیگری روی کره خاکی هستند.

غرب و هم پیمانان عربش خودشان بودند که لیبی و ملت خوب و مهربانش را به این وضعیت فاجعه بار رساندند و این خود غرب است که بهای سیاست هایش را می پردازد،مهاجرت غیرقانونی،حضور گروه های تندرو در سواحل مقابل دریای مدیترانه که بیش از دو هزار کیلومتر بدون محافظت امتداد دارد.همه آنها ثمره دخالت خونین مسمومشان را چیده و می چینند.

کجایند شبکه های ماهواره ای عربی و خبرنگارانشان با آن جلیقه های ضد گلوله شان و کجایند کارشناسان نظامی که با کامپیوترهای خود در این شبکه ها حضور پیدا می کردند و حتی کجایند رسانه های عربی که پیروزی جنگنده های خود را در کشتن هزاران نفر از ملت بی گناه در یکی از بزرگترین فریب ها در عصر جدید را جشن گرفتند؟

پاسخ را به شما و اتحادیه عرب و به کسانی که پشت پرده این طرح خونین بوده و هستند،واگذار می کنیم.