واشنگتن‌پست: حمایت‌گسترده یهودیان آمریکا از توافق با ایران

جدال بر سر توافق با ایران شکاف عظیم میان یهودیان آمریکا و به اصطلاح «رهبران یهودی»، «سازمان های اصلی یهودیان» و «سازمان های بانفوذ یهودیان» را آشکار کرده است. در حقیقت، این رهبران و گروه های آن ها نماینده نظر یهودیان آمریکا در مورد توافق با ایران نیستند. آنها مخالف نظر جامعه یهودیان هستند. یهودیان آمریکا بیش از دیگر شهروندان آمریکایی از توافق حمایت می کنند.

بسیاری از سازمان های یهودیان آمریکا مخالف توافق هستند. از مهمترین آنها می توان به آیپک، کمیته یهودیان آمریکا، اتحادیه ضدافترا و مجمع رؤسای سازمان های اصلی یهودیان آمریکا اشاره کرد. کسانی که از ادعاهای آیپک و متحدان آن حمایت می کنند توجه ندارند که بزرگترین سازمان یهودی حامی توافق با ایران، یعنی «جی استریت»، از عضویت در «مجمع رؤسای سازمان های اصلی یهودیان آمریکا» منع شده است.

یکی از نگارندگان (استیو کوهن)، ماه پیش برای نشریه Jewish Journal نظرسنجی ای در مورد توافق با ایران انجام داد. این تنها نظرسنجی میان یهودیان آمریکا است که مشخصاً یهودیان غیرمذهبی را نیز دربرمی گیرد. یعنی گروهی که نه از نظر مذهبی، بلکه از نظر هویتی خودشان را یهودی می دانند. سه چهارم این افراد گفتند که به میزان کافی در مورد توافق اطلاعات دارند و می توانند در مورد آن نظر بدهند. 63 درصد آن از توافق حمایت کردند. در مقابل، از میان کل آمریکایی هایی که در مورد توافق اطلاعات کافی داشتند، فقط 54 درصد حامی توافق بودند.

در مورد رأی کنگره به توافق، 54 درصد یهودیان خواهان رأی مثبت، 35 درصد خواهان رأی منفی و 12 درصد بدون نظر بودند. در نظرسنجی ملی از کل شهروندان آمریکا، 41 درصد خواهان رأی مثبت، 38 درصد خواهان رأی منفی و 21 درصد بدون نظر بودند. به نظر می رسد که یهودیان آمریکا در قیاس با غیریهودیان این کشور، بر سر توافق اختلافات درونی بیشتری دارند.

اما در میان به اصطلاح «رهبران جامعه یهودی»، مسئله کاملاً متفاوت است و سازمان های یهودی با توافق مخالف هستند، بدون آنکه گزینه دیگری را پیشنهاد بدهند. چرا این رهبران این قدر با جامعه یهودیان، که ادعا می کنند نماینده آن هستند، در چنین موضوع مهم و جنجالی اختلاف نظر دارند؟ چرا تصمیم گرفته اند 20 میلیون دلار خرج تبلیغات علیه توافق کنند، در حالی که «جی استریت» فقط دو میلیون دلار خرج تبلیغ به نفع توافق می کند؟

اولین توضیح آن است که رهبران یهودی متعلق به نسل قدیمی تر و محافظه کار یهودیان هستند. مهم تر از آن، آنها نماینده یهودیان ثروتمند هستند. اعضای دموکرات کنگره، مانند سناتور چارلز شومر که مخالف توافق است، فراموش کرده اند که در میان یهودیان دموکرات، حامیان توافق 5 برابر مخالفان توافق هستند (62 درصد در مقابل 13 درصد). در میان ده سناتور یهودی، شومر تنها کسی است که رسماً اعلام مخالفت کرده است، در حالی که 5 سناتور یهودی دیگر حمایت خود را از توافق هسته ای اعلام کرده اند، و چهار نفر هنوز تصمیم نگرفته اند.

نظرسنجی سال 2013 موسسه پیو (Pew) در میان یهودیان آمریکا نشان داد کسانی که عضو یکی از سازمان های یهودیان آمریکا هستند (یعنی 18 درصد کل یهودیان این کشور)، با کسانی که عضو این سازمان ها نیستند تفاوت های بسیاری دارند. اعضا در قیاس با غیراعضا ثروتمندتر هستند (31 درصد در مقابل 24 درصد)، گرایش بیشتری به جمهوری خواهان دارند (18 درصد در مقابل 12 درصد)، و درصد کمتری از آنها خود را لیبرال می دانند (46 درصد در مقابل 53 درصد). حتی در سال 2013، اعضای این سازمان ها در مقایسه با غیراعضا بیشتر منتقد اوباما بودند (42 درصد در مقابل 33 درصد).

اما احتمالاً بزرگترین تفاوت میان این دو گروه این است که در میان یهودیان عضو این سازمان ها کمتر کسی هست که بگوید پایبند مذهب خاصی نیست. وقتی از «یهودیان بدون مذهب»، آن طور که نظرسنجی پیو از آنها نام می برد، در مورد مذهبشان پرسیده می شد، هیچ کدام به یهودیت اشاره نکردند. اما وقتی از آنها پرسیده شد که «فارغ از مسئله مذهب، آیا خودتان را یهودی یا کمی تا قسمتی یهودی می دانید؟» جوابشان مثبت بود. نسبت این افراد در میان اعضای سازمان های یهودی 5 درصد و در میان غیرعضوها 27 درصد بود. در نظرسنجی Jewish Journal، 39 درصد یهودیان با مذهب خواهان رد توافق از سوی کنگره بودند. در میان یهودیان بدون مذهب، این رقم 19 درصد بود. نظرسنجی های انجام شده توسط دیگر سازمان ها، مثلا نظرسنجی سازمان Israel Project که مخالف توافق است، یهودیان غیرمذهبی را در نظر نمی گیرند، در حالی که این گروه، بیشترین رشد را در میان جامعه یهودیان آمریکا داشته اند.

این تصور که یهودیان آمریکا کلیتی یکپارچه هستند باید کنار گذاشته شود؛ همین طور این تصور که دلبستگی آنها به اسرائیل و نخست وزیرش قوی تر از حمایت آنها از اوباما و توافق با ایران است؛ همین طور این تصور که بنیامین نتانیاهو رهبر، یا نماینده، یهودیان جهان است؛ همین طور این تصور که به اصطلاح «رهبران» سازمان های یهودی سخنگوی جامعه یهودیان آمریکا هستند، آن هم در مسئله ای به اهمیت تسلیحات هسته ای در خاورمیانه. سازمان های یهودی سخنگوی حامیان مالی، رهبران و اعضای خود هستند، اما قطعاً سخنگوی جامعه یهودیان آمریکا و به خصوص یهودیان لیبرال آمریکایی که اکثر آنها از توافق حمایت می کنند، نیستند.