فرجام برجام عاقبت به خیری است

پایگاه اینترنتی امید هسته ای ایرانیان در یادداشت روز یکشنبه نوشت که ایران توانسته است برنامه هسته ای و غنی سازی خود را رسمیت بخشیده، تحریم های هسته ای را کنار زده و مسیر تحقیق و توسعه و صنعتی سازی فعالیت های هسته ای خود را باز نگه دارد.

در این یادداشت به قلم جلال برزگر آمده است: طی مراحل قانونی برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) میان ایران و گروه 1+5 در کشور چه از طریق شورای عالی امنیت ملی باشد و چه مجلس شورای اسلامی فرجام برجام در ایران ختم به خیر خواهد شد؛ بدین معنا که برجام در هر دو نهاد عالی ایران رای خواهد آورد و رد نخواهد شد؛ اما بازی سیاست در آمریکا درباره این متن چندان روشن نیست، هرچند که احتمال اجرایی شدن آن با استفاده دولت آمریکا از اختیارات رئیس جمهور این کشور بالاست. همین وضعیت نشان دهنده آن است که کفه برد- برد در متن توافق برجام به کدام سمت سنگین تر است.

واقع این است که در ایران حتی منتقدان و مخالفان فعلی برجام می دانند که در این متن چه دستاوردهای بزرگی نصیب ایران شده است. بر همگان روشن است که برد طرف غربی این است که می گوید گریز هسته ای ایران به سمت سلاح هسته ای را با اجرای محدودیت های 8 و 10 ساله و برخی نظارت های طولانی تر یکسال به عقب انداخته اند، تا در این فرصت بتوانند ایران را از حرکت و دست یابی به سلاح هسته ای منصرف کرده یا باز دارند؛ سلاحی که البته در دکترین دفاعی ایران جایی ندارد و در برابر آن منع شرعی و دستور و فتوای اکید بالاترین مرجع سیاسی و دینی کشور وجود دارد.

در مقابل ایران توانسته است برنامه هسته ای و غنی سازی خود را رسمیت بخشیده، تحریم های هسته ای را کنار زده و مسیر تحقیق و توسعه و صنعتی سازی فعالیت های هسته ای خود را باز نگه دارد، به حدی که به صورت قانونی در آینده، علاوه بر ایزوتوپ های پایدار، اورانیوم غنی شده و آب سنگین نیز تولید و به مبادله آنها در بازارهای جهانی بپردازد.

بخش وسیعی از انتقادهای این روزها به متن برجام از نوع مته به خشخاش گذاشتن از سوی کسانی است که خود اهمیت و قوت های متن توافق را می دانند، برخی برای مثال تحریم ها را قابل برگشت می بینند که این واقعیتی دو طرفه در جهان امروز و نظم موجود آن است، اما باز همگان می دانند که برای نخستین بار در تاریخ شورای امنیت چندین مرحله تا قبل از طرح موضوع اختلافی در شورای امنیت در نظر گرفته شده است و این خود از نقاط قوت توافق است؛ توافقی که ضمیمه قطعنامه سازمان ملل است و باز قطعنامه ای که با مساعدت کشورهای شورای امنیت و کشور هدف (ایران) نگاشته شده و در آن آمده که حتی نقض قطعنامه به معنای نقض برجام نیست. 

این رخدادهای منحصر به فرد البته نتیجه مقاومت و ایستادگی مدبرانه یک ملت است که از فعالیت صلح آمیز هسته ای دو هدف عمده را تعقیب کرده یکی به ثمر نشاندن پارادایم جدید در نظام بین الملل و تسلیم اجبار و فشار نشدن و دیگری بهره مندی کشور از فناوری های طراز بالا چون هسته ای که هم نشانه و هم موجب توسعه پایدار خواهند بود.

گروگان نبودن برجام نزد آژانس در بحث pmd یا همان مطالعات ادعایی، متوازن بودن اقدامات و عدم معاوضه نقد با نسیه – به طوری که هیچ اقدامی از طرف ایران قبل از یک گام و تعهد علنی طرف مقابل صورت نمی گیرد- و موارد بسیار دیگر از جمله نقاط قوت متن توافق است که قطعا از نگاه افراد کارشناس و دلسوز و به دور از اغراض سیاسی دور نمی ماند، چنانچه تاکنون هم نمانده است و برجام در ایران از همه طیف ها و سلایق حامی و تبیین گر دارد و منتقدان آن از لایه یا قشری خاص هستند. حتی جنجال بررسی برجام در مجلس نیز بی مورد است چرا که برجام درپ مجلس در حال بررسی است و حتی قرار است برای آن کمیسیون ویژه تشکیل شود. این که برجام باید به تصویب مجلس برسد یا فقط بررسی آن کافی است، نظری است که در محافل رده بالای نظام درباره آن تصمیم گرفته می شود، مهمتر آن است که بدانیم فرجام برجام در ایران ختم به خیر است و اتفاقا الان توپ در زمین کنگره و دولت آمریکاست که آیا می خواهند خود را از دیگر کشورهای 1+5 یا حتی قطعنامه شورای امنیت جدا کنند یا خیر؟ اگر هم خود را جدا کنند به گفته مقامات آمریکایی تحریم های ایران در دنیا و شورای امنیت دیگر به حالت قبل بازنخواهد گشت.

همه این ها که گفته شد تنها دلایل عاقبت به خیری برجام در ایران نیست، افزون بر این ها روشن است که سیاست اعلامی جلوگیری از گریز هسته ای ایران امروز با تدبیر ایرانیان همچون طناب به دست و پای دیگر سیاست های غیراعلامی آنها پیچیده شده و ادعاهای بسیار آنها مهار گشته است؛ تغییر رژیم، بهره از شکاف دولت-ملت برای براندازی، تسلیم ایران و مجبور کردنش به عدم حمایت از محور مقاومت در منطقه و بسیاری از ادعاها و سیاست های غرب حالا با طناب برجام مهار شده اند و دیگر حتی به راحتی از سوی سیاستمداران و دولتمردان غربی بازگو نمی شوند. 

بمب اتمی فرضی ایران با ادعاهای بزرگی در غرب معاوضه شده است؛ حال حتی صحبت از نیاز غرب به ایران مقتدر برای مهار شعله های افراط در منطقه است. آزمونی که پیش از این نیز ایران در آن موفق بوده است.

اکنون نه راکتورهای ایران باطری بزرگ با کلیدی در دست غربی هاست نه غنی سازی برچیده شده و نه تهدید نظامی توانسته از روی میز پایین آمده و پا به عرصه بگذارد. راز ناراحتی و گلایه و فریاد صهیونیست ها و شماری از رقبای دیگر علیه برجام نیز در همین مهم نهفته است؛ این ها را در ایران همه می دانند، حتی منتقدان سیاسی و جناحی برجام، به همین خاطر است که اجماع هسته ای در ایران قوی است؛ رقابت سیاسی و تیتر و گزارش چند رسانه به ظاهر منتقد هم چندان مهم نیست، چون برجام توافق قرن است و این را خود منتقدانش هم می دانند و از همین روست که برجام در ایران عاقبت به خیر است.