چقدر این عکسها شبیه تظاهرات "برادرانشان" در پاکستان است!
حالا که اینها شمشیر را از رو بستند و "پاکستانی" شدند، مخالفینشان باید "مصری" شوند! زمانیکه دارودسته "اخوان المسلمین" بخش ناآگاه جامعه را در جهت امیال طبقاتی شان به صحنه آوردند، مخالفینشان نیز سازمانیافته به صحنه آمدند و آنها را پس زدند. گرچه در این میان فرصت طلبان و دارودسته رژیم سابق و نظامی ها "بازی" را بردند ولی از "طالبانی" شدن جامعه مصر جلوگیری شد. علت اینکه اینبار نیز فرودستان به حقوقشان نرسیدند اینست که آنها سازمان و تشکیلات مدافع منافعشان نداشتند و زیر پرچم دیگران پناه گرفتند!
در حالی که در هفته های اخیر این جماعت کاملاً سازمانیافته از مجاری رسمی و غیر رسمی حملات را شروع کردند (بیاد آرید سخنان اخیر ملا خسرو را!)، "برادرانشان" در دولت در حالت دفاعی هستند. از همه بدتر دو دستشان را بر روی چشم، گوش و دهانشان گذاشتند، اینکه "ما نمیبینیم، نمیشنویم و نمیگوییم"! توجیه اینکه چرا فلانی در فلان جا (با پوزش از خوانندگان که اسم نمی برم! خواستم گریبانم را از دست سانسورچی های "صدای ایران" رها کنم!) شرکت نکرده و چشم بر هم گذاشتن چراغ سبزی که این شرکت نکردن به این جماعت داده، کمکی به "دولتی" ها نخواهد کرد. شتر سواری دولادولا نمیشه! تأکید این نکته ضروریست که نوک حمله این هجمه اخیر نیز نه دولت بلکه فرودستان جامعه است که مبادا از فرصت استفاده کرده مجدداً قد علم کرده به صحنه بازگردند! تمام "دلواپسی" ها از این زاویه است. وگرنه آنها خود بهتر میدانند که این "دلواپسی" مشترک آنها و "برادران" دولتی شان است و در جلوگیری از این بازگشت هر دو دست همدیگر را می شویند!

مباش غره به گفتار مادح طماع
که دام مکر نهاد از برای صید نصیب
امیر ظالم جاهل که خون خلق خورد
چگونه عالم و عادل شود به قول خطیب