کد خبر: ۷۲۹۵۸
تاریخ انتشار: ۰۷ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۵:۰۸
فرزین پورمحبی نوشت:

- اگر یک ایرانی را آنقدر عصبانی کنید که سکته کند، روزانه 300 نفرشان را به آن دنیا فرستاده‌اید!

- اگر یک ایرانی را آنقدر دچار ناراحتی و استرس کنید که سرطان بگیرد، روزانه برای 100 نفرشان جواز مرگ صادر کرده‌اید!

- اگر یک ایرانی را در هنگام رانندگی آنقدر تحقیر کنید که تخت گاز شود، روزانه 60 نفرشان را به دیار باقی شتابانده‌اید!

- اگر با احساسات یک ایرانی آنقدر بازی کنید که دچار شکست عاطفی شود، روزانه با اقدام به خودکشی، 10 نفرشان را روان‌شاد کرده‌اید!

- اگر یک ایرانی را در خانواده و قوم و خویش و پمب بنزین و محل پارک و ... تهدید کنید آنقدر که غیرتی شود، روزانه 1600 نفرشان را به پزشکی قانونی رهنمون ساخته و تعداد قابل توجهی از آنها را هم به کام مرگ ارسال نموده‌اید! (فقط تفنگ که ناموس نیست، چاقوی دسته صدف هم، همین نقش را دارد! می‌گویید نه، از کیمیایی خودمان بپرسید. حالا فهمیدید چرا فیلم قیصر در این کشور گل کرده؟)

- اگر هم در بیمارستان یک ایرانی را آنقدر در مورد بیمارش نگران کنید، پزشک و استادی را ناچار به فرار مغز به آن دنیا نموده‌اید!

توضیح ضروری: آماری دقیقی از دق‌مرگ شدگان در دسترس نیست.

بنابراین یک ایرانی را هیچگاه نه نهدید کنید، نه عصبانی، نه ناراحت، نه غیرتی، نه تحقیر و نه نگران و مشوش! به‌طور کلی، لی لی به لا لایش نگذارید، چون آن لی لی را همراه با مه مه، لو لو برد!

به این نکته ظریف توجه داشته باشید که یک ایرانی ممکن است برای دیده شدن و جلب توجه، سال‌ها تلاش کند؛ اما در عین حال اگر کسی بیشتر از 5 ثانیه به او نگاه کند، فکش را پایین می‌آورد! چراکه ایرانی به نگاه چپ و حتی نگاه راست یا زل زدن به چشم طرف مقابل حساسیت خاصی دارد.

به‌طور کلی، ایرانی اگر دچار «اختلاس حواس» شود، ناگهان خود را مانند آقازاده‌ها مصون می‌یابد و دیگر چشمش هیچ چیزی را نمی‌بیند و گرد و خاک راه می‌اندازد؛ تازه اگر هم دیگران را ببیند، خیلی ریز می‌بیند! درست مثل آقازاده‌ها!
پربیننده ترین ها
آخرین اخبار