رمزگشایی مسجد جامعی از روایتی از هیکل
احمد مسجد جامعی در نکوداشت مرحوم مشفق کاشانی از شعر و شاعران به عنوان مهمترین ابزار برای تداوم استمرار فرهنگ ایران پس از ظهور اسلام یاد کرد و گفت: شعر نگرشی از عالم دیگر است که باید در شاعر حلول کند.
مراسم نکوداشت مرحوم مشفق کاشانی شاعر نامدار معاصر و افتتاح خانه شعر سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، جمعه شب با حضور رئیس این سازمان و جمعی از شاعران کشور در موزه هنرهای دینی امام علی(ع) برگزار شد.
در این مراسم احمد مسجد جامعی عضور شورای اسلامی شهر تهران در سخنانی اظهار داشت: چند سال قبل پیشنهاد دادم تا دایره المعارفی توسط مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی با عنوان تهران تهیه شود که در آن با تقسیم کردن تهران به چهار بخش تهران، ری، شمیران و کن در چهار مجلد درباره شهر تهران به سخن پرداخته شود. برای این کار یک هیئت علمی تاسیس شد که یکی از اعضایش مرحوم استاد عنایت الله رضا بود. وی برای من نقل می کرد که در سفرش به آلمان به منظور دیدار با پسرش به رادیو دعوت می شود تا در کنار یک استاد مصری به بحث در مورد فرهنگ جهان بپردازد. در این برنامه وقتی که از آن استاد مصری سوال می پرسد که شما چرا با ظهور اسلام از میثاق های باستانی فرهنگی خود دست کشیدید، به او پاسخ می دهد: چون ما فردوسی نداشتیم.
به گزارش مهر پیش از این در شبکه های اجتماعی این عبارت(چون ما فردوسی نداشتیم) به حسنین هیکل نسبت داده شده بود و محل مناقشاتی شده بود.
مسجد جامعی ادامه داد: فردوسی به عنوان یک شاعر محصول یک روح و زمانه است. خود او در شاهنامه هزار بیت از دقیقی دارد و دوره ای که او زیست می کرده است دوره اس که رجوع به داستان های دهقانی رایج بوده است. در این میان اگر اثر فردوسی ماندگار می شود به این خاطر است که او نورانیت اسلام را رد نگاهی علوی پذیرفت و به آن احترام گذاشت. پس از او نیز هر کسی از حکما و شعراکه نسبت بیشتری با عقلانیت داشت و آن را از منظر دین دید، حتی اگر شیعه هم نبود، به اهل بیت ارادت ورزیده و شعرش ماندگار شد.
عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: فردوسی به عنوان روایت گر اندیشه ایرانی از عنوان خداوند جان و خرد بهره می برد و همین مساله است که تفاوت میان تمدن های بزرگ ایران و مصر را به رخ می کشد. ما با خرد به تبارمان استمرار بخشیدیم و مهمترین افرادی که در این راه تلاش کردند شاعران و شعر بوده است، این شعر بوده است که شیر خدا و رستم دستان را کنار هم آورده و به آنها یک وزن داده است و به عبارت دیگر میان پهلوانی و اخلاق ارتباط برقرار ساخته است. به همین خاطر من معتقدم شعر تنها حاصل جوشش و کوشش شاعرانه نیست بلکه نگرشی از عالم دیگر است که باید در شاعر حلول کند.
وی در بخش دیگری از این مراسم با یادکرد از مرحوم مشفق کاشانی عنوان کرد: ایشان از جلوه های روح ایرانی به تمامی معنا بودند. اخلاق و تواضع و بزرگمنشی او از مهمترین ویژگی های شخصیتی وی بود و بخش مهمی از زندگی او صرف جلوه گر ساختن معانی نهفته در میراث شیعه شد.
مشفق از قله های غزل مفصل معاصر است
در ادامه این نشست سهیل محمودی از دیگر شاعران حاضر در این مراسم نیز در سخنانی با اشاره به قالب غزل در شعر فارسی و نام آن که برگرفته از محتوای آن است، گفت:معمولا در شعر فارسی قالب نامش را از فرم و ظاهردریافت می کند اما غزل از معدود قالب هایی است که مبتنی بر فرم اسم گرفته است نه ظاهر.غزل بیانی عاشقانه توام با مهر و دوستی است و مرحوم مشفق نیز در یکی از بهترین نمونه های غزل میانه یا مفصل را در شعر فارسی خلق کرد که واسط میان غزل کلاسیک و غزل نیمایی امروز است.
این شاعر ادامه داد: سهم آقای مشفق در پیوند دادن نسل ها و رساندن غزل به دوران پس از خود بسیار قابل اعتنا بوده است. در کنار این مساله زندگی استاد نیز همواره توام با مهر و عشق بوده است. او در زندگی و شعر میان نسل پدران و پسران شعر فارسی پیوند ایجاد کرد و باعث شد بسیاری از بزرگان ادبیات فارسی را بشناسیم.
محمودی افزود: آقای مشفق در زمان حیات به بخشندگی و سخاوت و گشاده دستی شهره بودند و امیدوارم که در دیار باقی نیز خداوند به همین دلیل بر او آسان بگیرد.
حسین اسرافیلی دیگر شاعر حاضر در این نشست نیز در نوبت بعدی سخنرانی در این نشست به یادکرد و توصیف برخی از شعرا در وصف مرحوم مشفق کاشانی پرداخت.
مراسم نکوداشت مرحوم مشفق کاشانی شاعر نامدار معاصر و افتتاح خانه شعر سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، جمعه شب با حضور رئیس این سازمان و جمعی از شاعران کشور در موزه هنرهای دینی امام علی(ع) برگزار شد.
در این مراسم احمد مسجد جامعی عضور شورای اسلامی شهر تهران در سخنانی اظهار داشت: چند سال قبل پیشنهاد دادم تا دایره المعارفی توسط مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی با عنوان تهران تهیه شود که در آن با تقسیم کردن تهران به چهار بخش تهران، ری، شمیران و کن در چهار مجلد درباره شهر تهران به سخن پرداخته شود. برای این کار یک هیئت علمی تاسیس شد که یکی از اعضایش مرحوم استاد عنایت الله رضا بود. وی برای من نقل می کرد که در سفرش به آلمان به منظور دیدار با پسرش به رادیو دعوت می شود تا در کنار یک استاد مصری به بحث در مورد فرهنگ جهان بپردازد. در این برنامه وقتی که از آن استاد مصری سوال می پرسد که شما چرا با ظهور اسلام از میثاق های باستانی فرهنگی خود دست کشیدید، به او پاسخ می دهد: چون ما فردوسی نداشتیم.
به گزارش مهر پیش از این در شبکه های اجتماعی این عبارت(چون ما فردوسی نداشتیم) به حسنین هیکل نسبت داده شده بود و محل مناقشاتی شده بود.
مسجد جامعی ادامه داد: فردوسی به عنوان یک شاعر محصول یک روح و زمانه است. خود او در شاهنامه هزار بیت از دقیقی دارد و دوره ای که او زیست می کرده است دوره اس که رجوع به داستان های دهقانی رایج بوده است. در این میان اگر اثر فردوسی ماندگار می شود به این خاطر است که او نورانیت اسلام را رد نگاهی علوی پذیرفت و به آن احترام گذاشت. پس از او نیز هر کسی از حکما و شعراکه نسبت بیشتری با عقلانیت داشت و آن را از منظر دین دید، حتی اگر شیعه هم نبود، به اهل بیت ارادت ورزیده و شعرش ماندگار شد.
عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: فردوسی به عنوان روایت گر اندیشه ایرانی از عنوان خداوند جان و خرد بهره می برد و همین مساله است که تفاوت میان تمدن های بزرگ ایران و مصر را به رخ می کشد. ما با خرد به تبارمان استمرار بخشیدیم و مهمترین افرادی که در این راه تلاش کردند شاعران و شعر بوده است، این شعر بوده است که شیر خدا و رستم دستان را کنار هم آورده و به آنها یک وزن داده است و به عبارت دیگر میان پهلوانی و اخلاق ارتباط برقرار ساخته است. به همین خاطر من معتقدم شعر تنها حاصل جوشش و کوشش شاعرانه نیست بلکه نگرشی از عالم دیگر است که باید در شاعر حلول کند.
وی در بخش دیگری از این مراسم با یادکرد از مرحوم مشفق کاشانی عنوان کرد: ایشان از جلوه های روح ایرانی به تمامی معنا بودند. اخلاق و تواضع و بزرگمنشی او از مهمترین ویژگی های شخصیتی وی بود و بخش مهمی از زندگی او صرف جلوه گر ساختن معانی نهفته در میراث شیعه شد.
مشفق از قله های غزل مفصل معاصر است
در ادامه این نشست سهیل محمودی از دیگر شاعران حاضر در این مراسم نیز در سخنانی با اشاره به قالب غزل در شعر فارسی و نام آن که برگرفته از محتوای آن است، گفت:معمولا در شعر فارسی قالب نامش را از فرم و ظاهردریافت می کند اما غزل از معدود قالب هایی است که مبتنی بر فرم اسم گرفته است نه ظاهر.غزل بیانی عاشقانه توام با مهر و دوستی است و مرحوم مشفق نیز در یکی از بهترین نمونه های غزل میانه یا مفصل را در شعر فارسی خلق کرد که واسط میان غزل کلاسیک و غزل نیمایی امروز است.
این شاعر ادامه داد: سهم آقای مشفق در پیوند دادن نسل ها و رساندن غزل به دوران پس از خود بسیار قابل اعتنا بوده است. در کنار این مساله زندگی استاد نیز همواره توام با مهر و عشق بوده است. او در زندگی و شعر میان نسل پدران و پسران شعر فارسی پیوند ایجاد کرد و باعث شد بسیاری از بزرگان ادبیات فارسی را بشناسیم.
محمودی افزود: آقای مشفق در زمان حیات به بخشندگی و سخاوت و گشاده دستی شهره بودند و امیدوارم که در دیار باقی نیز خداوند به همین دلیل بر او آسان بگیرد.
حسین اسرافیلی دیگر شاعر حاضر در این نشست نیز در نوبت بعدی سخنرانی در این نشست به یادکرد و توصیف برخی از شعرا در وصف مرحوم مشفق کاشانی پرداخت.
